อีกนัยหนึ่งที่เราตัดสินใจฝึกงานที่นี่เพราะสมัยเด็กเราชอบฟังอุไตเตะค่ะ (นักร้องญี่ปุ่นที่ใช้ตัวละครการ์ตูนแทนตัวเอง) ตอนเป็นวัยรุ่นชีวิตเราไม่ง่ายเลยค่ะ ระบบสังคมสอนให้เราต้องไปทางสายวิทย์ - คณิตและต้องเป็นวิศวกรไม่ก็หมอ เรากดดันตัวเองจนหาความสุขในชีวิตไม่เจอเลยค่ะ ดังนั้นการฟังเพลง รวมถึงการชมมิวสิควิดีโอที่เป็นเรื่องราวต่าง ๆ ทำให้แต่ละวันเรามีความสุขมาก ๆ และความสามารถในการเขียนเรื่องราวของเราก็มาจากการดูมิวสิควิดีโอ เพราะแต่ละเพลงจะมีการหยิบยืมวรรณกรรมเยาวชนรวมถึงวรรณกรรมผู้ใหญ่ มีการใช้คำศัพท์ที่เราไม่ค่อยรู้ ทำให้เราต้องไปค้นคว้าหาความรู้อ่านเพิ่มเติมค่ะ บางเรื่องราวก็ซับซ้อนทำให้เราต้องวิเคราะห์และใช้สมองมาก ๆ ซึ่งเป็นประโยชน์ต่องานเขียนของเรามาก ๆ และก็กลายเป็น ปุ๊กกี้ นิสิตเอกวรรรกรรมสำหรับเด็ก จนถึงทุกวันนี้

          ถึงแม้การเรียนบางครั้งจะทำให้เราหมดความมั่นใจในงานเขียนของตัวเองไปบ้าง แต่ก็มีกำลังใจที่จะฝึกฝนและรับคำแนะนำจากคุณครู ผู้มีความรู้ทุกคนค่ะ ดีใจมากที่ตอนนั้นเราไม่ดึงดันจะทำในสิ่งที่ไม่ถนัดและไม่ชอบ

          เราเห็นว่าวัฒนธรรมอุไตเตะและวีทูปเบอร์มีการเชื่อมต่อกันค่ะ มีลักษณะและกลุ่มเป้าหมายที่คล้ายคลึงกันบางประการ เราจึงตัดสินใจที่จะเรียนรู้งานเบื้องหลังค่ะ เพื่อมอบความบันเทิงผ่านการส่งเสริมวีทูปเบอร์ เราหวังว่าผู้รับชมวีทูปเบอร์ สามารถมีความสุขจากวันที่เหนื่อยล้าและเป็นแรงบันดาลใจในการทำสิ่งที่ตนเองภาคภูมิใจค่ะ