บันไดขั้นที่ 4 : ความรัก แบบ Medium-Rare" ความรักช่วงวัยรุ่นที่กำลังจะเข้าสู่วัยผู้ใหญ่ ช่างเหมือนสเต็ก Medium-Rare ที่มีโอกาส Well Done ได้ หากอดใจรอให้สุกบนกระทะนานพอ "

ตอนวัยเด็ก รักแรกพบของฉันคือ " แม่ " บางทีก็อาจจะเป็นหมอที่ทำคลอดให้ด้วยซ้ำ แต่ตอนที่ร่างกึ่งเนื้อเยื่อบนคราบรกยังไม่ผลิตดวงตาให้มองเห็นชัดเหมือนจอทีวี LED สักเท่าไหร่ เลยไม่รู้ว่าหน้าของหมอเป็นยังไง วันนั้นก็คงรักหมอทำคลอดไปแล้วมั้ง 

 พอเข้าวัยบริบาล พี่ก้อง เด็กข้างบ้านอายุ 5 ขวบซึ่งโตกว่าฉัน 1 ปีก็หอมแก้มฉันเข้าอย่างจริง แล้วสละเบาะหน้ารถเข็นสีน้ำเงินลายกาแล็คซีให้ฉันนั่ง ส่วนเขายอมนั่งเบาะหลังเพื่อประคองมือเล็กๆของฉันควงพวงมาลัยสีแดงสดบนหน้ารถเข็นเด็ก เขาจับมือฉันหมุนซ้ายหมุนขวา เหมือนฉันยังไม่เคยมีใบขับขี่

 แม่เล่าให้ฟังว่า เวลาที่ฉันขอขึ้นรถเข็นกาแล๊คซี่พี่ก้องทีไร พี่ก้องจะขอหอมแก้มเพื่อจ่ายค่าโดยสาร VIP ก่อนเสมอ แถมยังใจดี แบ่งซีรีแล็คให้ฉันกินครึ่งถ้วยอีกต่างหาก 

 6 ขวบ ฉันโตอีกแล้ว เด็กผู้ชายคนใหม่ที่ยอมแบ่งปีโป้ให้กิน เพื่อจะได้ปูเสื่อนอนกลางวันข้างฉันทุกวัน ตอนอนุบาล 1 เขาชื่อ "กระต่าย" ตอนแรกที่ได้ยิน คิดว่าเป็นชื่อของผู้หญิงเสียอีก พอโดนคนอื่นแซวว่าเป็นแฟนกัน ฉันก็ตีตัวออกห่างจากกระต่าย แถมเอาปีโป้ของเขาไปด้วย 

 10 ขวบ " แมน " เพื่อนร่วมห้องหน้าลูกเสี้ยวสายฝอ ฉายา " แมน เคโอติก สาขาดอนเมือง " เขามักจะเข้ามาแร็ปมั่วๆให้ฉันฟังเสมอ โดยเฉพาะเพลง รักไม่ได้หรือไม่ได้รัก ช่วงท่อนของจองเบ พอร้องเสร็จก็มักถามฉันว่า " เมื่อไหร่เราจะได้เป็นโทโมะของเธอสักที? "

 ไม่ว่าจะกี่ขวบ เด็กผู้ชายที่เห็นหน้าฉัน ก็มักจะชอบแกล้ง เพื่อเรียกร้องความสนใจเสมอ บางครั้งก็หยิกแก้ม บางทีก็ยื่นขนมให้ซึ่งๆหน้า พวกเขามีวิธีที่แตกแต่งและมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวกันทุกคน โดยเฉพาะวิธีขอยืมสมุดลอกการบ้าน มันเคยเกิดขึ้นกับเด็กที่สอบได้ 1 ของสายชั้น " กิต " เด็กเนิร์ดที่แอบชอบฉันมาตั้งแต่ ม.1 -ม.3 เขาขอลอกการบ้านฉันทุกปี แต่เกรดเฉลี่ยของเขาคือ 4.00 ทุกเทอม ในขณะที่ฉันเป็นเด็กสายกิจกรรม เกรดกระโหลกกระลา 3.40 - 3.90 ขึ้นๆลงๆพอๆกันกับหุ้นออนไลน์

