"The Blue Stone คิดถึงครึ่งชีวิต"

    เรื่องไม่ได้ดีอย่างที่คิด เพราะกลับกลายเป็นว่า หินสีฟ้านั้นต้องถูกแยกออกมา โดยมนุษย์คนหนึ่ง ซึ่ง มนุษย์คนนั้นนำหินสีฟ้าไปทำเป็นช้าง หินสีฟ้าอยากกลับบ้าน สุดท้ายหินสีฟ้าก็ระเบิดตัว
    หินสีฟ้าได้กลายไปเป็นนก เป็นปลา เป็นแมว เป็นหินที่นักโทษขนไป เป็นเศษหิน ซึ่งทุกครั้งได้ระเบิดตัวเองทุกครั้ง เพราะอยากกลับบ้าน 

   ผมสามารถพูดได้เต็มปากเต็มคำเลยครับ ว่า เล่มนี้คือ เรื่องราวของความรักตัวเอง ตัวเราอีกครึ่งชีวิตรอเราอยู่ที่เดิมเสมอ เเละเมื่อไรที่ตัวเรากลับไปเจอครึ่งชีวิตที่เหลือและที่เดิมแล้ว เราจะรู้ว่า เรารักตัวเองแค่ไหน

1. สังคมได้กลืนความเป็นตัวตนเราไปมากมาย

2. คนอื่นๆในสังคมที่บอกให้เราเป็นแบบนั้น แบบนี้ และสร้างตัวตนใหม่ให้กับเรา ต้องการให้เราเป็นแบบนี้ ในไม่ช้า เราก็สูญเสียความเป็นตัวตน

3. การที่หินสีฟ้าแตกออกมา เพราะสุดท้ายอะไรที่ไม่ใช่เรา มันก็ไม่ใช่เรา และสุดท้ายเราทนไม่ไหวในที่สุด

4. เมื่อเราหาครึ่งชีวิตที่เหลือเจอทำให้เราเจอตัวตนที่หายไปนานว่านั้นคือตัวเราเองนั้นเอง

5. หินสีฟ้าอยากกลับบ้านไปขอบคุณตัวเองที่รักตัวเอง

เรื่องราวในเล่มนี้เหมาะสำหรับอ่านคนเดียว เพราะต้องครุ่นคิดถึงชีวิตที่ผ่านมาหลายอย่างแล้วทำให้ผมคิดบางอย่างได้ว่า