อรุณสวัสดิ์ยามเช้า เราตื่นขึ้นมาพร้อมกับความขี้เกียจ ง่วง เหงา หาวนอน อยากนอนต่อจังเลย ปาร์ตี้เมื่อคืนหนักไปหน่อย ขอนอนต่ออีกนิดละกันนะ แต่เหมือนจะโดนปลุกด้วยแสงแดดยามเช้าที่ลัดลอดหน้าต่างของห้อง ผ่านเข้ามากระทบกับใบหน้าของเรา จนไม่อาจจะต้านทานกับมันได้ ขยับหนีเข้าร่มเงาเท่าไหร่ ก็เหมือนแสงแดดจะตามเรามาตลอดเลย 

     โถ่เอ่ย!!! ลุกขึ้นก็ได้!! 

     ตัวลุกขึ้นมา แต่ตายังหลับอยู่ วินาทีนี้คงต้องใช้สัญชาตญาณ บวกกับความคุ้นเคย เพื่อเดินไปยังห้องน้ำ คลำหาอ่างล้างหน้าจนเจอ ตัดสินใจเปิดตาเพื่อทำสะอาดใบหน้าอันผ่องใสของตัวเอง พร้อมทั้งเป็นการ Refresh ร่างกายตัวเองให้พร้อมสำหรับวันใหม่ด้วย 

      เสร็จภารกิจทุกอย่างแล้ว เสียงเพื่อนร่วมเดินทางของเรา กำลังเรียกหาเพื่อให้ไปรับประทานอาหารเช้าที่ทางโฮมสเตย์จัดเตรียมไว้ให้ เป็นอาหารเช้าทั่วไป ไม่ได้มีอะไรพิเศษ เป็นจำพวก ขนมปัง, Cornflakes และมีกล้วยให้กิน มีนม มีกาแฟดริป แต่เราไม่ต้องดริปเองนะ เค้ามีบาริสต้าไว้คอยบริการพร้อม

      เราเลือกที่จะเอาขนมปังไปปิ้ง และเตรียมแยมสตรอว์เบอร์รีไว้ทาหลังปิ้งเสร็จ ลังเลระหว่างนม กับ กาแฟ จะเลือกอะไรดี แต่เพื่อความแมนๆแบบผู้ชาย นั่งจิบกาแฟดริปก็ดูเท่ไปอีกแบบ เลยบอกบาริสต้าไปว่า “ ขอกาแฟ 1 ถ้วย ครับ ”

      ระหว่างนั่งรอเครื่องปิ้งขนมปัง หันไปมองบาริสต้าที่กำลังดริปกาแฟ ดูเค้ามีความสุขดีจัง เข้าไปคุยกับเค้าหน่อยดีกว่า 

      “ เป็นบาริสต้ามากี่ปีแล้วครับพี่ ” เราเอ่ยปากถาม 

      “ ผมไม่ใช่บาริสต้าหรอกครับ แต่ผมกำลังพยายามเป็นบาริสต้าอยู่ ” คำตอบแบบงง งง จากบาริสต้าคนนั้น แต่ดูท่าทางจับแก้ว การเลือกเมล็ดกาแฟ ลีลาท่วงท่าในการดริป ดู Profressional มากเลยน่ะ บอกว่าไม่ใช่บาริสต้า ก็ยากที่จะเชื่ออยู่หรอก 

      “ แล้วต้องพยายามอีกนานไหมครับ กว่าจะได้เป็นบาริสต้าจริงๆ ” เราชวนคุยต่อเพราะดูน่าสนใจ และแอบสงสัยนิดๆ

      “ ต้องเรียนรู้อีกเยอะเลยละ ทุกวันนี้ยังดริปกาแฟได้ไม่เหมือนกันสักถ้วยอยู่เลย ต้องเรียนรู้ไปเรื่อยๆละ วันไหนที่ดริปกาแฟได้เหมือนกันทุกถ้วยแบบเป๊ะๆ วันนั้นคงหมดสิ่งที่จะต้องเรียนรู้ และกลายเป็นบาริสต้าจริงๆ ”   Ohhhhh เฉียบบบบ 

      “ ใส่น้ำตาล ใส่นม หรือ Topping อื่นๆ ตามสบายเลยน่ะ ” บาริสต้าคนนั้นตอบหลังดริปกาแฟให้เราเสร็จแล้ว

       “ แล้วถ้าอยากได้กาแฟที่อร่อยที่สุด ต้องใส่ Topping แต่ละอย่าง ในอัตราส่วนเท่าไหร่เหรอครับ ”  เราถามด้วยความสงสัย

       บาริสต้าคนนั้นหันมาสบตาเราอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดว่า

      “ ไม่มีสูตรของกาแฟที่อร่อยที่สุดหรอกนะ ต่างคนก็ต่างชอบไม่เหมือนกัน ก็เหมือนกับเราทุกคนนะแหละ ไม่มีใคร Perfect ไปหมดทุกอย่างหรอก แต่ถ้าเราลองเปิดใจ เราก็อาจจะได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆเพิ่มขึ้น ไม่ต่างกับการเปลี่ยนอัตราส่วนของนมและน้ำตาลในการชงกาแฟแต่ละถ้วย เพื่อลิ้มลองรสชาติใหม่ๆ ”

       หลังจากบาริสต้าคนนั้นพูดจบ เราหันมามองกาแฟถ้วยที่เราถืออยู่ในมือ และค้นพบว่ากาแฟที่เราถืออยู่ตอนนี้นี่แหละ คือ กาแฟที่อร่อยที่สุด แล้ว