ชื่อเรื่อง: 公主一米八 หรือ องค์หญิง 180 เซนติเมตร (2 เล่มจบ)

ประเภท: นิยายวายจีนโบราณ puppy love การเมือง สงคราม พระเอกหน้าสวย cross dressing

ผู้แต่ง: 青端 (ชิงตวน) แปลไทย: Wanly

สำนักพิมพ์: ROSE publishing

เต็มไปด้วยสปอยล์ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

เรื่องย่อจากหลังปกเล่ม 1 และ 2: 

ท่ามกลางเปลวไฟที่โหมกระหน่ำโศกนาฏกรรมเมื่อ 4 ปีก่อน ทำให้องค์หญิงหานหนิง เจียงเหิง ในปัจจุบันกลายเป็นคนเก็บตัว เอาแต่ใจโขกสับองครักษ์ส่วนตัวอย่าง เสิ่นจื่อ สารพัดแต่เพราะอะไรเมื่อเจอนักเลงตามราวี องค์หญิงกลับจัดการนักเลงจนหมอบแถมยังปกป้องผู้ชายอกสามศอกอย่างเขาเสียอีก นี่มันอะไรกันเนี่ย?!

องค์หญิงหานหนิง กลับกลายเป็นอ๋องเจาหวางไปเสียอย่างนั้นความสัมพันธ์ของ เสิ่นจื่อ กับท่านอ๋องก็ชัดเจนเด่นชัด ไม่อาจปิดบังได้อีกต่อไป แต่เรื่องราวมิอาจราบรื่นดั่งใจ เมื่อท่านอ๋องยังมีภารกิจสำคัญที่ต้องจัดการให้สำเร็จลุล่วง

ความรู้สึกหลังจากอ่านจบ:

หลังจากที่เราได้ทดลองอ่านในเว็บเด็กดีไปแล้ว 5 ตอน พอช่วงงานหนังสือพอดีเราก็ตัดสินใจกดสั่งซื้ออย่างไม่คิดหน้าคิดหลังเลย เพราะชอบคาแรคเตอร์ทั้งพระนาย(เจียงเหิงกับเสิ่นจื่อ)เลยค่ะ ด้วยความที่ตัวพล็อตน่าสนใจ อีกอย่างปกสวย เจียงเหิงสวยมากกกกก วาดสวยมากอะ เราชอบลายเส้นมากเลย เป็นอีกสาเหตุที่เรากดซื้อทันที 

แถมด้วยเพราะกิมมิคของเรื่องนี้ในเล่มแรกคือการที่องค์หญิงหานหนิงทำไมสูงจังฟะ สวยมากกกก แต่สูงกว่าเสิ่นจื่อตั้งหนึ่งช่วงศีรษะแหน่ะ เราเลยแบบเห้ยน่าสนใจ เพราะมันมีปมเกี่ยวกับอดีตของตัวพระนายและคนอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องค่ะ อะเข้าเรื่องกัน

เมื่อสี่ปีก่อนได้มีการกวาดล้างตระกูลตู้ฮองเฮา พระมารดาของอ๋องเจาหวางและองค์หญิงหานหนิง เนื่องจากคนในตระกูลถูกใส่ความข้อหาร้ายแรงจนตู้ฮองเฮาถูกขังไว้ที่ตำหนักเย็น และถูกลอบวางเพลิงจนเสียชีวิต ส่วนท่านอ๋องและองค์หญิงได้ย้ายไปอยู่โฉงโจวแทน แต่กลับถูกลอบวางเพลิงในขณะอยู่ในโรงเตี๊ยม ทำให้ท่านอ๋องต้องเสียชีวิตในกองเพลิง ให้องค์หญิงรอดเพียงผู้เดียว ซึ่งในตอนนั้นเอง เสิ่นจื่อกับท่านอ๋องเป็นสหายสนิทร่วมเรียนกันมาตั้งแต่วัยเยาว์ได้ป่วยและสูญเสียความทรงจำไปในที่สุด ทำให้ปัจจุบันองค์หญิงหานหนิงเปลี่ยนจากชื่อรองว่าเจียงอิง เป็นเจียงเหิง ที่เป็นชื่อจริงของอ๋องเจาหวางแทนเพื่อเป็นการทดแทนบุญคุณและใช้ชีวิตแทน ส่วนเสิ่นจื่อก็ได้จับพลัดจับผลูมาทำงานเป็นองครักษ์ขั้นหนึ่งขององค์หญิงหานหนิงนั่นแหละค่ะ 

