แรกๆมันก็เกิดขึ้นเพราะความเหงาแหละ
แต่หลังๆมาเราว่ามันไม่ใช่ว่ะ...
ถ้าเหงาก็สามารถหาอะไรแก้เหงาได้
แต่ถ้าไม่มีแก คงไม่มีอะไรมาเยียวยาได้แน่ๆ
กว่าจะรู้ว่าแกสำคัญและเป็นความสุขส่วนหนึ่งในชีวิตก็เกือบจะเสียไปซะแล้ว
บางทีก็ต้องขอบคุณความเหงา ที่ทำให้เราสองคนได้เจอกัน
ขอบคุณนะที่อยู่ด้วยกันทุกวัน (แม้ตัวจะห่างไกล)
ขอบคุณที่ทำให้ได้รู้ว่าการมีแกมันสำคัญต่อความรู้สึกมากแค่ไหน
:)
คิดถึงนะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in