10

Gigantic

(ภาษาไทยด้านล่างค่ะ)

It is gigantic, huge, enormous, massive or the simple word is big. All of these words describe my mistake. It is a big mistake. And for another word must be unforgivable.

But there is no time to whimper. I’ve tried to get out of Riley’s room for four hours now. My stomach rumbles with hunger. Suddenly, I hear footsteps behind the door. It harshly hits me in the face. My body falls back on the floor. A chill runs down my spine. Is it Riley?

“Cat? How? Did Riley forget to close the window? ”

Oh, It is his mother. I jump on my feet and run as fast as I can. Go away from human I love. I’ve decided. I won’t go back. I won’t talk to him again. When It turns night, I just hide on the giant tree which in Mrs.Molly’s yard. From this point of view I can see Riley’s bedroom window. It’s never been closed again since I’m gone.

Thirty days feel like eternity without him. No, one day is totally a torture. I want to see his face. I used to watch him everyday. Is it alright if I take a peek?

I forgot I have cat form. We can meet without hurting him. I know the one who will be end up hurting is me. It’s fine though. Because stop seeing him while I’m still alive is the most painful thing I’ve ever done.

“Hello, Riley.” with my cat voice he will definitely not know what’s going on.

He looks the same. I can’t believe I left him three day agos. My heart's still pounding hard for him. What’s in his hand, flower? I walk near his feet. Try to be invisible as possible. But he turns his head and sees me. My front leg is frozen in the air. I’m honestly shocked that we look at each other in the eyes. I have no idea what’s happening until my pow touch on Riley’s yard. He picked me up? Really? He hates cats so much but brought me to his house?

Me who is in a dirty black cat’s body?

Riley knees beside me. Put those flowers on my grave and get rid off the old one. He still changes it after ten days? He is such a sweetheart. I can’t let Satan touch him. Not when I’m still here.

“I killed a cat. A tiny one which looks like you. Did you know him? Do you have his contact? They say black cat can see ghost or has some connection with spirit world.”

I’m speechless. He is talking to me and it’s all about me. His sadness runs through his body. I have to pat on his knee. Try to comfort him in the way I can.

“Wow. Is this some kind of sorcery? Ha ha. I might be crazy now. Never thought I will be talking to a cat. Anyway, I want to tell him I’m sorry. I don’t have a right to take his life. If I knew this will happen, I would have touched him more. I would have brought him to my home. Ah, that little fool too. You know? Some idiot kid came to me. He even confessed. But then he is nowhere to find. He disappeared. Is it some kind of Karma? This hit me hard though.”

He caresses me with his warm and gentle hand. Split everything in his mind out. The idiot kid, huh. I jump on his lap. Hug him with my ugly legs.

“I’m here. I can’t go anywhere even if I try.”

Yes, this is all wrong. You are not suppose to fall for stranger, Riley! You are not suppose to miss me. It's already complicated when I’m the one missing you. Now we both fall in Satan’s hand. We are gigantic idiot kids.

---------------------------------------------------------------------------------

มันมหึมา มโหฬาร มหาศาล โอฬาร หรือเรียกด้วยคำที่เรียบง่าย คือ ยิ่งใหญ่ คำพวกนั้นอธิบายความผิดพลาดของผม มันเป็นความผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่ และสำหรับคำอื่นก็คงเป็น ไม่อาจให้อภัย

แต่ผมไม่มีเวลาจะมาคร่ำครวญ ผมพยายามออกจากห้องของไรลีย์มาเป็นเวลาสี่ชั่วโมงแล้ว ท้องของผมร้องด้วยความหิว ทันใดนั้นเองผมได้ยินเสียงฝีเท้าหลังประตู มันฟาดผมเข้าที่หน้าอย่างแรง ตัวผมหงายหลังลงไปบนพื้น ความตื่นตระหนกแล่นไปทั่วร่างกาย เป็นไรลีย์รึเปล่า?

"แมว? ได้ยังไง ไรลีย์ลืมเปิดหน้าต่างงั้นเหรอ? "

โอ้ แม่ของเขานั่นเอง ผมกระโดดลุกขึ้นยืนรีบวิ่งออกไปให้เร็วที่สุด ไปให้ไกลจากมนุษย์ที่ผมรัก ผมตัดสินใจแล้ว ผมจะไม่กลับไป ผมจะไม่คุยกับเขาอีก เมื่อมันถึงตอนกลางคืน ผมแค่ซ่อนตัวอยู่บนต้นไม้ใหญ่ซึ่งอยู่ในสวนของคุณนายมอลลี่ จากมุมนี้ผมเห็นหน้าต่างห้องนอนของไรลีย์ หน้าต่างที่ไม่เคยปิดอีกเลยตั้งแต่วันที่ผมจากมา

