ตอนที่ได้ยินปลายสายถามว่าเขาจะได้กำไรจากการนำไอติมไปขายเพียงไม่กี่บาทเองเหรอ รู้สึกโกรธปรี๊ดขึ้นมาเลย น้อยใจ หงุดหงิด อารมณ์เสียด้วย เพราะรู้สึกเหมือนกำลังถูกต่อว่า ว่าเราเอาเปรียบให้กำไรน้อย ยืนคุยโทรศัพท์งี้หน้าชาเหมือนโดนด่า ทั้งที่เขาถามปกติธรรมดา มีแต่เรานี่แหละที่คิดตีความไปเอง แล้วก็โกรธเอง หน้าชาเอง พอถามตัวเองว่า แล้วคนโทรมาเขาจะรู้ไหมว่าเราได้กำไรน้อยกว่าเขาอีก แล้วเขาจะรู้ไหมว่าเราขายไอติมเพื่ออะไร เขาก็ไม่รู้ เมื่อไม่รู้มันก็เป็นธรรมดาที่เขาจะถามแบบนั้น จึงเกิดเข้าใจเขาขึ้นมา เลยหายโกรธล่ะ มันตลกตัวเองตอนที่ยืนหน้าชาจริงๆ นะ คนเรานี่ก็คิดไปได้เนอะ