"แสงจากหลอดไฟมีค่ามากเมื่อมันอยู่ท่ามกลางความมืดมิด
และคงมีค่าน้อยนิดเมื่ออยู่ท่ามกลางความสว่าง"
เราเคยนั่งมองแสงสว่างที่มาจากหลอดไฟแล้วเกิดคำถามแปลกๆกันบ้างมั้ย แสงสว่างอันนั้นมันดูมีค่ามากเลยนะ ในยามที่พระอาทิตย์ลับขอบฟ้า ผู้คนต่างโหยหาแสงสว่างจากมัน เพื่อใช้ในการมองเห็นในที่มืด ไว้ทำกิจวัตรต่างๆ ก่อนที่จะดับแสงสว่างนั้นลงแล้วไปเข้านอน
จนกระทั่งตื่นขึ้นมายามเช้าตรู่ บิดตัว กางแขนอ้า ต้อนรับอากาศที่สดชื่นยามเช้า พร้อมแสงสว่างอันเจิดจ้าจากพระอาทิตย์ ส่วนหลอดไฟนะเหรอ ปิดไปตั้งแต่เมื่อคืนก่อนนอนแล้ว ตอนนี้ก็มีแสงว่างจากพระอาทิตย์อยู่ คงไม่จำเป็นต้องใช้มัน ค่อยเปิดอีกทีตอนพระอาทิตย์ตกขอบฟ้าล่ะกัน
ถ้าเราเป็นหลอดไฟคงเสียความรู้สึกแย่เลยเนอะ เปรียบเหมือนเรามีค่าแค่ตอนที่พระอาทิตย์ไม่อยู่ และไร้ค่าอย่างมาก เมื่อพระอาทิตย์กลับมา แน่อยู่แล้วแหละ หลอดไฟจะไปเทียบอะไรได้กับพระอาทิตย์ แสงสว่างจากพระอาทิตย์นั้น ให้ความสว่างกับผู้คนได้ทั้งโลก ในขณะที่แสงสว่างจากหลอดไฟอย่างเรานั้นให้ความสว่างได้แค่ในระดับครัวเรือน
แต่หากมานั่งคิดดูดีๆแล้ว เราจำเป็นต้องทำเพื่อคนทั้งโลกขนาดนั้นจริงเหรอ ถ้าทำได้ก็คงดีแหละ แต่ถ้าทำไม่ได้ การอยู่ในจุดที่เรามีตัวตน อาจมีคุณค่ามากกว่าก็ได้นะ แม้จะไม่ได้ให้ความสว่างได้ทั้งโลก แต่ในยามที่พระอาทิตย์ลับขอบฟ้า ทุกคนก็ยังต้องการแสงสว่างจากเราอยู่นะ
"เราอาจเป็นเพียงจุดเล็กๆ ที่มีคุณค่ายิ่งใหญ่สำหรับใครบางคนก็ได้"
อย่าได้น้อยใจในโชคชะตาของตัวเอง พยายามทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด อาจไม่เป็นดั่งที่ใครหวัง อาจไม่ได้โด่งดัง ไม่ได้เป็นที่จดจำ แต่การกระทำของเราอาจส่งผลอันยิ่งใหญ่ให้กับโลกใบน้อยๆของใครบางคนก็ได้
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in