แต่สำหรับเรามันกลับเป็นปีที่ได้เดินทางไกลสามพันเจ็ดร้อยยี่สิบกิโลเมตร ได้ท้าทายตัวเองด้วยการลองทำอะไรใหม่ ๆ ได้พบเจอผู้คนหลายเชื้อชาติ ได้เป็นมิตรกับพวกเขาเหล่านั้น และเติบโตขึ้น เพื่อพบว่ามันไม่ใช่ที่ของเรา

เราใช้เวลาเกือบปีกว่าจะยอมรับความจริงข้อนี้ได้และเดินทางหลายพันกิโลเมตรกลับมายังจุดเริ่มต้น ทั้งที่อะไรหลายอย่างก็ชี้ชัดมาตั้งแต่แรกแล้วว่าเราไม่ fit in ทั้งในแง่ของอุดมการณ์และวิธีการ และมันก็เหมือนกับในหนังที่มักจะมีเหตุการณ์ที่จุดชนวนให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันและไม่อาจย้อนกลับ จนทำให้เราต้องจำยอม

จำยอมว่าเพื่อนที่เราได้ผูกไมตรีต่อกันจะไม่ใช่คนที่เราได้พบเจอง่าย ๆ ทุกวันอีกแล้ว จำยอมว่าเราเสียเวลามาเป็นปีแต่กลับไม่มีใบปริญญาติดไม้ติดมือกลับไปฝากคนที่บ้านตามที่สัญญา จำยอมว่าเราอดทนมาได้เท่านี้เอง

แต่ก็ถือว่าเก่งมากแล้ว

ถึงจะรู้สึกเสียดายเวลาที่เสียไปเป็นปี แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าทุกอย่างเป็นูศนย์เสียหน่อย เก่งแล้วที่อดทน ปรับตัว และได้พยายามอย่างถึงที่สุด เก่งแล้วที่ไม่ได้ยอมแพ้ไปตั้งแต่เนิ่น ๆ แต่ได้อยู่เรียนรู้สิ่งรอบข้างรวมถึงรับฟังความต้องการของตัวเอง และได้ตัดสินใจเพื่อตัวเองโดยไม่ต้องสนใจว่าคนอื่นจะมองเรายังไง

แค่นี้ก็ถือว่าโตขึ้นมามากกว่าเมื่อก่อนมากแล้วนะ