คำว่าเปย์อาจจะให้ภาพแง่ลบแก่หลายๆคน แลดูเป็นการใช้เงินโดยเปล่าประโยชน์ ไม่ได้อะไรกลับมา ได้แค่ว่ามีความสุขทางใจ ......ถ้าคุณมีระบบความคิดแบบนี้ เราขอมอบตำแหน่งติ่งเลเวล1ให้คุณค่ะ (เลเวล0 คือมองว่าไร้สาระล้วนๆ)

 ความเปย์นี่แหละค่ะที่ทำให้โลกหมุนไป 

 การที่ศิลปินคนหนึ่งจะสร้างผลงานขึ้นมา กว่าพวกเขาจะมีชื่อเสียง กว่าจะประสบความสำเร็จ สิ่งเหล่านี้ล้วนต้องใช้ต้นทุนทั้งสิ้น ผู้ที่คอยโอบอุ้มต้นทุนตรงนี้นอกจากตัวศิลปินเอง ก็คือเหล่าสายเปย์นี่แหละ 

 การที่วงดนตรีไม่ดัง บ้านไม่รวยหลายๆวงยังอยู่ได้ บางทีอาจเป็นเพราะเงินจากมิทสึด้วยซ้ำ (มิทสึ = คนที่จ่ายค่าเลี้ยงดูแบนด์แมน แลกกับความสัมพันธ์)

 เงิน ขนม สิ่งของ ที่แฟนคลับให้กับศิลปิน ทั้งทางตรงในรูปแบบของขวัญ และทางอ้อมนิดๆแบบการไปไลฟ์ การซื้อcd ล้วนเป็นการขอบคุณศิลปินที่สร้างสรรคผลงานดีดี และเป็นกำลังใจในการสร้างสรรค์งานต่อไป

 สำหรับวงการvisual kei การเปย์ที่มีประสิทธิภาพสุดๆเลยก็คือการให้ของขวัญ เพราะแบนแมนได้รับเต็มๆ รองลงมาก็การซื้อตั๋วไลฟ์ หรืออีเวนท์ และที่แบนแมนได้ส่วนแบ่งน้อนที่สุดคือ CDค่ะ(เพราะงั้นควรซื้อหลายๆแผ่น)

 เราในฐานะแฟนคลับไม่ได้คาดหวังสิ่งตอบแทนใดๆจากการเปย์หรอกค่ะ เพราะนี่ไม่ใช่การลงทุนในธุรกิจ ไม่ใช่การซื้อขาย แต่เป็นการสนับสนุน

 แต่จะบอกว่าการเปย์ ไม่ได้อะไรนอกจากความสุขทางใจก็ไม่ถูก และเราไม่ได้คาดหวังอะไรเลยนั้นก็ไม่ถูก เพราะเราก็หวังว่าเงินที่เราลงไปจะเป็นทุนให้เขาสร้างผลงานดีๆใหม่ๆออกมา และอยู่ให้เปย์ไปอีกนานๆ 5555

 สิ่งที่เราได้จากการเปย์นอกจากความสุขที่ศิลปินมีชีวิตที่ดีขึ้น ยังมีชิ้นงานที่มีคุณภาพ และหลากหลายใสกขึ้นให้เราได้เสพ คอสตูมที่สวยงามมากขึ้นให้เราได้ชม อาจจะเปิดโอกาศให้ศิลปินได้ก้าวสู่เวทีต่างประเทศ หรือมาไทยได้อีกต่างหาก 

 กลับกัน สำหรับเราการติ่งหนักติ่งฟรีโดยไม่เปย์เมื่อมีโอกาสนั้น ก็เหมือนเป็นการไม่ให้เกียรติทั้งตัวศิลปิน ทั้งแฟนคลับ แบนเกลที่ลงทุนลงแรงกันมา เปรียบเหมือนกับไปเกี่ยวข้าวในนาของคนอื่นมากิน

 ลองคิดดูสิคะ ถ้าเค้าทำเพลงดีๆออกมา มีคนชอบมากมาย แต่แผ่นขายไม่ออก เค้าจะทำไปได้อีกนานมั้ย 

 แม้จะมีคนตามทวิตเป็นหมื่นเป็นแสน ถ้าเล่นไลฟ์แล้วไม่มีคนมาดู จะเล่นต่อไปได้เท่าไหร่ 

 ถ้าไปอีเวนท์ต่างประเทศแล้วบัตรขายไม่ดี จะได้ไปอีกมั้ย

ศิลปินกินข้าว ไม่ได้กินรอยยิ้มแฟนคลับ

(มิตรสหายท่านหนึ่งกล่าว)