ความรู้สึกนี้ไม่น่าเกิดกับฉันซึ่งโตมาในครอบครัวที่ค่อนข้างอบอุ่น แต่ก็เกิดขึ้นแล้วฉันหมดศรัทธาในความรัก ไม่ใช่ว่าไม่เชื่อว่ามันไม่มีจริง แต่แค่หมดหวัง บางครั้งพระเจ้าก็ไม่ได้ให้ทุกคนสมหวังในมัน และฉันก็เป็นเพียงคนนึงที่อยู่ในผู้คนเหล่านั้น ถามว่าผิดหวังมากขนาดนั้นเลยหรอ? มันก็ไม่ได้หนักหนาขนาดนั้น เพียงแต่รู้สึกเฉยชากับการมีความรักมากกว่า แม้จะหมดศรัทธาในมัน แต่ฉันก็ยังมอบมันให้กับคนอื่นอยู่เสมอ เพียงแต่ไม่ได้หวังว่าเขาจะมอบมันกลับมา เห็นผู้คนรอบตัวรักกันฉันก็ยินดี แต่ความรู้สึกว่ามันดีจัง น่าอิจฉาจัง ไม่เคยเกิดขึ้นเลย