 สิ่งเล็กๆที่เรียกว่า Puppy Love มักเกิดขึ้นบ่อยครั้งในช่วงวัยเรียน พอเกิดขึ้นกับเด็กมหาวิทยาลัย มันจึงเป็น ความรักแบบ Medium-Rare ที่มีโอกาสแบบ 50 50 ที่จะสามารถแต่งงานกันในวัยผู้ใหญ่ได้เลย ฉันเคยมีแฟนมาแล้ว 2 คน เป็น 2 คนที่ฉันลองเลือกชุ่ยๆดูก่อน เพื่อให้ลิ้มรส Medium-Rare แล้วทดสอบตัวเองว่าจะทนอาเจียนได้นานแค่ไหน ฉันค้นพบว่า 2 คนที่ผ่านมา ฉันไม่ได้รักเขาจนถึงขั้น Rare เพราะงั้นฉันจึงแต่งงานด้วยไม่ได้ สุดท้ายฉันเลยหาทุกวิถีทางเพื่อให้ตัวเองได้เจอทางตันของความสัมพันธ์ก่อน

แล้วค่อยออกมาแบบไม่เสียดาย

 ตอนนี้ อาการอาเจียนอย่างโคม่าหายดีแล้ว แต่ยังไม่หายขาดมาก 100% เพราะถ้าเจอคนรักเก่า ฉันสามารถอาเจียนได้เสมอ เพราะงั้นจึงไม่ต้องการเจอหน้าคนรักเก่าไปตลอดชีวิต ไม่ต้องกลับมาในรูปแบบเสียง เงา ภาพหลอน และสสารที่จับต้องได้อีกเลย ฉันภาวนาในใจแบบนี้เป็นพันๆครั้ง 

เวลาผ่านไป ฉันเพิ่งค้นพบว่า "รัก" สามารถมีแบบ Well Done ได้เลย ในรูปแบบเพื่อน พวกเขาคือ Safe Zone ชั้นดีที่ Heal อาการอาเจียนฉันได้อย่างสมบูรณ์แบบ ฉันแทบไม่ร้องขอผู้ชายคนไหนให้มาทดแทนความเหงาอีกเลย แค่ออกไปทำทุกสิ่งที่หัวใจเรียกหา ไม่ใช่สมองต้องการ (สมองที่ต้องการความรักเชิงชู้สาว แม้ต้องทนอยู่ในความสัมพันธ์ Toxic เรียกว่า ความรักแบบโคเคน) เพราะเพื่อนๆล้างท้องฉันจนโคเคนหายวับไปกับชักโครกแล้วแน่ล่ะ 

ตอนนี้ฉันรู้วิธีอ่อนโยนกับตัวเอง และมีความสุขกับงานที่ได้ทำแล้ว ชีวิตนี้มีอะไรให้สนุก และหลงรักได้ทุกวินาที คำพูดสั้นๆสุดแสนธรรมดาจากรูมเมทของฉัน ก็ทำให้ฉันรู้สึกว่า ฉันกำลัง In Love แบบ Rare อยู่นั่นเอง และนี่ก็เป็นพลังงานที่ Exotic และ Powerful สุดเหวี่ยงไปเลย เพราะงั้น ฉันจึงมองว่า ความรักที่มั่นคงแบบ Well Done มันมหัศจรรย์เสมอ 

...จงอย่ารู้สึกบกพร่อง หรือขาดความรักแบบ Medium - Rare ไปเลย เพราะที่ไหนได้ ความรักแบบ Well Done ก็อยู่ใกล้ๆตัวเรานี่เอง...