บรรยากาศในเรื่องมันจะแบบน่ารักอะ มันมีจังหวะของมัน ช่วงแรก ๆ ในเล่มพระนายจะเหมือนแมวไล่จับหนู ซึ่งแมวคือพระเอก55555555555555555 อย่างที่บอกค่ะ องค์หญิงหานหนิงที่แสนจะงดงามนั้นก็คืออ๋องเจาหวางที่สวมรอยเป็นองค์หญิงมาตลอดสี่ปีหลังจากนั้น ซึ่งจังหวะที่โป๊ะแตกว่าจริง ๆ แล้วองค์หญิงคือท่านอ๋อง มันไม่ได้เอะอะขนาดนั้นอะ เสิ่นจื่อทำใจได้เร็วมาก และด้วยความที่เสิ่นจื่อมีความทรงจำติด ๆ ดับ ๆ ระหว่างความสัมพันธ์ของตนเองกับเจียงเหิง และเจียงเหิงเองก็อดทนเก่งมากพอสมควรที่จะค่อย ๆ ให้เสิ่นจื่อฟื้นความทรงจำด้วยตัวเอง จังหวะที่โป๊ะแตกก็เลยแบบ เอ้อ เอ้าเหรอ เป็นท่านอ๋องเหรอ แค่นั้นแหละค่ะ

สำหรับเราชอบพระนายมากเลยนะ คือ เจียงเหิง คนเขียนบรรยายว่างาม ในร่างองค์หญิงหานหนิงก็งามมากจริง ๆ ถึงแม้จะสูงร้อยแปดสิบเซนก็เถอะ 55555555 แต่พอเป็นท่านอ๋องก็งาม รูปงามไปหมด งามแค่ไหนให้ดูที่ปกค่ะ ทำเราเพ้อไปหลายวัน ฮือ55555555 ส่วนเสิ่นจื่อน่ารักมากกก เป็นคุณชายรูปงามที่มีหน้ายิ้ม รอยยิ้มเป็นเอกลักษณ์ ตรงนี้คนเขียนบรรยายลักษณะของเสิ่นจื่อได้ดีจริง ๆ ถึงจะดูเป็นคนมึน ๆ อึน ๆ ดีแต่ฉลาด มีความแมรี่ซูเบาๆ แต่ไม่ขนาดนั้น เพราะเสิ่นจื่อแทบไม่ต้องกังวลใด ๆ เลย แถมมีความสามารถ ข้างกายเขามีแต่คนที่ซัพพอร์ตตลอด โดยเฉพาะเจียงเหิงนั่นแหละที่ทำทุกอย่างเพื่อเสิ่นจื่อ น่ารักมากกกกก เราชอบความสัมพันธ์ของพวกเขานะ จากสหายวัยเรียนที่เหมือนจะเป็นไม้เบื่อไม้เมาตลอด กลายเป็นคนรัก ความสัมพันธ์ที่แบบก้าวจาก puppy love เป็นคู่ชีวิต คู่คิดไปตลอดรอดฝั่ง ซึ่งเราชอบมาก พอเสิ่นจื่อจำเรื่องราวทุกอย่างได้ ก็เสร็จเจียงเหิงเลยค่ะ นั่นแหละ เจียงเหิงน่ารักจริง ๆ ขี้อ้อนมากกกก แต่ขี้หึง หึงแม้กระทั่งเพื่อนสนิทของเสิ่นจื่อ แม้กระทั่งองครักษ์ที่ทำงานด้วยกัน5555555555555 แบบบทกุ๊กกิ๊กในเรื่องนี้มีแทรกตลอดเวลาที่เขาอยู่ด้วยกันค่ะ ละแบบชอบแอบปีนกำแพงเข้าตำหนักองค์หญิงบ้าน ปีนเข้าบ้านตัวเองบ้าง ตลกดี55555555555

ซึ่งระหว่างที่ชีวิตของเจียงเหิงและเสิ่นจื่อดำเนินไป ก็มีเหตุการณ์หลาย ๆ เหตุการณ์ใหญ่เข้ามาพิสูจน์และสร้างอุปสรรคให้ทั้งคู่ ด้วยความที่เจียงเหิงต้องเป็นองค์หญิงมาตลอด จนกระทั่งวันหนึ่งฮ่องเต้ตกลงให้เกิดการสมรสระหว่างแคว้นตนเองกับแคว้นศัตรูที่รุกราน องค์หญิงไม่มีทางเลือกจึงต้องแต่งออกไป และจุดนั้นเองก็เป็นจุดที่ทำให้องค์หญิงหานหนิงต้องตายจริง ๆ แล้วเจียงเหิงกลับมาแทน กลายเป็นเรื่องมหัศจรรย์ที่ว่าท่านอ๋องฟื้นคืนชีพนั่นเอง

