เราโหลดรูปมาไม่ได้ ;-; อาจอ่านแล้วรู้สึกโล่ง ๆ ไปหน่อย มีแต่ตัวหนังสือนิดนึงนะคะ

(* edited โหลดรูปได้แล้วค่า)

- - -

เรื่องนี้เริ่มตรงที่ว่า

โซจองกับวอนอู เป็นสามีภรรยากัน แต่งงานกันมาเกือบจะ 10 ปีแล้ว

ทั้งสองคนก็ครองรักกันมาเรื่อย ๆ จนกระทั่งวันหนึ่ง

โซจองเริ่มสงสัยในตัววอนอู ผู้เป็นสามี

ว่าตัวเขามีบางอย่างที่แปลกไปจากปกติ

วอนอูเองก็รู้สึกได้ว่า โซจอง ภรรยาของตนไม่ไว้ใจในตัวเองเหมือนแต่ก่อน

จึงพยายามสารพัดวิธีเพื่อให้ภรรยาของเขากลับมาเชื่อใจ

เช่น ไม่ล็อคหน้าจอโทรศัพท์ เปิด social media ทิ้งไว้

เผื่อว่าภรรยาของเขา จะมาดูแล้วกลับมาเชื่อใจเขาเหมือนเดิม

เปิดมาก็ เริ่มเห็นกลิ่นดราม่าลอยมาแล้วใช่มั้ยคะ

นี่ก็เป็นคนนึงที่อ่านตอนแรกแล้วรู้สึกเอ๊ะ โซจองคิดมากเกินไปรึเปล่า

เพราะเห็นวอนอูก็เปิดช่องทางต่าง ๆ ให้โซจองดู

เพื่อยืนยันว่าตัวเขาเองก็บริสุทธิ์ใจจริง ๆ ไม่ได้มีใครอื่น

แต่ความจริงนั้น

ไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลยค่ะ

จะเรียกว่าวอนอูมีคนอื่นได้มั้ย มันก็ไม่เชิงถึงขนาดนั้น

เพราะวอนอู มีความลับหนึ่งที่ไม่สามารถบอกโซจองได้

วอนอู มีเพื่อนในความฝันอยู่คนหนึ่งค่ะ

เมื่อเขาหลับตอนกลางคืน

เขาจะเดินทางไปพบกับผู้หญิงคนหนึ่งในฝัน

คนนั้นคือ จินรี เพื่อนสมัยเด็กของเขานั่นเอง

เขาก็มีความคิดว่า ถ้าบอกโซจองไปก็คงไม่เชื่อ แถมน่าจะว่าเขาบ้าเสียด้วยซ้ำ

ที่ว่าจะไปเจอคน ๆ นึงในฝันได้ทุกครั้งที่นอนหลับไป

มันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างแปลก

เนื่องจากการไปพบกับเพื่อนสมัยเด็กในฝัน

ทำให้วอนอูขอโซจองไว้อย่างหนึ่งว่าอย่าปลุกเขา

เขาจะตื่นด้วยเสียงนาฬิกาปลุกเอง

หรือก็คือ ถ้าเค้าได้ยินเสียงนาฬิกาปลุก เขาก็จะเดินทางออกจากความฝันนั้น

เรื่องราวของทั้ง 2 คนก็ดำเนินต่อไปแบบนี้

โซจองที่ก็ยังไม่ไว้ใจในตัววอนอู แต่ก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

วอนอูที่ก็พยายามจะทำให้โซจองกลับมาไว้ใจตัวเองเหมือนเดิม โดยที่ไม่เข้าใจว่าปัญหามันอยู่ที่ตรงไหน

