เป็นวรรณกรรมแปลสัญชาติอิตาลีเรื่องแรกที่ได้อ่าน พบว่าอ่านง่ายมากกว่าที่คิด เป็นเรื่องว่าด้วย 'เปเรย์รา' บรรณาธิการหน้าวัฒนธรรมของสำนักพิมพ์เล็กๆ แห่งหนึ่งในโปรตุเกสซึ่งเป็นช่วงของการตกอยู่ในยุคครองของเผด็จการฟาสซิสต์และโปรตุเกสตกลงเป็นพันธมิตรกับนาซี เขาใช้ชีวิตอยู่กับความโดดเดี่ยว ใคร่ครวญถึงภรรยาที่จากไป เฝ้าแปลวรรณกรรมฝรั่งเศสและเรื่องสั้น รวมถึงมีจุดยืนต่อตนเองและสังคมอย่างหนักแน่นว่าขอไม่สนใจความเป็นไปของการเมืองในประเทศ หากแต่ชีวิตก็ทำให้เขารู้ว่าทุกย่างก้าวนั้นคือการเมือง เมื่อรัฐบาลและทหารได้ใช้ความรุนแรงกับประชาชนอย่างหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ ทำให้เขาในฐานะนักหนังสือพิมพ์ซึ่งถือเป็นปากกระบอกเสียงหนึ่งของสังคม เกิดความรู้สึกขัดแย้งในตัวอย่างอย่างหนักว่าตนเองกำลังทำหน้าที่ที่ควรจะทำต่อมวลชนและบ้านเมืองได้อย่างถูกที่ถูกทางแล้วหรือไม่