โดยฉันเองจ้า ไม่ใช่ใครที่ไหน ใครอยากหลบสปอยล์ขอให้หลบ 

นี่ไม่ใช่การวิเคราะห์หนัง มันคือการเล่าแบบลวก ๆ ล้วน ๆ 5555555 

Mr. Sunshine ซีรี่ย์เกาหลีใน Netflix ออกฉายเมื่อปี 2018

แต่นี่พึ่งว่างดู ก็เลยพึ่งได้ดู T-T 

ชอบแนวพีเรียด อิงประวัติศาสตร์อยู่แล้ว

เพลงประกอบก็เพราะมาก นี่โดนตกด้วยเพลง And I - NU'EST W

เสียงพิดงโฮก็คือขยี้จิตใจขั้นสุด มันเป็นคำที่นางเอก โกแอชิน พูดกับพระเอกในฉากนึง

--

เริ่มยังไงดี 555555

ก็เป็นซีรีย์ประวัติศาสตร์ชาติเกาหลี อันนี้เริ่มตรงยุค โชซอน ก็คือยุคที่ 3 ก่อนเกาหลีจะเปลี่ยนมาเป็นแบบไม่มีกษัตริย์ปกครองอีก ช่วงที่เล่าคือเป็นช่วงก่อนที่ญี่ปุ่นจะเข้ามายึดประเทศเกาหลีแบบ 100%

ก็คือก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 ไปอีก กว่าญี่ปุ่นจะถอนกำลังออกมาจากเกาหลี

กว่าเกาหลีจะได้เอกราชคืนก็คือหลังสงครามโลกครั้งที่ 2

ก็กินเวลาร่วม ๆ ไปนานพอสมควร แต่ไม่ถึง 100 ปีนะ 

ไม่มั่นใจประวัติศาสตร์เท่าไหร่ เลยไม่กล้าบอกเลขตรง ๆ ;-;

แต่ในเรื่องจะขึ้นว่า บางองค์กร บางเหตุการณ์ก็สมมติขึ้นมา 

-

เรื่ิองจะเปิดมาที่การนำเสนอสภาพบ้านเมืองของเกาหลีสมัยนั้น

มีทั้งเรื่องระบบการปกครองที่ยังมีกษัตริย์เป็นประมุขอยู่ ระบบศักดินา ขุนนาง ทาส สามัญชน

สถานการณ์บ้างเมืองที่เริ่มมีกลุ่มกู้ชาติขึ้นมา เพื่อปกป้องการรุกรานของประเทศญี่ปุ่น

แล้วก็มาเริ่มเล่าเรื่องราวของตัวละครแต่ละคน อันนี้เป็นจุดที่เราประทับใจมาก

คือออกแบบตัวละครได้ดีมาก บทไม่ไปถ่วงอยู่ที่ใครคนใดคนนึงมากเกินไป

ทุกตัวละครมีเรื่องราว ความโดดเด่นในตัวเอง ทั้ง Background ชีวิต และสิ่งที่ตัวเองต้องพบเจอ

ทางเลือกในอนาคต รวมไปถึงการเติบโตของแต่ละตัวละครเองด้วย

-

คนแรกที่เรื่องเปิดมาแล้วเล่าถึงเลยคือ คนเน้

แคปชเวของน้องง uwu

Eugene Choi - อ่านชเวนะคะ เราเคยอ่านชอยมาแล้ว เพื่อนขำหนักมาก มันคือการเขียน karaoke อธิบายเสียงเกาหลีที่แบบแง ที่สุดในชีวิต 5555555

ชเว ยูจิน เป็นลูกชายของทาสในบ้านตระกูลคิม ก็คือทำงานให้บ้านหลังนี้แหละ แล้ววันนึงเกิดมีชายแก่คนนึงมาปิ๊งแม่ของน้อง ทางที่บ้านหลังนี้ก็เลยเก็บพ่อน้องซะ โดยการโบย เอาเสื่อฟางมาห่อ ๆ ตัวแล้วเอาไม้ทุบ คือฉากนั้นเสียงทุบแบบ โอย เจ็บอ่ะ โกรธด้วย แบบก็คนเหมือนกันมั้ย