อีกปมหนึ่งที่น่าสนใจ คือ ตอนที่เจียงเหิงออกไปรบหนึ่งปี ในช่วงหลัง ๆ เสิ่นจื่อแทบไม่ได้จดหมายจากเจียงเหิงเลย จนกระทั่งก่อนหน้าที่เจียงเหิงกลับมาก็มีจดหมายมาให้ พอกลับมา กลายเป็นว่าเจียงเหิงความจำเสื่อมซะงั้น เพราะโดนสาวต่างแคว้นอย่างต้านเย่ว์เอาหนอนกู่ให้กิน เพราะนางอยากให้เจียงเหิงมาเป็นหลัวค่ะ555555555555 แต่นั่นแหละค่ะ เจียงเหิงก็มีคนรักอยู่ในเมืองหลวงเนาะ กลับมาถึงก็จำเสิ่นจื่อไม่ได้เลย แต่คนรอบตัวก็คอยบอกว่าเจียงเหิงกับเสิ่นจื่อรักกันมากแค่ไหน ทำให้ยังมีความรู้สึกหลงเหลืออยู่ ต้านเย่ว์เองก็ต้องกลับมาเมืองหลวงด้วยเพราะว่าต้องหาวิธีถอนพิษจากหนอนกู่ที่นางให้เจียงเหิงกิน สุดท้ายแล้วนั้น เจียงเหิงก็จำได้นะ ซึ่งจุดนี้เราอาจจะงง ๆ ไปบ้างว่าจำได้ยังไง สรุปต้านเย่ว์ถอนพิษแล้วเหรอ ตรงนี้งงอะ เหมือนผู้เขียนจะทำให้พ้อยตรงนี้จางไปเองเลยซะงั้น

นอกเหนือจากพระนายที่เราชอบแล้ว ตัวละครอื่น ๆ ก็น่ารักมากเลยนะ เราชอบท่านพ่อของเสิ่นจื่อมาก ท่านผู้ตรวจการเสิ่น5555555555555 ท่านพ่อช่างเป็นพ่อตาที่หวงลูกมาก เสิ่นจื่อก็แสนจะดื้อ โดนพ่อฟาดกี่รอบก็หนีไปหาเจียงเหิงตลอด ท่านพ่อมักจะแสดงความไม่ปลื้มลูกเขยตัวเองสักเท่าไหร่ เพราะท่านพ่อดันเป็นคนแรกที่รู้ความสัมพันธ์ของเด็ก ๆ ตั้งแต่ก่อนที่เจียงเหิงจะเกิดเรื่องเมื่อสี่ปีก่อน ท่านพ่อเลยแสดงอาการฮึ่มฮั่มใส่ลูกเขยเสมอ ก็งี้นะคะ พลาดเองนะคะท่านพ่อที่ฝากปลาย่างไว้กับแมวตัวโต!!!!

ตัวละครที่เราจะไม่พูดไม่ได้คืออาจิ่ว อาจิ่วตลกมากกกกกกก น้องน่ารักอะ เป็นคนดูบื้อๆ เด๋อๆ อ๊องๆ แต่นางฉลาดนะ นางเก่งมาก นางรู้ใจเจียงเหิงมากด้วย นักชงอันดับหนึ่งเลยค่ะ ชงเก่งประหนึ่งบาริสต้า ละอาจิ่วเนี่ย ดันมาปิ๊งแม่นางน้อยในตระกูลเสิ่น ก็คือเสิ่นซิ่วซิ่ว น้องสาวของเสิ่นจื่อนั่นเอง ทีนี้ท่านพ่อปวดหัวเลยนะคะ ได้แต่คิดว่าท่านพ่อไปทำเวรกรรมอะไรไว้ให้กับเจียงเหิง ลูก ๆ เขาดึงได้ดองกับคนบ้านนี้หมดเลย5555555555555

เรื่องนี้มีสเปเชียลทั้งหมด 6 ตอนค่ะ 

- ปีใหม่ (เจียงเหิงและการพบปะเหล่าสัตตูหัวจัย) 

- แต่งงาน (งานแต่งที่ใครๆเขาก็อยากเห็น)

- เรื่องราวของท่านน้าตู้เวินและอวี๋สวิน

- เรื่องราวของเจียงอู่และต้านเยว์ 

- โจรปล้น แบ่งออกเป็นสองพาร์ท (ระหว่างเดินทางย้ายไปอยู่โฉงโจว)

- ฝันถึงเรื่องราวสมัยเด็ก ๆ ของทั้งคู่ (น่ารักมาก อยากบีบเจียงเหิง)