จนกระทั่งวันหนึ่ง ทั้งสองคนก็สามารถปรับความเข้าใจกันได้ระดับนึง

เน้นคำว่า ระดับนึงนะคะ

เพราะก็ยังไม่มีเข้าใจว่า ในความสัมพันธ์นี้มีความผิดพลาดที่ตรงไหน

ต่างคนก็ต่างมองไปในจุดที่ เป็นมุมมองจากตัวเองทั้งนั้น

โซจองมองว่าการที่ไม่มีลูกทำให้วอนอูอาจเบื่อหน่ายในตัวเธอ

เธอจึงพยายามทุกอย่างเพื่อที่จะมีลูก ทั้งกินยาบำรุง ทานอาหารเพิ่ม

จนกลายเป็นเธอที่น้ำหนักขึ้นมามาก

ในขณะที่วอนอูก็เริ่มถลำลึกลงไปหาเพื่อนสมัยเด็กในฝันมากยิ่งขึ้น

และมองว่าโซจองหมกมุ่นกับเรื่องมีลูกมากเกินไป จนไม่ดูแลตัวเอง

อ่านมาถึงตอนนี้

เอาตรง ๆ คืออยากเข้าไปกระโดดเตะก้านคอวอนอูมาก ๆ 

แบบเอ๊า เค้าก็อุตส่าห์ทุ่มเทเพื่อเธอมั้ย ทำไมยังจะไม่พอใจกับเค้าอีก

เรื่องราวความสัมพันธ์ที่เริ่มแตกร้าวของทั้งคู่ก็ยังคงดำเนินไปเรื่อย ๆ 

จนกระทั่งวันหนึ่ง แก้วความสัมพันธ์ใบนั้น แตกออกเป็นเสี่ยง ๆ 

โซจองที่ได้ยินประโยคหนึ่ง ทำให้เลือกที่จะเดินออกจากความสัมพันธ์

กลับไปตั้งหลักกับตัวเอง เพื่อทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมาอีกครั้ง

ในความสัมพันธ์นี้ มันดีแล้วจริง ๆ หรอ

ความรักที่ดี คือแบบนี้หรอ

แล้วตัวเธอในความสัมพันธ์นั้น ยังเป็นเธออยู่รึเปล่า

- - -

ตอนเราอ่านเรื่องนี้จบ เรารู้สึกประทับใจในตัวคนเขียนมาก ๆ ค่ะ

นักเขียนดำเนินเรื่องได้ดีมาก ๆ แล้วก็แฝงข้อคิดเรื่องมูฟออนเอาไว้ได้ดีมาก ๆ 

จากนี้ไปจะเป็นความคิดเห็น - การวิเคราะห์เรื่องราวจากเราเองนะคะ

เรามองว่าคุณโซจองก็เป็นคนนึงที่ทุ่มเทในความรัก ความสัมพันธ์มาก ๆ 

เธอเป็นคนที่วิ่งไล่ตามวอนอูมาตลอด แล้วก็พยายามอย่างมาก

จนได้สารภาพรัก คบกันเป็นแฟน จนแต่งงานกัน 

โซจองแทบจะเป็นคนที่ทำทุกอย่างด้วยตัวเอง

เป็นคนเซ้นส์ไวมาก ว่าสามีของตัวเองมีบางอย่างเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม

แล้วก็พยายามที่จะหาคำตอบว่าทำไมกันนะ เพราะอะไร เพื่อที่จะแก้ไข

แต่พอถึงจุดที่ต้องทะเลาะ ปรับความเข้าใจ เธอจะเป็นคนยอมอยู่เสมอ

เรามองว่าจุดนี้มันทำให้เราดูตัวเล็กลงนะ

คือไม่เชิงคำว่า self esteem ในตัวเองต่ำลง แต่เหมือนเราปลงตกมากกว่า

แล้วอาการปลงตรงนี้ มันอาจนำไปสู่การหมดเยื่อใย ความรู้สึกที่มีต่อกัน

เรามองว่า เป็นคนที่ยังไม่ได้มั่นใจในตัวเองขนาดนั้น 

ตั้งแต่จะเริ่มความสัมพันธ์แบบแน่ใจป่าวว่า จะเริ่มความสัมพันธ์นี้ 

จะเดินในความสัมพันธ์นี้ แล้วแบบรับได้มั้ย 

ถ้าในความสัมพันธ์นี้มีอะไรมากกว่าแค่การรักกัน อยู่ด้วยกันคือ 

คำว่ารักอย่างเดียวมันไม่พอหรอกนะ

เราก็ต้องเรียนรู้ ซัพพอร์ตกันงี้ 

การคิดถึงความรู้สึกของอีกฝ่ายก็สำคัญรึเปล่ามันไม่เชิงคำว่าหน้าที่ 

แต่แบบมันก็น่าจะเป็นสิ่งที่เป็นธรรมชาติป่ะนะแบบ 

การที่เรามีบางอย่างที่ต้องรับผิดชอบเพิ่มขึ้นมา 

เราก็ต้องแบ่งเวลา ความคิด อะไรงี้ไปให้ตรงนั้นด้วย

เราไม่เคยมีแฟนนะ สิ่งที่เราเขียนอาจดูอุดมคติไปหน่อยหรืออาจเป็นจริงไม่ได้ในชีวิตจริง 

หรืออาจดูเพ้อฝัน วิ่งในทุ่งลาเวนเดอร์ไปหน่อย ;-;
เรามองว่าความสัมพันธ์ที่ดี คือการที่เราอยู่ข้างกันแล้วไม่ทำให้ใครสักคนรู้สึกตั้งคำถามขึ้นมาว่า

เราอยู่ตรงนี้ทำไม เราเป็นอะไรในความสัมพันธ์นี้

แล้วก็เป็นในเรื่องขอความใส่ใจ ซัพพอร์ตกัน 

การปรับตัวเข้าหากันคือ 

มนุษย์เป็นสัตว์สังคมอยู่แล้ว 

เมื่อเราออกไปเผชิญโลกภายนอกเราสามารถกล้าพูดได้โดย 100% มั้ยว่า นั่นคือตัวตนของเราจริง ๆ นิสัยของเรา ตัวตนของเราเองก็ถูกหล่อหลอม 

ปรับเปลี่ยนไปตาม สภาพแวดล้อม สังคม ที่เราไปเผชิญนะ เราว่า ;-; คหสตนะคะอันนี้

ในความสัมพันธ์ก็เหมือนกัน เรามองว่ามันก็ต้องมีการปรับกันบ้างแหละ

แล้วอีกส่วนหนึ่งก็เป็นในเรื่องของความเข้าใจซึ่งตรงนี้ 

โซจองทำได้ดี ทำได้ดีมาโดยตลอดให้พื้นที่ส่วนตัวกับสามีตัวเอง 

ไม่เข้าไปก้าวล้ำอะไรทั้งนั้น

แต่ในขณะเดียวกันวอนอูก็พยายามจะเข้าใจโซจอง

 พยายามมองหาปัญหาซึ่งเราว่าตรงนี้ของวอนอูก็ดีนะ 

แต่เหมือนจะโฟกัสไปที่คนละจุด ;----;

แต่ก็อย่างว่า มองจากคนละมุม มันก็น่าจะไปคนละจุดอยู่อ่ะ 555555

อย่างน้อยเค้าก็พยายาม ซึ่งมันก็ดีนะ ;-;

แต่สุดท้ายอ่ะ

แบบทุกครั้งที่มีปัญหา เราว่าพูดคุยกันก็ดี

ทะเลาะกัน บางทีมันก็ทำให้เข้าใจกันมากขึ้นนะ แบบอย่ามองว่าเป็นเรื่องแย่เลย

อันนี้เพื่อนเราเคยสอนเราอยู่ แบบอย่ากลัวการทะเลาะเลย 55555 

แล้วก็แคร์ความรู้สึกอีกคนบ้าง ในขณะเดียวกันก็อย่าลืมรักตัวเองด้วย

เราชวนอ่านจริง ๆ แล้วก็คิดว่าเรื่องนี้ก็ดีมาก ๆ

แบบสอนอะไรเยอะมากในความสัมพันธ์อ่ะ แล้วก็เห็นอะไรเยอะมาก

(อินแหละ เราเนี่ย ;-; 55555)

สุดท้ายแล้วก็ขอฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจเพื่อน ๆ ด้วยนะคะ