สามสิบวันให้ความรู้สึกราวกับตลอดกาลเมื่อไม่มีเขา ไม่สิ วันเดียวก็เป็นการทรมานอย่างแสนสาหัส ผมอยากเห็นหน้าเขา ผมเคยชินกับที่จะมองเขาทุกวัน มันโอเคไหมถ้าผมจะแอบดูสักหน่อย

ผมลืมไปว่าผมมีร่างแมว เราสามารถพบกันได้โดยไม่ทำให้เขาเจ็บ ผมรู้ว่าในตอนจบ คนเดียวที่จะเจ็บปวดต้องเป็นผม มันโอเคนะ เพราะว่าการหยุดเจอเขาตอนที่ผมยังมีชีวิต เป็นเรื่องน่าเจ็บปวดที่สุดเท่าที่ผมเคยทำ

"สวัสดี ไรลีย์" ด้วยเสียงของแมว เขาคงไม่มีวันเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

เขายังเหมือนเดิม ไม่น่าเชื่อว่าผมจากเขามาสามวันที่แล้ว หัวใจของผมยังคงเต้นแรงกับเขา อะไรอยู่ในมือเขาน่ะ ดอกไม้? ผมเดินเข้าไปใกล้เท้าเขา พยายามทำตัวไม่ให้เป็นที่มองเห็นมากที่สุด แต่เขาหันหัวมาและเห็นผม ขาหน้าของผมแข็งค้างในอากาศ ผมช็อกมากที่เรามองกันและกัน ไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นจนกระทั่งอุ้งมือผมแตะสวนของไรลีย์ เขาอุ้มผมมา? จริงเหรอ? เขาเกลียดแมวมากแต่กลับพาผมมาที่บ้าน?

ผมที่อยู่ในร่างแมวดำสกปรก?

ไรลีย์คุกเข่าลงข้างตัวผม วางดอกไม้พวกนั้นลงบนหลุมศพและเอาของเก่าออกไป เขายังคงเปลี่ยนมันแม้ว่าจะผ่านไปสิบวันแล้ว? เขาช่างน่ารัก ผมไม่สามารถให้ซาตานแตะต้องเขาได้ ไม่ใช่ตอนที่ผมยังอยู่

"ฉันฆ่าแมว แมวตัวเล็กๆ ที่เหมือนนาย นายรู้จักเขาไหม นายมีทางติดต่อเขาไหม คนบอกว่าแมวดำเห็นวิญญาณหรือมีทางติดต่อกับโลกวิญญาณได้"

ผมพูดไม่ออก เขากำลังพูดกับผมและทั้งหมดนั่นเป็นเรื่องของผม ความเศร้าฉายชัดผ่านร่างกายของเขา ผมต้องแตะลงบนเข่า พยายามปลอบใจเขาในวิธีที่ผมทำได้

"ว้าว นี่เป็นเวทมนตร์อะไรรึเปล่า ฮ่าๆ ฉันต้องบ้าแน่ๆ ตอนนี้ ไม่เคยคิดเลยว่าจะมาคุยกับแมว เอาเถอะ ฉันอยากบอกเขาว่าฉันเสียใจ ฉันไม่มีสิทธิ์จะเอาชีวิตเขา ถ้าฉันรู้ว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้น ฉันคงสัมผัสเขาให้มากกว่านี้ พาเขามาที่บ้านฉัน อา เด็กโง่นั่นด้วย นายรู้ไหม มีเด็กโง่บางคนมาหาฉัน เขาถึงกับสารภาพรักด้วยซ้ำ แต่แล้วก็หาเขาที่ไหนไม่ได้เลย เขาหายไป นี่เป็นเวรกรรมรึเปล่า มันทำฉันเจ็บแสบเชียว"

เขาลูบผมด้วยมือที่อบอุ่นและอ่อนโยน พูดทุกอย่างในใจออกมาจนหมด เด็กโง่คนนั้นสินะ ผมกระโดดไปบนตักเขา กอดเขาด้วยแขนน่าเกลียดของผม

"ผมอยู่นี่ ผมไปไหนไม่ได้ แม้ว่าจะพยายาม"

ใช่ ทั้งหมดนี่มันผิด คุณไม่สมควรตกหลุมรักคนแปลกหน้า ไรลีย์! คุณไม่ควรคิดถึงผม มันยากพออยู่แล้วตอนที่ผมเป็นคนเดียวที่คิดถึงคุณ ตอนนี้เราทั้งคู่ตกอยู่ในกำมือของซาตาน เราสองคนเป็นเด็กที่แสนโง่เง่า

---------------------------------------------------------------------------------

.

.

.

10 ตุลาคม หัวข้อที่สิบของ Fictober 2017

gigantic มโหฬาร คือ ความผิดพลาดครั้งใหญ่ของน้องแมว ไม่สิ ความผิดพลาดครั้งใหญ่ของเด็กโง่สองคน

ตกเป็นเหยื่อให้ซาตานแบบถอนตัวไม่ขึ้นกันแล้ว