day 9 - screech

"มึง กูไปคุยกับแฟนนะ" ทันทีที่เธอพูดจบ ในหัวของฉันก็มีเสียงคล้ายชอล์กครูดกับกระดานดำ

เธอกับเขา

ต่อหน้าเธอ ฉันต้องแสร้งยิ้ม แสดงความยินดี

ยินดีด้วย

ฉันดีใจที่เธอมีความสุข

ความรักที่ฉันมีให้เธอน่ะมันเป็นความรักที่ไม่มีข้อแม้

ขอแค่เธอมีความสุขก็พอ

กับผีน่ะสิ

ฉันไม่ใช่คนใจดีแบบนั้น เธอก็รู้

ฉันไม่ได้อยากยืนยินดีกับความรักของเธอ เธอไม่รู้

ฉันรักเธอ เธอก็รู้

แต่รักแบบเดียวกับเธอไหมนั้น เธอไม่เคยรู้เลย

ทุกคำพูด ทุกการกระทำ ทั้งหมดที่เธอทำให้ฉันรัก ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้หวังอะไร

ก็เพื่อนกัน

แต่ทุกการกระทำของฉัน ที่ดีกับเธอมากมาย

ไม่หวังผลก็คงจะบ้า

"เนี่ย ทิ้งกูอีกละ มีผัวก็ลืมเพื่อน" ตัดพ้อไปตามที่คิด เธอหัวเราะตาหยี ไม่รู้สึกตัวถึงความผิดของตัวเองแม้แต่นิด

เธอพูดอะไรบางอย่างกับปลายสายแล้วกดวาง โผเข้ามากอดฉันเต็มแรง

"ไม่คุยกับแฟนละเหรอ?" ฉันถาม เธอส่ายศีรษะ กอดไหล่ฉันไว้แน่น

"ก็เคยบอกนี่ว่ากูให้มึงเป็นที่หนึ่งตลอดอะ"

อะไรบางอย่างในใจฉันถูกกรีด

อย่าใจดีแบบนี้กับใครอีกเลยนะ

เพราะการกระทำแบบนี้นั่นแหละ ใจร้ายที่สุด