บันทึกของ [นาย W84]

:บันทึกวันที่ 36

คำพูดประจำวันนี้

"เธอนี่เป็นคนยึดติดมากเลยนะเนี่ย"

(นางสาว N, 20XX)

นี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกหรอกนะมีที่คนพูดแบบนี้ด้วย ไม่คิดจะปฏิเสธด้วย

บางทีก็คิด- ไม่สิ บ่อย ๆ เราก็คิดเหมือนกันว่าเราเป็นคนยึดติดเอาซะมาก ๆ

สงสัยเหมือนกันนะว่าความรู้สึกยึดติดเนี่ย

มันเป็นความรู้สึกเดียวกับความรู้สึกเสียดายหรือเปล่า

เอ... หรือว่าความยึดติดทำให้เรารู้สึกเสียดาย

แต่ความเสียดายมันก็ไม่จำเป็นต้องมีความยึดติดนี่นา

พวกความรู้สึกนี่ยิ่งคิดยิ่งคลุมเครือแฮะ

...ไม่พยายามหาคำตอบน่าจะดีกว่า

แต่ความยึดติดก็อันตรายเหมือนกันนะ

มันทำให้เราไม่ยอมเดินไปข้างหน้า

เพราะเรายึดติดกับหลาย ๆ อย่าวในอดีต

ทั้งตัวตน ทั้งความทรงจำ

ก็คงจะเป็นเหตุผลที่หลาย ๆ คนสะสมของไว้เต็มบ้านทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ใช้ล่ะนะ

ที่จริงแล้วมันก็ไม่ใช่เรื่องดีซะทีเดียวนะเนี่ย

ของที่วางทิ้งไว้เป็นเดือนเป็นปี พอกลับมาค้นจะเอาไปทิ้งก็รู้สึกว่า

"อ๊ะ อันนี้มันของตอนนั้นนี่นา"

แล้วก็ชวนให้นึกถึงความรู้สึกและความทรงจำตอนนั้น

เป็นความรู้สึกที่วิเศษเหมือนกันนะ

แล้วเราก็จะเก็บของชิ้นนั้นไว้

รู้ตัวอีกทีมันก็มีเต็มบ้านแล้ว

ก็น่าคิดนะว่าทำไมคนเราถึงยึดติดกับของที่ชวนให้นึกถึงอดีตกัน

เพราะเราไม่อยากลืมตัวตนที่ผ่านมาของเรางั้นเหรอ

หรือเพราะเราไม่อยากจะลืมความทรงจำของบางอย่างที่เราไม่มีแล้วกันนะ

...ก็คงจะเป็นอย่างนั้นแหละ

เรามีความทรงจำเป็นพัน ๆ ในแต่ละวัน

แต่พอผ่านไปมันก็ค่อย ๆ หายไป

ทั้งที่เราไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ามันหายไป

จะมีเหลืออยู่แค่บางความทรงจำลาง ๆ 

เราก็แค่ยึดติดกับความทรงจำในอดีตกันทั้งนั้น

แต่ว่านะ

"เธอนี่เป็นคนยึดติดมากเลยนะเนี่ย"

ประโยคข้างบนนั่นน่ะ

เราเริ่มจากคุยกันเรื่องอะไรนะ...

อ้อ ใช่สิ มันคือคำถามว่า

"ทำไมจนถึงเดี๋ยวนี้แล้วยังไม่มีแฟนอีกล่ะ" นี่เอง

/log

-W84

--------------------------------------------------------------------------------------------

มาเริ่มเอาซะวันที่ 5 อาจจะดูไม่ค่อยเป็นเรื่องเป็นราวเท่าใหร่เพราะไม่มีบริบทแต่ยังไงก็ฝากด้วยนะครับ