ในคืนหนึ่งขณะที่ตัวเรากำลังร้องไห้อยู่คนเดียวเงียบๆ
ในขณะที่น้ำตากำลังค่อยๆไหล มือที่ถือปากกาก็ขยับไปเรื่อยๆ
ขณะนั้นความเศร้าที่ไม่รู้ว่ามันมาจากไหน
มันกำลังทำให้เราร้องไห้ พร้อมกับเขียนจดหมายลาตาย...
กว่าจะได้สติเราก็เขียนข้อความลาคนที่รักไปถึงสามคนแล้ว
เรารีบรวบรวมสติ ปาดน้ำตาที่กำลังไหล พร้อมทั้งวางปากกาลง
บอกตัวเองว่าให้รีบไปนอน ก่อนอะไรมันจะเลยเถิดไปมากกว่านี้
ใช่ค่ะ เราเป็นโรคซึมเศร้า
เป็นขั้นที่กำลังคิดที่จะฆ่าตัวตาย และเรากำลังเขียนจดหมายลาตาย
เรารู้ค่ะ ว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า รู้มานานแล้วด้วย
ซึ่งก่อนหน้านี้เราและโรคซึมเศร้าอยู่กันโดย(เกือบ)ปกติสุขมาตลอด
แต่นั้นมันก็ก่อนที่เรากำลังจะเขียนจดหมายลาตายนะ
เพราะตอนนี้เรารู้แล้วว่าโรคซึมเศร้าที่มันอยู่กับเรามานาน
มันจะไม่อยู่กับเราอย่างสงบอีกต่อไปแล้ว
มันกำลังจะทำให้เราลงมือจบชีวิตตัวเอง
-----------------------------------------------------------------
หลังจากวันที่เรารู้ตัวว่าตัวเองกำลังเขียนจดหมายลา...
ตอนนั้นเราก็รู้แล้วว่าโรคซึมเศร้าที่เราเป็นมันพัฒนาไปอีกขั้นแล้ว
จากเดิมที่เราไม่ค่อยเล่าเรื่องโรคที่เป็นให้ใครฟังมากมายนัก
เราเริ่มรู้สึกว่าเราไม่ควรเก็บเรื่องนี้ไว้คนเดียว
เพราะเราอาจจะไม่สามารถแก้ไขปัญหานี้ได้ด้วยตัวเองอีกต่อไปแล้ว
ไว้เราจะมาเล่าตอนต่อไปนะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in