เรื่องสั้นแบบบรีฟๆ ชวนงงของหญิงสาวไม่กินเนื้อในเมืองที่

ดั๊นนมีเนื้อเป็นจุดขาย

KOBE BRIEF

คำเตือน ! เนื้อหาเกิดขึ้นที่โกเบแต่เไม่มีสิ่งใดเกี่ยวข้องกับโกเบซักเท่าไหร่ ไม่มีรีวิว ไม่มีแนะนำสถานที่ และไม่มีสาระ

Kobe BEEF

แม่บอกเราว่า เราเป็นลูกเจ้าแม่กวนอิม

และแม่ยังบอกอีกว่า เรากินเนื้อวัวไม่ได้ด้วยเหตุผลในบรรทัดแรก

หลายครั้งที่เราเจอรถบรรทุกวัว แม่จะบอกว่าดูซิตัวมันใหญ่มากเลย 

เราไม่ควรกินสัตว์ที่ใหญ่กว่าเรานะ

พ่อเป็นคนที่ชอบกินเนื้อ เราสังเกตได้ 

เพราะทุกครั้งที่แม่ไม่อยู่พ่อมักจะสั่งเมนูเนื้อเสมอๆ

ครั้งหนึ่งตอนอยู่ประถม เราเคยเผลอกินเนื้อฝอยเข้าไปด้วยคิดว่ามันคือหมูฝอย

แม่บอกให้เราอาเจียนออกมา แน่นอนมันไม่ออก 

และแน่นอนเราไม่เคยมีเนื้อตกถึงท้องอีกเลย

จนอายุ 15 แม่บอกว่าไปขอเราคืนจากเจ้าแม่กวนอิมแล้ว 

นั้นหมายความว่า เรากินเนื้อได้ อันนี้แม่ไม่ได้บอก เราคิดเอง

ถามว่าเราอยากกินเนื้อไหม ? ก็เฉยๆ นะ  

เมื่อไม่นานมานี้เราต้องไปโกเบ

สิ่งแรกที่เราคิดถึงเมื่อพูดถึงโกเบ คือ เนื้อวัว

ไม่รู้ทำไมแต่ทุกคนที่ไปก็คิดเหมือนกันกับเรา

มีรูปเนื้อวัวเต็มเมืองไปหมด รวมถึงคำโฆษณาใต้ภาพว่า Kobe Beef

ไม่มีคำเชิญชวนให้ยืดยาว

เพราะคำว่า Kobe ได้ทำหน้าที่เป็น Adjective

บ่งบอกสถานที่ที่มาและความนุ่มละมุนชุมช่ำน้ำไว้หมดแล้ว

ว่าแต่เรารู้ได้ยังไงนะ?

...