แล้วน้องยูจินก็โดนซ้อม เพราะจะเข้าไปห้าม แม่ก็เลยวิ่งเข้าไปล้อคคอลูกสาวของตระกูลคิม 

แล้วเอาปิ่นปักผมเตรียมจะปาดคอคุณหนูคนนั้น ก็คือขู่แหละ

แม่ก็โยนเครื่องประดับชิ้นนึงให้น้องยูจิน บอกให้หนีไป อย่าไปยอมแลกกับของที่มีราคาไม่ถึงข้าว 3 มัล

นึกสภาพเด็ก 9 ขวบนะคะ ความรู้สึกที่ต้องแบกรับ โกรธ แค้น ที่พ่อแม่โดนปฏิบัติแบบนั้น

 ความเสียใจที่ไม่สามารถทำอะไรได้เลย น้องวิ่งไปคว้าเครื่องประดับชิ้นนั้นแล้วหนีไป

ชะตากรรมของพ่อกับแม่น้องก็คือจากไปค่ะ

เปิดเรื่องมา ก็เศร้าแล้ว

น้องหนีไป ระหว่างนั้นก็มีเรื่องราวเกิดขึ้น จนน้องได้หนีไปถึงอเมริกา

ดิ้นรน ต่อสู้ทุกอย่าง จนได้เข้ากองทัพของสหรัฐอเมริกา ได้ยศ ได้เป็นมีกุกซารัม (คนอเมริกา)

จนกระทั่งวันนึง น้องต้องได้รับหน้าที่ให้มาประจำการที่โชซอน ตอนนั้นน้องก็กลายเป็น คุณพี่แล้ว

เรามองว่ายูจินก็ค่อนข้างสับสน เพราะเรื่องสมัยเด็กก็ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกดีกับประเทศนี้เท่าไหร่

บวกกับคนอเมริกาก็เห็นเขาเป็นคนโชซอน คนโชซอนก็เห็นเขาเป็นคนอเมริกา เขาก็มีจุดที่สับสนอยู่

สุดท้ายแล้วสิ่งที่เขาทำ คือเพื่อประโยชน์ของประเทศอเมริกา หรือเพื่อโชซอนกันแน่

อย่าว่าแต่ยูจินสับสนในตัวเองเลย คนดูอย่างเราก็สับสนตามเหมือนกัน 555555

ไม่หวานมาก ไม่หวือหวา มันสามารถโรแมนติก น่ารักได้ โดยที่ไม่มีฉากจูบ

เราชอบเคมีคู่นี้นะ พูดไม่เยอะ แต่ก็เข้าใจกันได้ เขียนจดหมายคุยกัน ถามสารทุกข์สุกดิบกัน

ฉากที่เดินข้างกันก็คือน่ารักมาก นางเอกก็ปากแข็งเสียเหลือเกินตอนช่วงแรก ๆ 

หลัง ๆ มาปากตรงกับใจก็คือตลก โบ๊ะบ๊ะมาก คู่นี้ 55555

ชอบในความพยายามของทั้ง 2 ฝ่ายอ่ะ 

คนนึงก็พยายามเรียนภาษาอังกฤษ จะได้อ่านชื่อปักเขาออก

อีกคนก็พยายามเรียนเขียนภาษาเกาหลีเพื่อให้ตอบจดหมายเขาได้

เราว่าทั้ง 2 คนนำเสนอความรักออกมาได้น่ารักมากค่ะ

เป็นลูกชายของคนขายเนื้อในตลาด ก็โดนบูลลี่จากเรื่องสถานะชนชั้นในสังคมสมัยนั้น

หนีไปประเทศญี่ปุ่น แล้วก็กลับมาในฐานะคนของแก๊ง เข้ามาคุมย่านแห่งนึง

ด้วยลุคที่ดูโหดของโดแม ก็คือโหดจริง ๆ แหละ แต่กับคนที่เขารัก เขาแคร์ ก็คือจะดี น่ารักเลยแหละ

