สวัสดีค่ะ ทุกคนชอบมองพระจันทร์ไหม

   เราเป็นหนึ่งคนที่ชอบมองพระจันทร์ เพราะเรารู้สึกแปลกใจเกี่ยวกับแสงสว่างของพระจันทร์ 

   เวลาเรามองดวงอาทิตย์ ตาเราบอดได้ เพราะแสงสว่างจะสว่างจ้าเกินตามนุษย์จะมองได้ในเวลาสั้น 

   แต่ผิดกับแสงพระจันทร์ที่เราสามารถมองแสงนวลๆนั้นได้เวลายาว แสงสว่างนวลนี้ทำให้โลกสว่างไสวในตอนกลางคืน ทำให้คนมองเห็นกันในยามกลางคืน และยังเป็นเครื่องเตือนใจว่า ถึงเวลาแล้วที่เราต้องพักผ่อนกายใจ

   เราชอบมองพระจันทร์ที่ดวงดาวรายล้อมหรือวันฟ้าโปร่งที่ไม่มีดวงดาวรายล้อม มีแต่พระจันทร์ดวงเดียวลอยเด่นนั้นทำให้เราจินตนการเสมอว่า มีอะไรอยู่บนนั้น มีคน มีกระต่าย มีหมีอยู่ในนั้นไหม ซึ่งนั้นเป็นเรื่องที่คิดแล้วก็สนุกใจดี

   วันนี้จะมาพูดถึงหนังสือเล่มหนึ่งค่ะ หนังสือเกี่ยวกับเด็กและดวงจันทร์ของจิมมี่ เลี่ยว นั้นคือ

"ดวงใจในดวงจันทร์ (The Moon Forgets)"

   เรื่องนี้เริ่มต้นที่เด็กคนนึงไปเก็บพระจันทร์ที่ดับไปแล้วได้ พระจันทร์ได้หายไป ทุกชีวิตวิตกกังวลและกลัวมาก 

   วันนึง ดวงจันทร์ออกมา มีการขนดวงจันทร์ไปยังเมืองต่างๆที่มืด ทุกคนมีความสุข ลืมความกลัวไปชั่วขณะ 

   ดวงจันทร์เหล่านั้นมีรอยยิ้มเสมอไม่ว่า ทุกคนจะทำอะไรกับมัน มันส่องแสงพร้อมส่งรอยยิ้มให้ทุกคนเสมอ

   เด็กที่เก็บดวงจันทร์มาเลี้ยงก็ช่วยเหลือ ดูแลอย่างดี แสงสว่างของดวงจันทร์ที่ส่องแสงทั้งสว่างจนมืด เด็กกับพระจันทร์เล่นด้วยกัน

   เด็กเริ่มเข้ากับคนไม่ได้ แต่เด็กก็มีความสุข มีความกล้าที่จะสู้เพื่อความถูกต้องของเด็กและจันทร์

   วันนึงดวงจันทร์ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เด็กก็เล่นกับดวงจันทร์ ช่วยดวงจันทร์จากพายุ จนสุดท้ายเด็กได้ไปอยู่กับพระจันทร์

ขอบคุณทุกจินตนการที่ทำให้เด็กโต 

   "สำหรับเรื่องนี้เราได้เรียนรู้อะไรมากมาย"

1.) ความสัมพันธ์ของดวงจันทร์คือจิตใจ

   - จิตใจเรามีทั้งด้านมืดและด้านสว่าง เมื่อใจสว่างก็พบกับทางออก เมื่อใจมืดก็ไม่พบทางออก และตัวเราสามารถเลือกทางออกให้ใจโดยเป็นเเสงสว่างส่องสว่างเมื่อยามไม่พบทางออก

2.) ความสัมพันธ์ของดวงจันทร์คือสังคม

   - สังคมทำให้เราเป็นคนที่ถูกจดจำและเป็นคนที่ถูกหลงลืม แต่ตัวเราเองต่างหากที่สามารถทำให้สังคมจดจำได้เมื่อเราเป็นตัวของตัวเอง

3.) ความสัมพันธ์ของดวงจันทร์คือตนเอง

   - ดวงจันทร์เปรียบเหมือนดวงตาที่มองเห็นตนเองและไม่เห็นตนเอง บางทีเราเห็นว่าตนกำลังทำอะไรผิด เราก็รีบแก้ไข ส่วนบางสิ่งที่มองไม่เห็นก็ใช่ว่าจะไม่มี ดังนั้น เราควรต้องระวังทั้งในสิ่งที่มองเห็นและมองไม่เห็น เพื่อตัวเราเอง

4.) ความสัมพันธ์ของดวงจันทร์คือความจริง

   - ดวงจันทร์เปรียบเหมือนความจริงในชีวิตของคนเราที่พบทั้งทุกข์ทั้งสุข ทุกข์สุขล้วนไม่อยู่นาน เมื่อเรารู้ทัน มันก็หายไป แสงดวงจันทร์ที่ไม่ว่ามืดหรือสว่างก็คือดวงจันทร์ดวงเดียวกัน เหมือนกับความจริงที่ไม่ว่าทุกข์หรือสุขก็คือตัวเราที่ประสบนี้ แต่สุดท้ายมันจะมลายหายไป

5.) ความสัมพันธ์ของดวงจันทร์คือชีวิต

   - ดวงจันทร์เปรียบเหมือนชีวิตที่มีทั้งสมหวังและผิดหวัง คนเราไม่มีทางสมหวังทุกเรื่องและคนเราไม่มีทางผิดหวังทุกเรื่องเช่นกัน มันแค่ว่า ไม่ใช่วันของเรา แต่เมื่อถึงวันนั้นแล้ว เราก็จะไม่หลงระเริงกับมัน เพราะเรารู้แล้วว่า ชีวิตมีสองด้านคือสมหวังและผิดหวังเท่านั้นเอง

   "อย่าลืมว่า ไม่ว่าดวงจันทร์หันทิศทางใด จะมืดหรือสว่าง นั้นก็คือดวงจันทร์เหมือนกัน เปรียบดังเหมือนชีวิตคนเราไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ สมหวังหรือผิดหวัง ถูกคนจดจำหรือหลงลืม และถูกคนมองเห็นหรือมองไม่เห็น คนๆนั้นก็คือเรา"

ความจริงในชีวิตเราเปรียบดังแสงดวงจันทร์ที่สว่างและมืด

"หากเปรียบดวงจันทร์เป็นดวงใจ

ดวงในใจที่ส่องสว่างสดใส

ดวงใจส่องสกาวสว่างไสว

ดวงใจคือจิตใจยามสกาว

บางทีทุกคนก็หลงลืม

ได้ใจคืนก็เหมือนจะจดจำ

สุดท้ายล้ำหน้าก็ลืมอีก

ว่าจดจำนั้นเป็นอย่างไร

จิตใจคนเรานั้นหยั่งยาก

เหมือนกับอยากตลอดเวลา

ทั้งโหยหาสุขตลอดไป

สุดท้ายไม่บางทีเจอทุกข์เอย"

                                          -- Look a Breathe --