ซึ่งเราชอบสเปเชียลทุกตอนเลยนะ โดยเฉพาะตอนเด็ก ๆ เจียงเหิงตอนเด็กน่ารักมากกกกกกก อยากบีบบู้บี้ ๆ น่ารักน่าเอ็นดูมาก แสนดื้อ แสนแสบ555555555 ส่วนเรื่องของท่านน้าก็จะปรากฎในช่วงท้าย ๆ ของเรื่องค่ะ ช่วงที่เจียงเหิง เสิ่นจื่อ และองครักษ์ทั้งสามคนไปรบรวมกับท่านแม่ทัพใหญ่ตู้เวินหลังจากจบเรื่องชำระคดีต่าง ๆ ให้ตระกูลตู้ เพราะมีเผ่าต่างแคว้นมารุกรานเมืองชายแดนค่ะ คู่นี้น่ารักมาก แบบโผล่มาแว้บ ๆ จนอยากให้คนเขียนสานต่อตรงนี้ เพราะชอบความท่านน้าเลี้ยงหมาป่าเด็กไว้จะเป็นลูกบุญธรรม แต่เด็กไม่อยากเป็น!!!!

โดยรวมแล้วนิยายเรื่องนี้ดำเนินเรื่องสนุกนะ เราชอบการดำเนินเรื่อง เนื้อหาย่อยง่าย ไม่ดราม่าเรื่องความสัมพันธ์พระนาย ไม่มีมือที่สามค่ะ แต่มีคนมาจีบน้องเสิ่นจื่อตั้งสองคน ทำเจียงเหิงหึงรัว ๆ 555555555555 พาร์ทของตัวละครที่มาจีบน้องก็น่ารักดีนะคะ มันไม่ได้สร้างความร้าวฉานทางความสัมพันธ์ จังหวะการใส่ปม การใส่จุดพีคของเรื่องทำได้ดีเลยค่ะ แต่ขอติดเรื่องการตัดเข้าโคมไฟที่ฉับเกิน แบบเห้ย มันจะได้แล้วอะ คนแต่งไม่เซอร์วิสหน่อยเหรอค้ะะะะ ลุ้นมานานมากกว่าเขาจะจำกันได้ กว่าจะได้กินกัน ฮือ เหมือนโดนแกงเลยค่ะ เสียดายมาก ;_;

ส่วนเรื่องการแปล เราชอบภาษาแปลของผู้แปลนะ แต่ก็มีจุดที่งงนิดหน่อย อาจจะพลาดตอนพรูฟ มีการใช้คำฟุ่มเฟือยบ้าง สำนวนซ้ำ คำซ้ำนิดหน่อย แต่ช่วงหลัง ๆ ดีขึ้นเยอะมาก ๆ อ่านได้จนจบไม่ติดขัด และสนุกมากจริง ๆ เราชื่นชมผู้แปลนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ?

แถมอีกเรื่องหนึ่ง คือ ปกค่ะ เราชอบปกนิยายมากกกกกกกกกกก เราแบบเราชอบลายเส้นของนักวาดมากจริง ๆ กรีดร้องเลยเพราะวาดเจียงเหิงสวยมากกกกกก น้องเสิ่นจื่อก็น่ารัก ชอบโทนสีที่ใช้ด้วยค่ะ สวยมาก ชุดท่านอ๋องสีม่วงก็สวย ดีเทลล์ดี เครื่องหน้าดีมาก การ์ดสามมิติก็สวยค่ะ รู้สึกคุ้มมากที่กดซื้อทันช่วงลดราคาพอดี สาทุบุนมากค่ะ

หวังว่าคนที่หลงมาอ่านรีวิวเริ่มอยากอุดหนุนนิยายเรื่องนี้นะคะ คุ้มค่าแก่การอ่านจริง ๆ ค่ะ ความประทับใจตลอดการอ่านเราให้คะแนนเต็มเลย มันดีมากจริง ๆ หวังว่าทุกคนจะตกหลุมรักในตัวละครทุกคนในเรื่องนีเหมือนกับที่เราตกหลุมรักพวกเขานะคะ

ขอให้สนุกกับการอ่านค่ะ 

ด้วยรัก

มจล.

#ชีอ่านชีรีวิว

เนื้อหาที่เขียนรีวิวลงไปทั้งหมดเป็นเพียงแค่ความคิดเห็นส่วนตัวเท่านั้น อาจจะมีการสะกดผิด ใช้คำไม่เหมาะสม หรือการให้ข้อมูลที่ไม่ครบถ้วนบ้าง ทางผู้เขียนจึงขออภัยมาใน ณ ที่นี้