“ชีวิตที่เตี้ยแต่ก็เต็มไปด้วยสีสัน”

เรื่องราวชีวิต 150 CM ของคุณนาโอโกะ

ประกอบด้วยเรื่องราวทั้งหมด 3 เล่มด้วยกัน

     เรื่องราวนี้เป็นเรื่องราวที่สุดแสนจะเศร้าปนขำ และสุขปนทุกข์กับความสูงเพียง 150 CM ของคุณนาโอโกะ ที่มีเรื่องราวมากมายที่เล่าสู่กันฟัง โดยที่ตัวเด่นเล่าเรื่องคือ นาโอโกะและจิกี้ที่เป็นไก่ตัวผู้มาร่วมเล่าเรื่องค่ะ

     หนังสือสามเล่มนี้ มีเพื่อนซื้อภาษาจีนมาให้ฝึกฝนด้วย แต่อย่างที่บอกก่อนหน้านี้ว่า อ่านไม่ออก แต่จะพยายามให้ถึงที่สุดค่ะ และเรามีความคิดว่า ก่อนอื่น เราต้องเทียบตัวภาษาจีนกับคันจิก่อนและค่อยๆแปลออกมาทีล่ะตัว แต่ปัญหาคือ การออกเสียง ว่า จะออกอย่างไรดี

     ถ้าเพื่อนๆมีคำแนะนำอะไร ฝากบอกเราด้วยนะ เราอยากฝึกจีนให้สมกับที่เพื่อนอยากให้เรียนมากค่ะ

“ถึงแม้ภาษาจีนจะเป็นอุปสรรค 

แต่เราพยายามก้าวผ่านอุปสรรคให้ได้ค่ะ

ด้วยความมุ่งมั่นและตั้งใจ”

-1-

เล่มหนึ่ง อุปสรรคของความสูง

     เรื่องราวในเล่มนี้เป็นอุปสรรคของนาโอโกะ ไม่ว่า เธอเข้าแถวหน้าชั้นเป็นคนแรกเสมอ เธอจับฉลากได้นั่งหลังห้องซึ่งดีใจ แต่ครูก็จะให้เปลี่ยนมานั่งหน้าห้อง เพราะกังวลว่าจะมองไม่เห็น จะหยิบของอะไรก็ลำบาก เช่น สมัยตอนทำงานอยู่บริษัทย้ายของ เวลาจะหยิบของ ก็ลำบาก แต่ก็มีคนมาช่วย เป็นต้น

     เราเข้าใจในเรื่องนี้มาก เราจำได้ว่า ตอนนั้น เราทำงานที่หลังร้าน และของวางไว้ในที่ๆเราหยิบไม่ได้ ต้องใช้บันได ถึงแม้ใช้บันได เรายังไม่ถึง ต้องเขย่งทั้งๆที่อันตรายอยู่ตรงนั้น เพราะถ้าจะขอความช่วยเหลือคนอื่น ก็แอบเกรงใจ จนมีครั้งหนึ่งที่เราตกลงมา ทำให้รู้ว่า เราคงต้องขอความช่วยเหลือคนอื่นจริงๆ

     ไม่เพียงเท่านั้น เวลานาโอโกะนั่งรถไฟ เนื่องจากตัวเตี้ย ทำให้คนเวลามองมา ก็จะเข้าใจว่า ที่ว่างและพอมาถึง เห็นว่า มีคนนั่งอยู่ และมีหลายครั้งที่คนขับรถประจำทางไม่รู้ว่า ยังมีคนอยู่ จึงปิดไฟทั้งหมด โดยตอนหลังเธอต้องมีการไอเป็นสัญญาณบ่งบอกว่า ยังมีคนอยู่

     นาโอโกะมีเล่าให้ฟังว่า ตอนที่เวลาทำงาน เดินผ่านโต๊ะนาย พอตัวเตี้ย ทำให้นายมองไม่เห็นและชอบเรียกใช้คนตัวสูงแทน แถมเวลาอยู่กับเด็กๆก็จะรู้สึกดี เพราะกลมกลืนกัน

      นาโอโกะบอกว่า เวลาเล่นกีฬาจะเล่นได้ดีในพวกม้วนหน้าและม้วนหลัง เพราะจะทำได้ดีกว่าคนอื่น ซึ่งเราเข้าใจ ว่า การม้วนหน้าและม้วนหลัง มันทำได้ง่ายกับคนตัวเตี้ยจริงๆ 

      เพราะเราก็เป็น ตัวเราอยู่ในเบาะใช่ไหม เราก็จะมั่นใจว่า มันจะสามารถพาตัวอยู่ในเบาะได้ก็กล้าเล่น ทำให้ทำได้ดี กีฬาอีกอันหนึ่งนะ ที่เราคิดว่า คนตัวเตี้ย ทำได้ดี คือ กระโดดเชือก เพราะเชือกมันจะผ่านหัวเราไปได้ดี สมัยก่อน เราเคยกระโดด 300 ครั้งต่อนาที มากสุดในชั้นเรียนเลย เพราะเรารู้ว่า ยังไงเชือกมันผ่านหัวเราไปชัวร์ ดังนั้น เมื่อมั่นใจ เลยทำได้ออกมาดี