ถึงบางทีจะทำตัวโหด ๆ พูดจาไม่ดีไปบ้าง แต่ก็คือเป็นห่วงนะ แต่อาจเขินเลย หาคำพูดดี ๆ ไม่ค่อยเก่ง

อาชีพที่ทำคือทหารรับจ้าง ก็ทำงานตามที่ผู้ว่าจ้างขอ

แต่บางทีก็ทำเกินไปหน่อยนะคะ คุณพี่ ชอบตอนที่บอกหาแม้กระทั่งในผ้าอ้อมเด็ก ทุ่มทุนมาก 55555

เขาก็ทุ่มเทให้กับทุกภารกิจที่ได้นะ เรามองว่าเขาก็เป็นคนที่จริงใจ มุ่งมั่นระดับนึง

จะว่าแผ่นดินทอดทิ้งโดแมมั้ย เรามองว่าเขาก็เป็นคนนึงที่โดนผลกระทบจากระบอบชนชั้น

ทำให้เขาต้องไปดิ้นรน ฝึกตัวเองให้เก่งขึ้น เข้าร่วมแก๊งยากูซ่าในญี่ปุ่น

จริง ๆ อำนาจ และ เงิน ก็เป็นปัจจัยนึงที่มีผลในระบอบชนชั้น 

ก็อาจเป็นจุดนึงที่ทำให้โดแม พยายามมาถึงจุดนี้

หนุ่มซึนแหละ ชอบเขาก็บอกไปสิคุณ เอาแต่อมพะนำทำตัวคูล เขาคงจะรู้หรอก 5555

เขาก็ไม่รู้แล้วจะพาลเกลียดเธอด้วย T-T โมเม้นคู่นี้จะเบลอ ๆ หน่อย

เนื่องจากแต่ละครั้งที่เจอ ไม่เคยเกิดความประทับใจที่ดีเลยจ้า มีแต่ความอิหยังวะ

แต่โดแมน่ารักนะ หาเรื่องอยากเจอตลอดแหละ 

ชอบตอนที่เรียกเก็บเงิน แล้วก็บอกให้ค่อย ๆ ทยอยจ่ายทุกเดือนเรื่อย ๆ ก็ได้ 

แหม้ หาเรื่องอยากเจอแหละ ดูออก

จากในตอนแรกที่เราได้เขียนเล่าไปว่า พ่อแม่ของยูจินเป็นทาสในบ้านตระกูลคิม นี่คือเด็กในท้องของลูกสาวตระกูลคิมในตอนนั้นค่ะ แล้วก็เป็นคู่หมั้นของนางเอกด้วย 

แต่หนีไปเรียนต่อซะก่อนเลยไม่ได้แต่งกันสักที

ตอนที่ฮวีซองกลับมาคือยังเป็นคนลอย ๆ อยู่เลย ไม่รู้ว่าตัวเองจะทำอะไร หรืออยากทำอะไร

วัน ๆ เอาแต่ใช้ชีวิตเสเพลนิดนึง จริง ๆ เราว่าตัวละครนี้ก็ถูกเขียนขึ้นมาดี ดีมากในระดับนึงเลย

จากเด็กคนนึงที่ไม่รู้เรื่องอะไร โดนประคบประหงมสุด ๆ ค่อย ๆ เติบโตขึ้น

เรียนรู้จากเรื่องที่พบเจอ รู้ไปจนถึงสิ่งที่ครอบครัวตัวเองได้ทำกับครอบครัวของยูจินไว้

จากคนไม่เอาไหน เริ่มมีจุดหมายชัดเจนขึ้น

เขาก็ได้เลือกเส้นทางที่อันตรายไม่ต่างจาก 2 คนข้างบนเท่าไหร่

เคยไปอ่านเจอว่า คนนี้มีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์

ในเรื่องฮวีชองตีพิมพ์หนังสือพิมพ์ เพื่อถ่ายทอดเรื่องราวที่ชาวโชซอนโดนชาวญี่ปุ่นข่มเหง

