เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
litanies of you.sweetsingularity
day 4: dream
  • คุณเชื่อเรื่องความฝันมั้ยฮะ


    หนังสั้นหลากจำนวนฉากที่สมองเล่นตลกกับเรา


    ภาพในจินตนาการที่จับต้องได้ รู้สึกได้ เจ็บปวดกับมันได้ ทั้งๆที่ตื่นมาแล้วสลายเป็นควันอากาศไร้ตัวตน


    รอยยิ้มที่หลายครั้งเกิดเพราะหนังที่เราต้องตื่นก่อนจบม้วน ความดีใจ อิ่มเอม อบอุ่นในอกที่แทบจำสาเหตุไม่ได้เมื่อลองกระพริบตาตื่นแล้ว


    อยากกลับไป

    อยากจะกลับไป


    ถ้าความฝันเป็นหนังที่กรอกกลับไปฉากที่เราต้องการได้ก็ดีน่ะสิ


    แต่ความฝันก็ไม่ได้เป็นอะไรไปมากกว่าความฝัน


    ยังคงเป็นช่วงเวลาที่เราปล่อยให้สมองเป็นผู้กำกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่นั่นเอง


    เป็นส่วนของชีวิตที่แยกจากการกระทำ 


    เป็น ‘ความจริง’ หลอกลวงจากมุมมองของเราคนเดียว


    เป็น ‘ความจริง’ ที่เล่นวนอยู่ในหัว ล่อใจ ล่อความรู้สึก แล้วหายตัวไปอย่างไม่มีเหตุผล ไม่มีคำอธิบาย


    “เฮ้ย— ไอ้แบร์​ นั่นพี่แกะที่มึงเล็งไว้ป่ะวะ--“


    ผมอยากจะเชื่อเหลือเกินว่านี่คือความฝัน อยากจะก้าวออกจากความจริงกลับไปในหัวของตัวเอง


    เพราะ “เทคสอง” ไม่มีในความจริง


    จะว่าวิสกี้แล่นในสมองก็ได้


    แต่ผมเหมือนจะฝันเรื่องฉากนี้ซ้ำๆมานานแล้ว


    ว่าจะเจอพี่นายที่ๆสักแห่ง จะเข้าไปหา จะชวนพี่เค้าคุย


    “พี่รู้ของพี่น่า” พี่นายว่า


    แล้วโลกสองโลกของผมเหมือนจะหลอมเป็นหนึ่งเดียวในเวลานั้น


Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in