Dragon Farm สวนผลไม้ที่ไม่มีมังกร และไม่มีแก้วมังกรเช่นกัน เป็นสวนผลไม้เล็กๆที่เปิดเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวของจังหวัดชิบะ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโตเกียว แต่บรรยากาศต่างกันลิบลับ ที่นี่มีความเป็นชนบทสูงมาก (ชนบทในที่นี้หมายถึงวิถีชีวิตที่อยู่ดับธรรมชาติ)

ใช้เวลาเพียง 1 ชั่วโมงจากโตเกียว ผมก็มาหยุดอยู่ที่หน้า Dragon Farm 

จริงๆแล้ววันที่ผมมานั้นเป็นวันหยุดของสวน แต่คุณเจ้าของก็ยังน่ารักขัับรถมาเปิดสวนให้เข้าในวันหยุดได้

อย่างที่บอกว่าที่นี่เปิดเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยว และเหยื่อการท่องเที่ยวอันดับต้นๆของญี่ปุ่นก็คือพี่ไทยเนี่ยแหละ ในสวนจึงมีป้ายต่างๆเป็นภาษาไทยเต็มไปหมด โดยเฉพาะ 'มารยาท' ในการเข้าสวนผลไม้

ก่อนเข้าสวนก็จะมีเจ้าหน้าที่มากล่าวต้อนรับ และสอนวิธีการเก็บสตรอว์เบอร์รีที่ถูกต้อง ทั้งวิธีการเด็ด การเลือก และกฎกติกาต่างๆ

แล้วก็ถึงเวลาที่รอคอย เจ้าหน้าที่ปล่อยให้ผมเข้าไปในฟาร์ม พร้อมแจกอุปกรณ์การกินเป็นถาดพลาสติก 2 หลุมที่หลุมนึงไว้ทิ้งขั้วสตรอว์เบอร์รี และอีกหลุมไว้ใส่น้ำจิ้มซึ่งมีนมข้น กับช็อกโกแลตให้เลือก

หลังจากที่ลองชิมเครื่องจิ้มทั้งสองแบบดูแล้ว ความฟินที่เกิดขึ้นยังไม่สามารถเทียบเท่าพริกเกลือที่เราคุ้นเคยได้ แต่ในเมื่อเรามากินสตรอว์เบอร์รี เราก็กินเพียวๆเพื่อซึมซับรสชาติแท้ๆจะดีกว่า ว่าแต่เริ่มจากต้นไหนดีล่ะ

ถ้าคิดว่ากินต้นไหนก็เหมือนๆกันแหละ กินๆไปเถอะ บอกเลยว่าคิดผิดแล้ว เพราะสตรอว์เบอร์รีของที่นี่มีมากกว่า 20 สายพันธ์ุ และมีป้ายแปะชื่อไว้ทุกสายพันธุ์

แต่เพราะเรามีเวลาเพียง 30 นาที การจะมานั่งเสิร์ชกูเกิลว่าพันธุ์ไหนรสชาติเป็นยังไงก็คงจะไม่ได้กินซะก่อน งั้นก็เดินไปชิมไปก็แล้วกัน

หลังจากที่เราล้างผลาญสตรอว์เบอร์รีสวนเค้าไปแล้ว เค้าก็ยังไม่ปล่อยให้เรากลับได้ง่ายๆ เพราะมีจานปิดท้ายที่เค้าเตรียมไว้ให้เราอีกก็คือ มันเผา ที่เผาทิ้งไว้กว่า 5 ชั่วโมง! ทำให้เนื้อหวานเนียนละลายในปาก ลืมมันญี่ปุ่นในห้างบ้านเราไปได้เลย

Dragon Farm ไม่ได้มีแค่สรอว์เบอร์รีให้เรามาเก็บเท่านั้น แต่ยังมีสวนบลูเบอร์รีให้เข้าไปเก็บกินได้เช่นกัน ซึ่งแต่ละส่วนก็จะเปิดตามฤดูกาลที่ผลไม้ชนิดนั้นออกผล

หลังจากอิ่มท้องกันแล้ว ผมเดินออกจากฟาร์มเพื่อออกเดินทางต่อ พี่เจ้าของฟาร์มก็ปิดฟาร์ม และขึ้นรถกลับบ้านทันที มีลูกค้าเจ้าเดียวแกก็ยังจะมาเปิดให้ แอบเกรงใจแกเหมือนกันแฮะ