เรามองว่าไม่น่ามีอะไรมาก เพราะตัวเรื่องของฮวีชองผูกอยู่ที่ตัวฮีชองเอง

ถ้าจะมีเลยก็คือช่วงที่ญี่ปุ่นเข้ามารุกรานหนัก ๆ ฮวีชองก็เริ่มจับปากกา ถ่ายทอดเรื่องราวเหล่านั้น

เพื่อปกป้องประเทศของตัวเอง เพื่อให้โชซอนได้รับเอกราช และเป็นโชซอนของชาวโชซอนจริง ๆ 

ก็หนีไปไม่แต่งงานกับเค้าอ่ะเนอะ พอกลับมาก็ดันมารู้สึกชอบเค้าซะงั้น

แต่ใจเค้าก็ไม่ได้อยู่ตรงนั้นแล้ว เหมือนฮวีซองจะเป็นคนแนวแบบ 

น้ำหยดลงบนหินทุกวัน หินยังกร่อน แต่ หิน (แอชิน) ก็ชัดเจนนะว่าไม่ล้ะ 

เพราะระหว่างที่ฮวีซองหายไป แอชินก็เจ็บปวดกับคำนินทาของชาวบ้านอยู่เหมือนกัน

ยอมใจที่นางเป็นคนพยายามมากจริง ๆ 

แต่สุดท้าย ฮวีชองก็ทำให้เรานึกถึงคำพูดนึง ในเรื่อง Hotel del luna 

แล้วฮวีซองก็ปล่อยแอชินไปได้จริง ๆ

แอชินเสียพ่อแม่ไปตั้งแต่ตอนเป็นทารกเลย พ่อกับแม่เป็น 1 ในขบวนการกู้ชาติ

ที่หวังจะกอบกู้ให้โชซอนเป็นของชาวโชซอนอีกครั้ง ไม่ตกเป็นของญี่ปุ่น แต่ก็โดนฆ่าตายซะก่อน

ออกจะโดนเลี้ยงมาแบบแนวไข่ในหินนิดนึง

เป็นคุณหนูที่ทำตัวไม่สมเป็นคุณหนูเท่าไหร่ อยากรู้เรื่องโลกภายนอก ชอบนิสัยตรงนี้นะ 

แบบไม่ปิดกัั้นตัวเองจากเหตุการณ์ปัจจุบันอ่ะ

จนถึงขั้นปู่ส่งไปเรียนยิงปืนกับนายพรานคนนึง 

พอมีฝีมือขึ้นก็ได้ออกไปทำภารกิจ จนได้เจอกับยูจินเข้า

เรามองว่าแอชินก็ค่อย ๆ โตขึ้น จากที่มองว่าตัวเองเป็นคุณหนูลูกขุนนางสูงศักดิ์

ตอนหลัง ๆ อีโก้ตรงนั้นก็ค่อย ๆ ลดลง

แล้วก็ชอบตรงที่ไม่แบ่งแยกชนชั้นเหมือนคนอื่น จุดนี้ก็ทำให้โดแมประทับใจเหมือนกัน

เหมือนมองว่าคนนี้อุดมการณ์เดียวกัน จะกู้ชาติ โอเค เราคือพันธมิตรกัน

วางตัวดีทั้งกับชาวบ้าน แล้วก็บ่าว ในบ้าน ก็คือน่ารักจริง ๆ แหละ

อุดมการณ์กู้ชาติมาก ๆ ก็อยากให้โชซอนเป็นของชาวโชซอนจริง ๆ

สู้มาก ๆ ในจุดที่สู้ไหว ปกป้องทุกคนสุดแล้ว และทุกคนก็ปกป้องแอชินเช่นกัน

Secret makes woman, woman

ในเรื่องฮินะจริง ๆ เป็นคนโชซอน แต่ว่าโดนให้ไปแต่งงานกับคนญี่ปุ่นที่เป็นเจ้าของโรงแรม