“เรื่องราวทั้งหมดของคนตัวเล็กแต่หัวใจพองโต”

-2-

เล่มสอง อุปสรรคของเสื้อผ้า

     เรื่องราวในเล่มนี้ดำเนินมาต่อเนื่องจากเล่มเเรก ซึ่งพูดถึงวิธีอันเก๋ไก๋ในการแก้ไขเสื้อผ้าให้สามารถใช้ได้ เราขอบอกว่า สุดยอดไอเดียมาก และเรื่องราวต่อเนื่องนี้ สนุกมาก

     ไม่เพียงเท่านั้น ยังมีเรื่องราวของการใช้ชีวิตของนาโอโกะ สูง 150 CM กับเพื่อนสูง 175 CM ที่สามารถใช้ชีวิตร่วมกันได้อย่างลงตัว

“เราชอบมุมมองของนาโอโกะ

เปลี่ยนอุปสรรคให้เป็นความคิดสร้างสรรค์นะ”

เสื้อยืด

     นาโอโกะซื้อเสื้อยืดมาแต่ใหญ่เกินตัว ดังนั้น เธอจึงสรรค์สร้างเสื้อยืดตัวใหม่ขึ้นมา โดยตัดส่วนที่เกินและเย็บใหม่ให้เข้ากับตัว

     เรื่องเสื้อยืดเป็นเรื่องจริง เวลา เราซื้อเสื้อตัวใหญ่มาที่ใด เราให้แม่มาแก้ไขให้เราใส่ แต่นาโอโกะนี่สิ เก่งจริงๆเพราะแก้ไขเสื้อผ้าด้วยตัวเองได้

ผ้ากันเปื้อน

     นาโอโกะซื้อผ้ากันเปื้อนมาและกลายเป็นว่าใหญ่กว่าตัวเธอมาก เธอจัดการเเก้ไข โดยตัดทิ้งทีละส่วน และเย็บเข้าด้วยกัน ก่อนประกอบใหม่เป็นผ้ากันเปื้อนที่เข้ากับตัวเธอ ซึ่งสุดยอดสร้างสรรค์มาก

เสื้อผ้า

     เสื้อ กางเกง เดรส วันพีช และชุดกิโมโนทั้งหลายเหล่านั้น เมื่อมาอยู่ในร่างของนาโอโกะ ย่อมดูใหญ่เกินตัวไปหมด หลายห้างจะมีการแก้ไซส์ให้ได้ ซึ่งราคาสูงต่ำต่างกันไป ดังนั้น เธอเลยย่อมมีวิธีแก้ไขด้วยตัวเอง โดยวิธีการง่ายๆคือ เธอจะตัดส่วนเกินออกมา เย็บบ้าง ทากาวบ้างและค่อยรีดให้กาวมันติดกับตัวเสื้อ และเธอสามารถใส่เสื้อผ้าในขนาดของเธอได้พอดี

“เรื่องราวทั้งหมดของคนตัวเล็กที่เปลี่ยนอุปสรรคให้เป็นเรื่องสนุก”

-3-

เล่มสาม เยือนเนเธอร์เเลนด์

(ประเทศที่คนสูงที่สุดในโลก)

     ชีวิต 150 CM ของนาโอโกะดำเนินต่อไป จนกระทั้ง บก.ชวนเธอไปเนเธอร์แลนด์ ซึ่งพอเธอไปถึง ทำให้เธอพบแต่ละคนตัวสูงมาก และนาโอโกะบอกว่า จิตใจยังสูงส่งด้วย เพราะการช่วยเหลือหลายอย่างที่ให้กันอย่างเป็นมิตร

     นาโอโกะเล่าว่า เก้าอี้ทุกอย่างดูสูงใหญ่ไปหมด ต้องใช้ความตั้งมั่นในการปีนเก้าอี้ขึ้นไป และเก้าอี้ก็มิดตัวเธอไปซะหมด ถึงแม้จะเป็นแบบนี้ แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคสำหรับเธอจนเกินไป

      นาโอโกะเล่าถึงการท่องเที่ยวในเนเธอร์แลนด์ ไม่ว่าทิวทัศน์กังหันที่สวยงาม สถานที่ท่องเที่ยวและโดยเฉพาะอาหารการกิน ที่เห็นแล้วหิวกันตามกัน

      ภาพถ่ายสถานที่ท่องเที่ยวพร้อมภาพวาดสุดแสนจะน่ารักของนาโอโกะ ดูทำให้เรารู้สึกอยากไปเที่ยวด้วยเลย และการเล่าเรื่องของเธอทำให้เราเหมือนได้ไปเที่ยวพร้อมกับเธอจริงๆ

“ชีวิต 150 CM จบลงเพียงแค่เล่ม 3

แต่ชีวิต 150 CM ของคุณนาโอโกะยังดำเนินต่อไป

และเรื่องราวทั้งหมดนี้

อยู่ในความทรงจำของเราตลอดไปเช่นกัน”

