ข่าวหน้าหนึ่งที่ลงหนังสือพิมพ์วันนี้คือ ข่าวการแต่งงานของสองตระกูลใหญ่ของเกาหลี ตระกูลองและตระกูลคังซึ่งก็คือ อง ซองอูและคัง ดาเนียล

ข่าวนี้เมื่อได้เปิดเผยต่อสาธารณชนแล้วนั้นก็เกิดเสียงวิพากษ์วิจารย์อย่างหนักว่าทำไมถึงให้ลูกชายของทั้งสองตระกูลมาแต่งงานกันเอง แต่แล้วยังไงละผู้นำตระกูลทั้งสอฃหาได้สนใจไม่ขอแค่ทั้งสองตระกูลได้ปองดองกันและร่วมกันทำธุรกิจให้ยิ่งใหญ่นั้นก็มากพอแล้ว

" พ่อครับ ผมไม่อยู่ไม่ได้หรอ ". คัง ดาเนียลอ้อนวอนต่อผู้เป็นพ่อ ตอนนี้ทั้งสองคนยืนอยู่ที่บ้านตระกูลคัง

" จะบ้ารึไง แต่งแล้วก็ต้องมาอยู่บ้านสามีสิ ". พ่อของดาเนียลเอ็ดลูกชายที่ทำตัวเป็นเด็กไม้รู้จักขนบธรรมเนียม

" แต่ผมไม่อยากอยู่ ". ดาเนียลยังคงอ้อนต่อ เขาจะอ้อนจนพ่อยอมเลย

" ต้องอยู่ ไป ไปหาพี่ซองอูไป ". ผู้เป็นพ่อไม่สนใจก่อนจะผลักลูกชายตัวเองไปหาซองอู

" พ่อ ถ้าผมล้มอะ ". ดาเนียลโวยที่อยู่ๆก็ผลักเขามาหาซองอูอย่างไม่ทันตั้งตัว

" ไม่ล้มหรอกน่าาา ถึงจะล้มไปแกก็ไม่เจ็บหรอกตัวออกใหญ่ ". ผู้เป็นพ่อบอกอย่างไม่สนใจเท่าไหร่

" งั้นผมก็ต้องเป็นผัวสิ " ดาเนียลโวยต่อ เขาจะโวายวายๆๆๆจนคนตระกูลองไม่อยากอยู่ร่วมกับเขาเลย

" คำพูดคำจานะ รูปร่างส่วนสูงมันไม่เป็นผลต่ิแนวราบหรอกนะลูกรัก ". ผู้เป็นพ่อเดินมาตบบ่าดาเนียลเบาๆก่อนจะยิ้มให้


" พ่อไปก่อน ฝากดาเนียลด้วย ". ผู้เป็นพ่อเอ่ยลาลูกชายก่อนจะหันไปบอกซองอู เขารู้ว่าลูกชายบ้านนี้ตกหลุมรักลูกของเขาเต็มเปาแถมเป็นคนดีขนาดนี้เขาพร้อมยกให้ และอีกอย่างคำพูดลูกผู้ชายพูดแล้วไม่คืนคำ ' ถ้าลูกของเราสองคนเกิดเมื่อไหร่จับเขาสองคนมาแต่งงานกันเถอะ'

ดาเนียลขยับตัวออกจากอ้อมแขนของซองอูก่อนจะเดินขึ้นบ้านไปไม่สนใจว่าจะมีผู้ใหญ่อีกคนยืนอยู่

" ขึ้นไปดูน้องเถอะ ". ซองอูพยักหน้าแล้วเดินตามดาเนียลไป

ซองอูเปิดประตูห้องก็พบกับคัง ดาเนียลที่นั่งร้องไห้อยู่บนเตียงเสียน่าสงสาร การที่ได้แต่งงานกับเขามันทำให้อีกคนเสียใจขนาดนี้เลยหรอ เขาไม่ดีพอขนาดนั้นรึไงนะ

" ดาเนียล ". ซองอูเอ่ยเรียก ดาเนียลยกมือเช็ดน้ำตาก่อนจะหันมาหาเขา ดวงตาของดาเนียลแดงกล่ำเขาจึงยกมือจับดวงตานั้นเบาๆ

" อะ คุณจะทำอะไร ". ดาเนียลเขยิบหนี เขาไม่ไว้ใจคนคนนี้หรอกนะ

" เดี๋ยวฉันไปหาน้ำแข็งมาประคบให้ มันจะบวม ". ซองอูบอกแล้วหันหลังเดินไปที่ประตูแต่เดินไปได้เพียงสองก้าวเขาก็ต้องหยุดลงเพราะดาเนียลจับชายเสือเขาไว้

" คือที่ผมทำมารยาทไม่ดีกับพ่อของคุณ ผมเสียใจ ". ซองอูเดินกลับมาก่อนจะนั่งลงข้างๆดาเนียล

" ยังไง ". ซองอูแกะมือดาเนียลที่จับชายเสื้ออกแล้วสอดประสานมือเข้าด้วยกัน

" ที่ผมร้องไห้เพราะผมทำไม่ดีใส่พ่อคุณ ". ดาเนียลเงยหน้ามองซองอู

" ไม่เป็นไรแต่ไม่ทำแบบนี้อีกนะครับ ". ซองอูลูบหัวดาเนียลกลับ

" ครับ ". ดาเนียลพยักหน้า เขาจะต้องไม่ทำตัวก้าวร้าวให้ผู้ใหญ่มาว่าได้

" แล้วเรียกพี่ว่าพี่ซองอูด้วย ". ซองอูเอ่ยเสียงเด็ดขาดมาเรียกคุณๆห่างเหินจะตาย

" แทนชื่อตัวเองด้วยยิ่งดีเลย ". ซองอูบอก ดาเนียลพยักหน้าก่อนจะส่งยิ้มบางๆมาให้

" ครับ พี่ซองอู แดนจะเรียกแบบนี้ตลอดนะ ". ซองอูยกยิ้ม เขาพอใจสุดๆไปเลยถ้าเราได้อยู่ด้วยกันนานๆดาเนียลก็จะรักเขาเองแหละ

" ขอบคุณครับ "

ฟอดดดดด ดาเนียลโน้มไปหอมแก้มซองอูฟอดใหญ่ เขามองหน้าซองอูที่ตอนนี้นิ่งไปแล้ว ดาเนียลลุกขึ้นยืนก่อนจะส่งรอยยิ้มสดใสให้กับซองอูก่อนจะเดินออกมาจากห้อง

หึ ผมน่ะก็ตกหลุมรักพี่ตั้งแต่แรกเห็นเหมือนกัน เหตุนี่ละเขาถึงได้ยอมแต่งงานกับอง ซองอู

The End.