แต่สามีก็ดันมาจากโลกนี้ไปซะก่อน เธอก็เลยได้รับมรดกเป็นโรงแรมแห่งนี้ 

แล้วก็ขึ้นเป็นเจ้าของบริหารเอง

ชอบตัวละครนี้มาก ๆ ชอบที่รู้ข้อมูลอะไรเยอะมาก วางแผนอะไรซับซ้อนในหัวได้ตลอด

นี่ก็เป็นอีกคนนึงที่ทำให้รู้สึกว่า อ่อนโยน แต่ไม่อ่อนแอ

รู้ทั้งภาษาอังกฤษ ญี่ปุ่น ฝรั่งเศส เรียนฟันดาบเพิ่มอีก พกปืนด้วย เท่สุด ๆ ไปเลย

เป็นคนฉลาด อาจไม่ได้เลือกเข้าข้างความยุติธรรม หรือฝ่ายธรรมะขนาดนั้น

แต่สิ่งที่เลือกคือเป็นสิ่งที่ดีกับตัวเอง ก็ถือว่าเป็นคนที่อยู่เป็นนะ

สับสนพอ ๆ กับยูจินเลยในช่วงท้าย แบบสุดท้ายควรจะช่วยมั้ย

หรือจะปล่อยผ่านไป แบบไม่ทำอะไรเลยดี

งง ๆ กันมากกว่า แต่ฮินะน่าจะเฉย ๆ กับแอชิน เพราะไม่เคยมีปัญหา หรือประเด็นกันมาก่อน

นี่แอบชอบซีนตอนที่บอกว่า ยูจิน (คนโง่) ดงแม (ไอ้ทึ่ม) ฮวีซอง (ขี้แพ้) กับประเด็นเรื่องที่ชอบแอชินกัน

แต่พอมาตอนหลัง ๆ ก็ดูเป็นเคมีที่เข้าขากันได้ ต่างคนก็ต่างมีเป้าหมาย แล้วบังเอิญมีจุดที่เหมือนกัน

จนได้มาเจอกัน แล้วก็ได้พูดคุยกันนิดนึง

ตอนจางซึงกูเป็นเด็กก็เคยได้เข้าร่วมสงครามกับพ่อ แต่ว่าพ่อของเขาก็ได้จากไปเพราะสงคราม

ส่วนตัวเขาก็โดนจับไปเป็นเชลย เตรียมถูกส่งไปอเมริกา

ด้วยคำพูดว่า พระราชาของโชซอน ได้ทอดทิ้งพวกเขาแล้ว

ซึงกูเลยค่อนข้างบอบช้ำกับเรื่องนี้พอสมควร แต่สุดท้ายทหารอเมริกาก็ได้ปล่อยเขาไป

ซึงกูขึ้นไปใช้ชีวิตบนเขา เป็นนายพราน แต่ก็อยู่ในองค์กรกู้ชาติเหมือนกัน

เป็นคนสอนยิงปืนให้กับแอชิน จนตอนหลัง ๆ ถูกส่งไปเป็นทหารแบบ องครักษ์ส่วนพระองค์

ไม่น่าแค้นแผ่นดิน น่าจะแค้นแพฮามากกว่า

แต่สุดท้ายก็ถึงได้มารู้ว่า แพฮาก็แคร์ประชาชนนะ ยังเห็นค่าชีวิตของประชาชนสำคัญ

แต่บางสถานการณ์มันบีบมาก ๆ การตัดสินใจบางเรื่องเลยเป็นไปในทางที่อาจไปทำร้ายประชาชน

อาจารย์ลูกศิษย์นั่นแหละ แอชินนับถือมาก ๆ 

แต่ซึงกูเป็นห่วงในเรื่องสถานะ ชนชั้น จะไม่ค่อยอยากให้แอชินมาทำตัวสนิทสนมกับเขามากนัก

