17

Graceful

(ภาษาไทยด้านล่างค่ะ)

It’s so graceful. I mean the collar. He puts it on my neck the next day. It’s a simple black elastic band which can shrink and expand. I touch a circle name tag and see some letters on it.

“Is it my name? ”

“You can’t read? ”

As I nod, he puts another collar on his neck. The same design as mine but the letter on name tag is different. He points at my collar and read it out for me.

“Riley’s cat.” Then he points at his. “Leon’s human.”

My cheek is burning. I always think of him as my human. But when he is the one who call me his cat, I almost die with overwhelming happiness. How can someone be this good to me? He keeps making me love him more every day. How dare he? He doesn’t give me a normal collar but a couple one.

Just imagine the face he made when he chose it. That would be insanely adorable.

“I’m glad you like it. But you’re too sexy with the collar. Please take it out before you leave. Someone might jump on you. But you can’t let anyone do that except me, understand? ”

“I definitely won’t let other human touch me.”

“I’m your only human, right? ”

“of course.”

“Jesus, I want to push you down again. Tell me how to endure you.” Riley grinds his teeth. Looking away from me.

“Did I say something wrong? ”

“No! You are too good with your words and your lovely gaze. Just blame my dirty mind. Anyway, Have you ever had a boyfriend or girlfriend before me? ”

I shake my head. Riley looks at me with disbelief.

“How? You have unexplainable charm. The silliness which is ridiculously cute.”

“I’m not cute. The only human who is kind to me is you.”

“You love my kindness, huh? I’m not that kind. After our first time, I can’t keep my hand to myself. Be careful around me.” He has an attractive mischievous smile on his lips.

“I love that about you too.”

Riley growls. Grinding his lips on mine roughly. To be honest, the collar makes him look hotter too. I want to be touched by him like this every day. I love his kind heart, his generous action, his angel smile, his sexy deep voice and also his fierce movement. All of him.

“Riley, How many days til halloween? ” Rapidly anxiousness forces me to ask.

I forget to count. But I think I have to do it now.

“Eleven. Why? You want me to buy a costume for Halloween party? I want you to dress as a cat. Goodness, now my imagination runs wild.”

“It sooner then I thought. I don’t like Halloween. I don’t want it to come. Don’t talk about it again. I want you to hug me, please.”

I distract him and myself with the intensely body’s rhyme. Hold on to him. Bury my face in his chest. Try not to cry with the fright inside. Concentrate on his graceful body.

The Halloween. Sooner or later, he will hate it too.

---------------------------------------------------------------------------------

มันช่างงดงาม ผมหมายถึงปลอกคอน่ะ เขาใส่มันบนคอผมวันต่อมา มันเป็นยางสีดำธรรมดาซึ่งสามารถหดและขยายได้ ผมแตะป้ายชื่อวงกลม เห็นว่ามีตัวอักษรอยู่บนนั้น

"ชื่อผมเหรอ? "

"นายอ่านหนังสือไม่เป็น? "

เมื่อผมพยักหน้า ไรลีย์ก็ใส่ปลอกคออีกอันบนคอของเขา มันเป็นดีไซน์แบบเดียวกันกับผมแต่ตัวอักษรบนป้ายชื่อต่างออกไป เขาชี้มาที่ปลอกคอผม อ่านมันออกมาให้ผมฟัง

"แมวของไรลีย์" เขาชี้ไปที่ปลอกคอตัวเอง "มนุษย์ของลีออน"

แก้มของผมกำลังไหม้ ผมคิดว่าเขาเป็นมนุษย์ของผมอยู่เสมอ แต่เมื่อเขาเรียกผมว่าแมวของเขาเสียเอง มันทำให้ผมเกือบตายด้วยความสุขที่ท่วมท้น คนบางคนดีกับผมขนาดนี้ได้ยังไง เขาคอยทำให้ผมรักเขามากขึ้นทุกวัน กล้าดียังไงนะ เขาไม่ได้ให้ปลอกคอธรรมดา แต่เป็นปลอกคอคู่

