“เขนย” คือน้องชายคนเล็กของครอบครัวเรา อายุ 12 ปี กำลังจะขึ้นม.1 ความจริงแล้วเด็กวัยนี้ควรจะโตกว่านี้ แต่เขนยก็ยังเป็นน้องน้อยอายุ 5 ขวบที่ติดเกมมาก ๆ และติดเรามาก ๆ กอดกัน จุ๊ฟแก้ม นอนด้วยกันไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับเราเลย แต่ปัญหาใหญ่ของเจ้าตัวเล็กนี้คือเป็นเด็กติดเกมขนาดหนักเลยหละ เขนยสามารถเล่นเกมได้ทั้งวันทั้งคืนแบบอันลิมิตได้เลยทีเดียว ซึ่งเเราก็เข้าใจนะ เพราะเด็ก ๆ รุ่นนี้เกิดมาพร้อมกับการเติบโตของเทคโนโลยี ไม่แปลกที่พวกเขาจะมีเพื่อนเป็นสมาร์ทโฟนและคอมพิวเตอร์ จดจ้องอยู่กับเจ้าสิ่งเหล่านี้ได้ไม่มีเบื่อเลย 

แต่การติดเกมส์ของเขนยก็ไม่ใช่ว่ามีแต่ข้อเสียไปซะหมดหรอกนะ อย่างน้อยการติดเกมส์ของเขนยก็ทำให้น้องจริงจังกับเกมส์นั้นมาก ๆ จนต้องไปดูคลิปของฝรั่งที่สอนกลเม็ดเคล็ดลับต่าง ๆ ในการเล่นหรือผ่านด่านเกมส์ แน่นอนเขนยได้ภาษาอังกฤษตามมาจากการเล่นเกมส์ ซึ่งทุกวันนี้เราสองคนถ้าวันไหนนึกครึ้มหรือนึกกระแดะหน่อยเราสองคนก็จะคุยกันเป็นภาษาอังกฤษ แต่เราก็ยังเป็นกังวลกับน้องอยูดีเพราะเราอยากให้น้องหันหน้าออกมาจากหน้าจอบ้าง 

เพราะเราสนิทกัน เพราะน้องเชื่อเรา และเพราะน้องนอนกับเรา เพราะฉนั้นเราต้องเป็นคนตั้งกฎ นี่คือที่มาว่าทำไมเราถึงต้องพาเขนยเข้านอนตอน 4 ทุ่ม เล่าให้พี่ชาย แม่ หรือใครฟัง ก็บอกว่าทำไมเด็กน้อยจัง แม่เรายิ่งบอกว่าตีเลยถ้าบอกไม่ยอมฟัง ... แต่เราไม่เชื่อในการตีแหะ เราเชื่อในการทำเป็นตัวอย่างมากกว่า เราคิดว่าการตีไม่ได้ทำให้เด็กกลัวเราหรือจะฟังคำสั่งเรา แต่เข้าจะทำมันเพราะกลัวเจ็บ กลัวไม้เรียวและต่อต้านอยู่ในใจต่างหาก เราเชื่อว่าถ้าเราให้เค้าเห็นพูดอธิบายด้วยเหตุง่าย ๆ ให้เค้าเข้าใจ มันจะทำให้เค้าคิดตามและยอมรับได้อย่างสนิทใจ ดีกว่าจะต้องตีหรือหลอกเด็กด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง เราถึงต้องนอนพร้อมเขนยปิดไฟให้มืดหมดแล้วล้มตัวนอน ถ้ายังไม่ง่วงเราก็อาจจคุยกันเรื่องนั้นเรื่องนี้ แต่สักแปบเราก็จะไม่ได้ยินเสียงเจ๊าะแจ๊ะของเจ้าเด็กพูดมากแล้ว เราดีใจนะที่อย่างน้อยก็ยังสามารถกำหนดลิมิตเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้น้องได้โดยไม่ต้องมีใครเจ็บตัวและเสียความรู้สึกกัน 

เราคิดว่าพรุ่งนี้จะลองต่อรองกับเจ้าตัวเล็กดูว่า ให้เขนยอ่านหนังสือของพี่พลอยเล่มไหนก็ได้ในบ้านกับพี่พลอย 2 บทแล้วสรุปให้พี่พลอยฟังจะให้เล่นเกมส์ 4 ชั่วโมงถ้าอ่านเยอะก็เพิ่มชั่วโมงเยอะไปอีก อย่างนี้เราว่าก็น่าจะดึงน้องออกจากโลกออนไลน์สี่เหลี่ยมได้เหมือนกัน 

วันนี้เรา 2 คนอาจจะขี้โกงนิดหน่อยตรงที่ตอนที่พลอยกำลังพิมพ์ก็ปาเข้าไป 4 ทุ่ม 23 นาทีแล้ว ส่วนเขนยก็ยังเล่นเกมส์ในสมาร์ทโฟนไปมาไม่ยอมปิด แต่เรากำลังจะนอนแล้วแหละ บังคับให้เจ้าเด็กไปปิดไฟแล้วก็มานอนดีกว่า .. ส่วนพรุ่งนี้ที่คิดไว้จะได้ผลหรือเปล่าก็ต้องลองดูหละ