“สิ่งล้ำค่าที่สุด 

คือคุณค่าของความทรงจำที่ไม่หลงลืม”

หนังสือการ์ตูนเรื่องนี้เป็นการ์ตูนเด็กแนวอ่านแล้วขบขัน กับการสอนให้เด็กเรียนรู้คุณค่าของสิ่งรอบข้างที่ดูเล็กน้อยและฝึกฝนให้เด็กเข้าใจประโยชน์จากสิ่งเล็กน้อยเป็นยิ่งใหญ่ได้

     เรื่องราวในเล่มนี้ เป็นเรื่องราวที่เด็กขอหนังยางจากแม่และเริ่มจินตนาการว่าหนังยางมีประโยชน์อะไรบ้าง และอยากบอกได้ว่า หนังยางมีคุณค่าทางใจของเด็กจริงๆและมีประโยชน์อย่างที่เราคาดไม่ถึงด้วย

-1-

คุณแม่ หนูขอหนังยาง

     คุณแม่จะทิ้งหนังยางเส้นนี้หรอจ้า หนูขอหนังยางได้ไหม แล้วแม่ก็ตอบว่า ได้ ซึ่งเรื่องราวถัดจากนี้ เป็นจินตนาการจากความคิดสร้างสรรค์ของเด็ก

“เด็กคิดเอาหนังยางไปทำอะไรบ้างนะ”

-2-

หนังยางเป็นของฉันคนเดียว

     เด็กดีใจมากที่ได้หนังยางเป็นของตนเอง ซึ่งเด็กไม่มีอะไรที่เป็นของตนเองเลย เด็กได้จากของเหลือจากคนอื่นเสมอ ดังนั้น เด็กสามารถเอาหนังยางไปอาบน้ำ ไปนอนด้วย และเด็กคิดถึงว่า แต่ละคนมีของสะสมที่เป็นของๆตัวเอง ซึ่งทุกอย่างเป็นของล้ำค่าทั้งนั้น เป็นของที่มีคุณค่าในความทรงจำ โดยที่บางคนมองหาอยู่ แต่บางคนก็เจอแล้ว อย่างที่เด็กเจอสิ่งมีค่านี้แล้ว

-3-

จินตนาการต่อไป

     เด็กคิดว่า เอาหนังยางไปผูกจดหมายรัก ผูกคนไม่ดีรวมกัน ป้องกันโลกจากมนุษย์ต่างดาว โดยการดีดใส่ ถึงคนเอาเงินมาแลกก็ไม่ให้ เพราะมันมีค่าและมีประโยชน์มาก หากเจอชายในฝัน ก็ยอมใช้หนังยางด้วยกัน หนังยางใช้ดามแขนยามแขนหัก ออกกำลังกาย แอบใช้ตัวโหนลงมาหยิบของ กระโดดไกล เป็นชิงช้า เล่นกับสัตว์ รัดของที่ได้มา 

     ในไม่ช้า เด็กกำลังจินตนาการอยู่ แล้วอยู่ดีๆหนังยางก็ขาด ซึ่งเด็กก็เดินทางไปที่เก็บของแม่ จนพบคลิปหนีบ และเด็กขอคลิปหนีบมาเป็นของตัว

“เราขอรอจินตนาการถัดไปของเด็กที่เกี่ยวกับคลิปหนีบ 

ว่า เด็กจะนำไปทำอะไร”

5 เหตุผลที่เลือกอ่านหนังสือเล่มนี้

1. ส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์

     เรื่องราวในเล่มนี้บ่งบอกถึงการสร้างสรรค์หนังยางที่ดูเหมือนมีประโยชน์แค่รัดของกับรัดผมเป็นอย่างอื่นได้อีกมากมาย ซึ่งเราโตแล้วยังคาดไม่ถึงกับประโยชน์เหล่านี้

“ความคิดสร้างสรรค์นำความฝันสู่ความสำเร็จ”

2. ส่งเสริมจินตนาการ

     หนังสือเล่มนี้ทำให้เด็กเรียนรู้ประโยชน์จากสิ่งเล็กที่ดูไม่มีค่า แต่ความเป็นจริง สิ่งเหล่านี้มีค่ากว่าที่คิด เพียงเราเรียนรู้คุณค่าของมัน แบบอย่าดูถูกของเล็ก อย่ามองข้ามของน้อย เพราะสิ่งเล็กน้อยนั้นล้วนมีค่าในตัวมันเอง

“จิตนาการนำไปสู่จุดมุ่งหมายที่สำเร็จ”

3. ส่งเสริมการเรียนรู้

      เรื่องราวเล่มนี้ส่งเสริมการเรียนรู้อย่างแท้จริง ว่า หนังยางนั้นมีประโยชน์อะไรมากมายที่เรามองข้ามอยู่อีกเยอะ อย่างเช่น ชิงช้า เรื่องนี้น่าสนมาก ถ้าทำสำเร็จ คงสนุกน่าดู หรือ นำหนังยางเล่นกับสัตว์ในหลากหลายรูปแบบ ทำให้เราอยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งเลย

“การเรียนรู้ไม่มีวันจบ 

ถ้าเรายังมีจินตนาการกับความคิดสร้างสรรค์”

4. เรื่องราวสนุกสนาน

     คุณชินสุเกะผูกเรื่องราวสนุกมาก โดยผูกเรื่องดี ให้เห็นถึงความสัมพันธ์ของความคิดของเด็กที่เห็นคุณค่าแก่สิ่งนั้น โดยที่เด็กมีการมองคุณค่าของสิ่งรอบตัวว่าแต่ละอย่างมีคุณค่าในตัวของมันเอง และเด็กไม่คิดจะดูถูกคุณค่าของสิ่งของคนอื่นด้วยเช่นกัน

“อย่าดูถูกความคิดเล็กน้อยของคนอื่น 

เพราะจะเป็นความคิดที่ยิ่งใหญ่ก็ได้

และนำมาสู่ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่เช่นกัน”

5. เรียนรู้ก้าวต่อไป

     ถึงแม้หนังยางจะขาดแล้ว แต่เด็กไม่ได้ร้องไห้ เพราะความฝันของเด็กไม่ได้ขาดไปพร้อมกับหนังยาง เด็กสามารถเจอสิ่งใหม่ที่เติมเต็มความฝันต่อไป

“หลายครั้งที่ดูเหมือนพลาดไปแล้ว

ก็ปล่อยวางเถิด ความฝันใหม่ก็เดินเข้ามาแล้ว”

การก้าวต่อไปอย่างค่อยๆก้าวอย่างช้าๆ และสม่ำเสมอ จะกลายเป็นการก้าวเร็วในทุกวัน ทำให้เราเรียนรู้ตลอดเวลาและเรียนรู้ความผิดพลาดจากสิ่งเก่า และเรียนรู้ที่จะเจอสิ่งใหม่ เพื่อจะได้ไม่ให้พลาดต่อไป

“ก้าวอย่างมั่นคง ย่อมดีสุด” 

เด็กช่างจินตนาการนี้

สร้างสรรค์มีทุกอย่างง่าย

ทำความฝันสำเร็จลุล่วงคล้าย

ความจริงได้เป็นจริงตามฝัน

ถึงแม้หนังยางจะขาดไป

ความฝันไม่ขาดไปกับยางนี้

มีที่หนีบกระดาษแทนสิ่งนี่

ฝึกฝันมีฝันเป็นจริงแน่แท้เอย

“ขอบคุณสำหรับการอ่านเรื่องเล่านี้จนจบค่ะ เรามาคิดกันเถิดว่า เราฝันอยากทำอะไรกันบ้างกันนะ”

Look a Breathe