มีครอบครัวใหญ่ครอบครัวหนึ่งนั่งรับประทานอาหารล้อมวงในห้องคาราโอเกะ

พนักงานเสิร์ฟค่อย ๆ เสิร์ฟอาหารทีละจาน ทีละจาน

เริ่มต้นจากข้าวสวยที่ลูกหลานค่อย ๆ ตักให้ญาติผู้ใหญ่

ต้มยำปลาคัง ซึ่งเป็นปลาประจำถิ่นบริเวณลุ่มน้ำปิง ปลากะพงทอด

แล้วก็ "ทอดมันปลากราย"

"เอ้อ ปลาเห็ด ร้านนี้อร่อย เหนียวดีว่ะ"

ยายว่า พลางตักข้าวสวยพร้อมตัดทอดมันพอดีคำ

ราดน้ำจิ้มหวานลงไปเล็กน้อย ก่อนจะรวมทุกสิ่งเข้าปากไป

"ทำไมยายเรียกทอดมันว่า ปลาเห็ด ล่ะ"

หลานถาม พร้อมทำหน้าสงสัยอย่างสุด ๆ

"คนแถวนี้เรียกทอดมันว่าปลาเห็ดกันทั้งนั้นแหละ" ยายว่า 

"แต่ไม่รู้เหมือนกันว่ามันมาจากไหนนะ รู้แต่ว่ารุ่นพ่อรุ่นแม่ฉันเขาก็เรียกกันแบบนี้"

ยายยังขยายว่าไม่ได้เรียกกันแค่นครสวรรค์ ขึ้นไปยันพิษณุโลกก็ยังเรียกเช่นนี้

เมื่อมาเรียนภาษาเขมร ก็ทำให้ได้รู้ว่า ปลาเห็ดนั้นเพี้ยนมาจาก "ปรอเหิต" (ប្រហិត)

ที่แปลว่าลูกชิ้น หรือเนื้อที่นำมาผสมกับเครื่องเทศต่าง ๆ ปั้นเป็นก้อน โดยมีลักษณะคล้ายทอดมันแบบไทย แต่ต่างกันที่ "ปรอเหิต" ไม่ได้ทำมาจากปลาอย่างเดียว แต่สามารถทำจากเนื้อสัตว์อื่น ๆ ได้ด้วย เช่น ไก่ เป็นต้น

ดังนั้น ถ้าเราจะสั่ง "ปรอเหิตสัจเตร็ย" ในกัมพูชา อาจจะต้องดูปริบทว่า เรากำลังอยากกิน "ลูกชิ้นปลา" หรือ "ทอดมันปลา" กันแน่ 

แต่ที่แน่ ๆ ถ้ามีโอกาส ก็อยากลองกินปรอเหิตสัจเตร็ย ที่หมายถึงทอดมันปลาแบบกัมพูชาสักครั้ง