จดหมายรักจากเกิร์นซีย์
นวนิยายรักที่เริ่มต้นขึ้นด้วยมิตรภาพทางจดหมายของจูเลียต นักข่าวสาวในลอนดอนและเพื่อน ๆ ที่อยู่ไกลออกไปในหมู่เกาะช่องแคบอย่างเกิร์นซีย์
เนื้อความในจดหมายเล่าถึงเรื่องราวที่แต่ละคนต้องพบเจอในช่วงสงคราม แม้จะอยู่กันคนละที่ แต่สถานการณ์ที่พวกเขาร่วมเผชิญนั้น มีความเห็นอกเห็นใจและความเข้าใจประกอบอยู่ สิ่งเหล่านี้ผูกพันกันแน่นจนกลายเป็นสายสัมพันธ์ที่ไม่ได้จบลงไปพร้อม ๆ กับสงคราม
เพราะพวกเขาต่างก็ผ่านช่วงเวลาอันแสนเศร้า หดหู่ และขมขื่น ต่างก็ต้องการรับรู้เรื่องราวของใครสักคนเพื่อปลอบโยนและเพื่อให้รับรู้ว่าสงครามได้จบสิ้นลงจริง ๆ เสียที
แม้จะเจ็บปวดและไม่อยากพูดถึงอีก แต่พวกเขาก็จะขอพูดเป็นครั้งสุดท้าย เพื่อระบายความคับข้องใจ ความโศกเศร้า การสูญเสีย และระลึกถึงคนที่รัก
และแล้วเมื่อมิตรภาพทางจดหมายพัฒนาไปเป็นมิตรแท้ จูเลียตก็เดินทางไปที่เกิร์นซีย์ ที่ที่จูเลียตได้รับรู้เรื่องราวของคนอีกมาก ไม่ใช่แค่เฉพาะจากเพื่อนทางจดหมายของเธอ
เรื่องราวของแต่ละคนไม่ได้ถ่ายทอดถึงแค่ชีวิตของใครคนใดคนหนึ่งเพียงคนเดียว ในชีวิตของพวกเขาเหล่านั้นต่างก็มีความฝัน ครอบครัว เพื่อน ผู้คนมากมาย รวมไปถึงอดีต ปัจจุบัน และอนาคตของแต่ละคนด้วย
ในที่หนึ่งที่ใดย่อมต้องมีบุคคลผู้เป็นที่รัก
อันเป็นศูนย์รวมให้คนทั้งหมดล้วนระลึกถึง
เกิร์นซีย์ก็เช่นกัน
นอกจากได้รับมิตรภาพอย่างแน่นแฟ้นและจริงใจ ในที่สุดจูเลียตก็ได้พบกับความรักแท้จริงที่เธอเฝ้ารอ
“คุณอยากแต่งงานกับฉันไหมคะ”
“ฉันรักคุณค่ะ ก็เลยคิดว่าน่าจะลองถามคุณดู”
That’s what I love about reading: one tiny thing will interest you in a book, and that tiny thing will lead you on to another book, and another bit there will lead you on to a third book.
It’s geometrically progressive –
all with no end in sight,
and for no other reason than sheer enjoyment.
ความรู้สึกของเราที่มีต่อเรื่องนี้ — เป็นหนังสือที่ดีที่สุดที่เคยอ่านมาตลอดชีวิตของเราเลย เป็นเรื่องที่สื่อถึงความรักในทุกมิติได้สมบูรณ์แบบ สัมผัสได้ถึง “รัก” ตลอดทั้งเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบ เป็นอีกเรื่องที่อบอุ่นแต่ก็ทิ้งรอยโหว่ในใจไว้ คงเพราะผูกพันกับตัวละครและสถานที่ นอกจากนี้ช่วงเวลาในเรื่องที่เป็นช่วงหลังสงครามก็ยิ่งทำให้บรรยากาศตราตรึงใจในทุก ๆ ความรู้สึก ทั้งสุขและเศร้า เราจึงสลัดมันออกไปไม่ได้ง่าย ๆ แม้จะเป็นนิยายรัก แต่สิ่งที่เราได้จากเรื่องนี้มันมากกว่าเรื่องราวความรักของหนุ่มสาว มันมีมิตรภาพ การสูญเสีย แผลใจที่ถูกฝากไว้โดยสงคราม ตอนที่ยังไม่ได้อ่านเรื่องนี้ สงครามดูเป็นอะไรที่ไกลตัวเรามากเหลือเกิน เราศึกษาจากประวัติศาสตร์ วรรณกรรม เพียงเท่านี้ก็ยังรู้สึกว่าไม่มีใครสมควรได้เจอกับความโหดร้ายเช่นนี้เลย ที่น่าเศร้าคือแม้ว่าโลกของเราจะมีเรื่องราวและผู้คนมากมายให้เรียนรู้ แต่โลกก็ยังคงหยุดนิ่งและก้าวกลับไปยังจุด ๆ เดิมอยู่ดี จดหมายรักจากเกิร์นซีย์เองก็เป็นสิ่งที่บันทึกและรวบรวมชีวิตของผู้คนเอาไว้ โดยที่พวกเขาเหล่านั้น ซึ่งเคยเผชิญหน้ากับสงครามและมีชีวิตอยู่ต่อมาได้ หวังเหลือเกินว่าอย่าได้มีสงครามเกิดขึ้นบนโลกนี้อีก
ด้วยรักและระลึกถึงเอลิซาเบธเสมอ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in