คุณเคยเถียงกับคนตรรกะป่วยมั้ยคะ ?
มั่นใจว่าหลายๆ คนต้องตอบว่า "เคย"
เราอยากถามต่อว่าชนะมั้ย ?
อะไรที่คือการที่เราเรียกว่าชนะ ?
แค่อีกฝ่ายหยุดเถียงกับคุณน่ะหรอ ?
เราว่าคนทุกคนคิดว่าความคิดตัวเองถูก อาจจะไม่ใช่ถูกต้องที่สุด แต่อาจจะประมาณว่า
"ความคิดกูอ่ะถูกกว่าของมึงแน่ๆ เพราะเหตุผลมึงมันฟังไม่ขึ้นเอาซะเลย!"
ความตลกคือต่างคนต่างก็คิดแบบนี้ มันเลยเถียงกันไม่จบซักที... ถ้าไม่มีฝ่ายหนึ่งยอมหยุด ซึ่งการที่มีคนหยุด ก็ไม่ได้แปลว่ามันยอมรับความคิดของคุณ มันอาจจะเข้ากรุ๊ปไลน์ไปนินทาคุณกับเพื่อนของมันก็ได้
เราเคยเถียงคนอื่น เพราะเราคิดว่าเราถูก เหตุผลที่เอามาใช้ในการสนับสนุนความคิดเราก็ดี แต่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายก็คิดเหมือนเรา คิดว่าตัวเขาเองก็ถูก การเถียงกัน 1 ครั้ง เสียทั้งเวลา สุขภาพจิต เผลอๆ ก็เสียมิตรภาพอีก
เราเคยดูคนอื่นเถียงกัน แล้วก็แอบเชียร์คนที่เราคิดว่า "มีเหตุผลที่ดี" มากกว่าอีกฝ่าย แอบลุ้นในใจว่าขอให้เขาเถียงชนะ เพราะเหตุผลอีกฝ่ายป่วยมาก เห็นแล้วกำมือแน่น อยากเดินไปกระซิบข้างหูว่า อีสัส ทำไมคิดอย่างงี้ อยากรู้กระบวนการคิดภายในสมองอ่ะ
เราเคยคิดจะเปลี่ยนความคิดคนอื่น ถ้าเหตุผลเราหนักแน่นพอ เราสามารถเปลี่ยนความคิดเขาได้ เหมือนเวลาที่เราอ่านบทความอะไรซักอย่างแล้วคนเขียนแม่งเขียนโคตรดีเลย ยกตัวอย่างและเหตุผลได้น่าคล้อยตาม เราก็อยากเชื่อเขาป่ะ
เราเคยไม่เปิดรับความคิดของคนอื่น เพราะเราคิดว่า "ตรรกะอีนั่นมันป่วย" ใช้อะไรคิดอ่ะ แถมแต่ละสิ่งที่หยิบขึ้นมาพูดก็ไม่ได้สอดคล้องกันอีก หลุดประเด็น อยากจะตีมือแรงๆ 1 ทีแล้วยื่นข้อสอบแกทเชื่อมโยงให้ทำ เผื่ออะไรๆ จะดีขึ้น
แต่ในปัจจุบัน.......
เราเลือกจะไม่เถียง (อาจมีไปเม้าท์ในกรุ๊ปไลน์บ้าง)
เราเลือกจะดูคนอื่นเถียงกันต่อไป (อ้าว)
เพราะเราอยากดูว่า จะมีคนสามารถเปลี่ยนความคิดของอีกฝ่ายได้มั้ย และทำยังไง
ที่สำคัญคือ เรารับฟังความคิดของคนอื่นมากขึ้นกว่าเดิม และพยายามถามว่าทำไมถึงคิดอย่างงี้ เผื่อวันนึงความคิดเราอาจจะเปลี่ยนไปตามเขา ถ้าเขามีเหตุผลจริงๆ อ่ะ
แต่ ส่วนมากเราก็คิดว่า "ความคิดกูก็ถูกกว่าของมึงอยู่ดีอ่ะ"
และเราก็คิดว่าคนส่วนใหญ่ก็คิดอย่างงี้ อาจจะพูดออกมา หรือคิดในใจ หรืออาจจะซ่อนมันไว้ลึกๆ เพราะเรามีวิธีคิดคนละแบบ และเราก็เชื่อในวิธีของเราว่ามันถูกต้องที่สุด (หรือถูกต้องมากกว่า)
ก็เลยเลือกที่จะ "หยุดเถียง" หรือ "ไม่เริ่มเถียง" เลยจะดีกว่า ส่วนใครจะคิดป่วยยังไงก็เรื่องเธอ
แต่อยากให้รู้ไว้ว่าในหัวชั้นก็จะมีแต่คำว่า "โอ๊ย! ตรระกะมึงป่วยอ่ะ" "โอ๊ย! ตรระกะมึงป่วยอ่ะ" "โอ๊ย! ตรระกะมึงป่วยอ่ะ" "โอ๊ย! ตรระกะมึงป่วยอ่ะ" "โอ๊ย! ตรระกะมึงป่วยอ่ะ" "โอ๊ย! ตรระกะมึงป่วยอ่ะ" "โอ๊ย! ตรระกะมึงป่วยอ่ะ" ต่อไปจนกว่าเหตุผลของเธอจะทำให้ชั้นคล้อยตามได้นั่นแหละ
(จริงๆ อยากให้หัวข้อเรื่องเป็น "โอ๊ยตรระกะมึงมันป่วย อีสัส" แต่กลัวไม่มีคนอ่าน แต่ในใจรู้สึกอย่างงี้ 5555555555555555555555555)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in