5 เหตุผลที่เลือกอ่านหนังสือเล่มนี้

1. การเอาชนะอุปสรรค

     อุปสรรคของคนตัวเล็ก (ตัวเตี้ย) คือเสื้อผ้าที่หายากเหลือเกิน ซึ่งคุณนาโอโกะเอาชนะอุปสรรคโดยการสร้างสรรค์แก้ไซส์เสื้อเธอด้วยตัวเอง 

     ยกตัวอย่างเช่น เท้าเราเล็กเหมือนเด็ก คราวนี้ เราต้องทำงานที่ใส่รองเท้ากีฬาผู้ใหญ่ ส่วนของเด็กไม่เหมาะที่จะใส่ ดังนั้น เรามีการประยุกต์โดยใช้ถุงเท้าและหยัดกระดาษทิชชู่ลงไปข้างหน้า เพื่อให้เราใส่ได้พอดี

“อุปสรรคเป็นเรื่องที่ดูยากลำบาก

แต่เมื่อไหร่ที่ผ่านไปได้ จะรู้เลยว่า มันง่ายมาก”

2. ความคิดสร้างสรรค์

     คุณนาโอโกะสร้างสรรค์ชีวิตมาก ในการแก้ไขเสื้อผ้า ปรับตัวหลายๆด้านให้ชีวิตตัวเองง่ายมากขึ้น หลังจากแก้ไขไซส์เสื้อผ้า ทำให้เธอสามารถสวมใส่ได้พอดี ไม่เพียงเท่านั้น เธอยังมีความเกรงใจต่อการช่วยเหลือของคนอื่นที่มีต่อเธอ

“สร้างสรรค์ชีวิตอย่างสรรสร้าง

ย่อมสร้างคุณค่าให้กับตัวเอง”

3. การลองผิดลองถูก

     คุณนาโอโกะลองผิดลองถูกในการแก้ไขเสื้อผ้า และตั้งใจที่จะปรับตัวให้คนขับรถรู้ว่า เธอยังอยู่หรือพยายามที่จะเขย่งเท้าเพื่อนั่งเก้าอี้บาร์ตรงเนเธอร์แลนด์ ซึ่งเธอผ่านการลองผิดลองถูก เพื่อปรับตัว

“สิ่งที่เราลองผิด เมื่อรู้ว่า ผิดก็ปรับปรุงแก้ไข หาทางอื่น

สิ่งที่เราลองถูก เมื่อรู้ว่า ถูก ก็ควรจดจำไว้ 

และทำต่อให้ดีขึ้น”

4. ความสำเร็จ

     คุณนาโอโกะสร้างความสำเร็จไว้กับหลายๆคนมาก โดยสามารถเปลี่ยนมุมมองคนได้หลายคน ทำให้เราเรียนรู้ชีวิตเราผ่านเธอได้มากมาย ซึ่งเราคิดว่า นี่คือ การประสบความสำเร็จอย่างหนึ่ง และไม่เพียงเท่านั้น ปัจจุบันเธอเป็นนักวาดอิสระจริงๆ

“ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั้น

ถึงแม้ต้องใช้เวลานาน แต่ก็คุ้มค่า”

5. การยอมรับตัวเอง

     คุณนาโอโกะไม่เคยโทษส่วนสูงตัวเองเลย เเละไม่เคยคิดว่า มันเป็นอุปสรรค แต่กลับมองหลายๆด้านที่เป็นความจริงว่า มีทั้งดีและไม่ดีปนเปกันไป ทำให้เราตื่นว่า การใช้ชีวิตควรอยู่กับความเป็นจริงและยอมรับในตัวเอง มันย่อมเป็นสิ่งที่ดีสุด

“ยอมรับตัวเองและเข้าใจตัวเองดีที่สุด”

เรื่องราวในเล่มนี้เต็มไปด้วยประสบการณ์ของคนๆหนึ่งที่มีทั้งทุกข์ทั้งสุขปนกันไป เฉกเช่นเดียวชีวิตของคนเราหนึ่งคน

“ทุกคนย่อมพบเจอสุขทุกข์ในชีวิต 

เพียงแค่ปรับตัวให้เข้ากับความจริง” 

ยอมรับตัวเองว่าตัวเล็ก

ใจไม่เด็กตั้งใจปรับตัวหนา

ชีวิตเราพาตัวเหินเวหา

นกนภาความไม่สมดุลเอย

ชีวิตเป็นไปที่ใฝ่ฝัน

เธอนั้นเล็กก็ไม่มีอุปสรรคนี้

เธอเรียนรู้เวลาทุกนาที

เธอทำดีทุกวันตลอดไป

“ขอบคุณสำหรับการอ่านเรื่องเล่านี้จนจบค่ะ เรามาเรียนรู้ประสบการณ์ของคนตัวเล็กหัวใจใหญ่กันค่ะ”

Look a Breathe