กลัวแอชินจะถูกมองไม่ดี  จากคนรอบข้าง

-

เรามองว่าฉากที่ 3 หนุ่ม ยูจิน โดแม ฮวีชองเข้าด้วยกันก็คือน่ารัก

มีเรื่องโบ้ะบ๊ะ ให้ได้คุยกันตลอด ชอบในความที่แต่ละคนนิสัยก็ต่างกันสุดขั้ว

แต่พอเข้าฉากด้วยกันทีก็คือตลกมาก 55555

ยิ้มบ่อย ๆ นะคะคุณพี่ ยิ้มแล้วโลกสดใส T-T

ส่วนในเรื่องของภาพรวมซีรี่ย์ Mr. Sunshine

เราว่าทำออกมาดีมาก นำเสนอข้อมูลทางประวัติศาสตร์ได้ค่อนข้างดีเลยทีเดียว

อาจมีคนสงสัยว่า ดูป้ายสี ให้ทางประเทศญี่ปุ่นดูเป็นคนร้ายมากเกินไปรึเปล่า 

เราว่าไม่เลย อยากให้ลองไปอ่านเรื่องสงครามนานกิงดู 

ที่เมืองนั้นยังมีการทำพิพิทธภัณฑ์เก็บภาพเหตุการณ์ตอนนั้น

ให้กับคนรุ่นลูกหลานได้ดู ได้เห็นว่า ประเทศญี่ปุ่นได้ทำอะไรลงไปบ้าง

แต่เรื่องในซีรี่ย์ดำเนินมาถึงจุดที่ญี่ปุ่นเข้ายึดครอง 

หลังจากนั้นไม่นานานนัก ทั่วโลกก็เข้าสู่ยุคสงครามโลกครั้งที่ 2

ญี่ปุ่นแพ้สงคราม ทำให้ต้องถอนกำลังออกจากเกาหลี

สิ่งที่เราชอบ คือการปล่อยวางจากความแค้น และใช้ชีวิตต่อไปของคนในเรื่อง

ก็คือยูจิน ปล่อยวางความแค้นที่มีต่อครอบครัวตระกูลคิม ที่พรากพ่อแม่ของเขาไป

และไม่คิดแค้นอะไรต่อบ้านหลังนั้นอีก รวมไปถึงคิมฮวีซองด้วย

อีกคนคือซึงกู ที่สุดท้ายก็ไม่มีความแค้นเหลือต่อแพฮาแล้ว

แถมยังสู้ เพื่อปกป้องแพฮาด้วย ;-; ฮือ

ฉาก เสื้อผ้า ก็ทำดีมาก สอดคล้องไปตามยุคสมัยในเรื่อง

ทั้งเครื่องแต่งกายของชาวโชซอน ของคนญี่ปุ่น ของคนอเมริกา

ถือว่าทีมคอสตูมทำการบ้านมาดีมากค่ะ เก่งมาก ๆ เลย

-

หลังดูจบก็คือ

ร้องไห้เหมียนหมา 

สงครามไม่เคยทำประโยชน์ให้ใครเลย

เอามาแต่ความสูญเสีย

ไม่ว่าจะทั้งฝ่ายไหนก็ตาม

สาเหตุก็มาจาก

ความทะเยอทะยาน ความโลภ

ความอยากได้ไม่มีที่สิ้นสุด ของคนเพียงไม่กี่คน

แต่ทำให้คนเดือดร้อนกันไปหมด

-

จากที่ถามไว้ในข้างบน

แต่ละตัวละครกำลังต่อสู้กับอะไร แล้วสิ่งนั้นคุ้มค่าพอที่จะแลกด้วยชีวิตมั้ย

คำตอบคืออะไร 

เพื่อปกป้องคนที่รัก

เพื่อปกป้องแผ่นดินบ้านเกิดของตัวเอง

หรือ

เพื่อตัวเอง

-

จบค่า ความอัดอั้นตันใจของเราเอง 55555

อิอิอิอิอิ แต่สนุกนะ แนะนำให้ดู ๆๆๆ