และเป็นที่น่าสนใจว่า เมื่อปี 2020 กัมพูชามีการปรับหลักสูตร "เพศศึกษา" (Sexual Education) โดยเพิ่มประเด็นความหลากหลายทางเพศเข้าไปด้วย ซึ่งมีการอบรมครูในการสอนเรื่องความหลากหลายทางเพศ ซึ่งพบว่า ครูหลายคนมีความเกลียดกลัวคนรักเพศเดียวกัน (homophobia) แต่ในขณะเดียวกัน ก็มีครูที่แสดงตนว่า ตนเป็นผู้มีความหลากหลายทางเพศ

ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ กัมพูชามีปัญหาการขาดการสอนเรื่องเพศศึกษาสำหรับสตรี กล่าวคือ การสอนให้ผู้หญิงรู้จักการป้องกันการตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ รวมถึงโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ด้วย เนื้อหาเพศศึกษาที่น้อยส่งผลต่อวัยรุ่นหญิงเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งปัญหาการตั้งครรภ์และโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อย่างชัดเจน ซึ่งทำให้นักวิชาการในกัมพูชา "ส่งเสริม" การสอนเพศศึกษาในนักเรียนด้วย

ในขณะเดียวกัน ปัญหาการถูก "บูลลี่" (คือ ล้อเลียนอย่างรุนแรง) ของนักเรียนมีความหลากหลายทางเพศในกัมพูชาก็เป็นปัญหาที่ส่งผลกระทบต่อตัวนักเรียน หลายคนถูกส่งไป "บำบัด" ให้กลับมามีเพศวิถีตรงกับเพศกำเนิดของตน และหากมองภาพกว้างถึงสังคมกัมพูชาแล้ว กลุ่ม LGBTQIA+ มีสิทธิในการแสดงออกซึ่งอัตลักษณ์ของตน มีบาร์และสถานเริงรมย์สำหรับผู้มีความหลากหลายทางเพศในเมืองใหญ่ ๆ  อย่างพนมเปญหรือเสียมเรียบ หรือแม้กระทั่งกาชาดของกัมพูชาก็เปิดรับเลือดของกลุ่มชายรักชาย (MSM) ซึ่งในบางประเทศยังคง "ไม่รับเลือด" คนเหล่านี้ แต่สิทธิการสมรสของเพศเดียวกันยังเป็นสิ่ง "ต้องห้าม" ในกัมพูชาอยู่ดี แม้ว่ากษัตริย์กัมพูชาจะทรงสนับสนุนให้มีการ "สมรสเท่าเทียม" ก็ตาม โดยในสังคมกัมพูชา ผู้ที่มีความหลากหลายทางเพศมีภาพลักษณ์ที่เป็นคน "ผิดธรรมชาติ" และขัดกับศีลธรรมในสังคม 

อย่างไรก็ดี การเรียนการสอนเรื่องเพศศึกษาในหลักสูตรใหม่จะอยู่ในวิชา "Life Skill" ซึ่งเป็นวิชาบังคับของนักเรียนชั้นประถมปีที่ 5 ถึงมัธยมปีที่ 6 จะได้เรียนรู้เกี่ยวกับเพศกำเนิด เพศวิถี อคติและการเลือกปฏิบัติทางเพศ รวมถึงการป้องก้นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์และการตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์อีกด้วย

เราเชื่ออย่างยิ่งว่า การปลูกฝังให้คนรู้จักตัวเอง และตระหนักถึงความเท่าเทียมในสังคม เป็นก้าวที่สำคัญที่จะนำไปสู่สิทธิอันยิ่งใหญ่ของผู้มีความหลากหลายทางเพศ คือ สิทธิการสมรส และขจัดอคติทางเพศ รวมไปถึงแก้ปัญหาที่จะเกิดขึ้นกับเด็กและวัยรุ่นไปได้อย่างดี