ลองจินตนาการใบหน้าของเขาตอนที่เลือกมัน นั่นต้องน่ารักแทบบ้า

"ฉันดีใจที่นายชอบ แต่ว่านายใส่แล้วเซ็กซี่เกินไป ได้โปรดถอดออกก่อนจะไป อาจมีคนโดดเข้าใส่นาย แต่นายห้ามให้ใครทำนอกจากฉัน เข้าใจไหม? "

"ผมจะไม่ให้มนุษย์คนอื่นแตะต้องผมอย่างแน่นอน"

"ฉันเป็นมนุษย์เพียงคนเดียวของนายใช่ไหม"

"ใช่สิ"

"พระเจ้า ฉันอยากกดนายลงไปอีกแล้ว บอกฉันทีว่าต้องอดทนกับนายยังไง" ไรลีย์ขบฟัน ละสายตาจากผมไปทางอื่น

"ผมพูดอะไรผิดไปเหรอ"

"เปล่า! นายเก่งกับคำของนายและสายตาน่ารักนั่น โทษจิตใจสกปรกของฉันเถอะ ยังไงก็ตาม นายเคยมีแฟนก่อนหน้าฉันไหม"

ผมส่ายหัว ไรลีย์มองผมอย่างไม่เชื่อ

"ได้ยังไง? นายมีเสน่ห์ที่อธิบายไม่ได้ ความโง่เขลาที่น่ารัก"

"ผมไม่น่ารัก มนุษย์คนเดียวที่ใจดีกับผมก็คือคุณ"

"นายรักความใจดีของฉันสินะ แต่ฉันไม่ได้ใจดีขนาดนั้น หลังจากครั้งแรกของเรา ฉันก็เก็บมือไม้ไว้กับตัวไม่ได้เลย ระวังหน่อยเวลาอยู่กับฉัน" ริมฝีปากของเขามีรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่แสนดึงดูด

"ผมรักส่วนนั้นของคุณเหมือนกัน"

ไรลีย์คำราม บดขยี้ริมฝีปากของเขากับผม ด้วยความสัตย์จริง ปลอกคอทำให้เขาดูร้อนแรงขึ้นเช่นกัน ผมอยากถูกเขาสัมผัสแบบนี้ไปทุกวัน ผมรักหัวใจที่อ่อนโยน การกระทำที่ใจดี รอยยิ้มเทพบุตร เสียงทุ้มต่ำแสนเซ็กซี่ และการเคลื่อนไหวที่เร่าร้อนของเขา ทั้งหมดของเขา

"ไรลีย์ อีกกี่วันจะถึงวันฮาโลวีน" ความกังวลที่หลั่งไหลบังคับให้ผมต้องถาม

ผมลืมนับ แต่ผมคิดว่าผมต้องนับมันเดี๋ยวนี้

"สิบเอ็ด ทำไมเหรอ นายอยากให้ฉันซื้อเสื้อผ้าสำหรับปาร์ตี้ฮาโลวีน? ฉันอยากให้นายแต่งเป็นแมว พระเจ้า ตอนนี้จินตนาการของฉันโลดแล่นอย่างบ้าคลั่งเลย"

"มันเร็วกว่าที่ผมคิด ผมไม่ชอบฮาโลวีน ไม่อยากให้มันมาถึง อย่าพูดถึงมันอีก ผมอยากให้คุณกอดผม ได้โปรด"

ผมเบี่ยงเบนความสนใจเขาและตัวเองด้วยจังหวะของร่างกายที่รุนแรง เกาะเกี่ยวเขา ฝังหน้าของผมลงในอกเขา พยายามจะไม่ร้องไห้กับความกลัวข้างใน ตั้งสมาธิอยู่กับร่างกายที่สง่างามของเขา

ฮาโลวีน ไม่ช้าก็เร็ว เขาจะเกลียดมันเช่นกัน

---------------------------------------------------------------------------------

.

.

.

หัวข้อที่สิบเจ็ดของ Fictober 2017

Graceful สง่างาม ให้หวานอยู่ไม่กี่ตอน เริ่มกลับมาระลึกถึงความจริงอีกแล้ว

สิบเอ็ดวัน หนึ่งอาทิตย์นิดๆ จะว่านานก็นาน สั้นก็สั้น

แต่พี่หลงน้องมาก มีปลอกคอคู่ด้วย อะไรกันคะ งื้อ