เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
J1 หรือ j99 ชีวิตดีดีที่เวอร์จีเนียบีชbty2195
I'm j-1 student :)
  • 3 เดือนในอเมริกา ไม่ง่ายเลยหว่ะ แต่พอคิดดูอีกทีก็ไม่ยากเท่าไหร่นะ ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นที่นี่โคตรประสบการณ์ชีวิต ทั้งทะเลาะกับเมเนเจอร์ โดนคนจีนเพื่อนที่ทำงานทำนิสัยแย่ๆใส่ ซุปเปอร์ไวเซอร์ก็ดูเหมือนจะไม่ค่อยชอบบ้างบางเวลา เพื่อนยุโรปที่มองหน้ากันแล้วรู้ว่าอเมริกันแม่งโคตรcrazy พอเริ่มสนิทกันทุกอย่างก็เหมือนจะจบลงความสนุกที่พึ่งจะเริ่มทำไมมันจบลงเร็วแท้ ตอนที่มาที่นี่แรกๆทุกๆอย่างที่เจอดูใหม่ไปซะหมด 
    ขอเริ่มต้นด้วยภาพที่ถ่ายวันแรกที่มาถึง 
    Hello virginia beach 
    อากาศที่นี่แปลกประหลาดมาก เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวหนาว เดี๋ยวฝนตก วันไหนมันอยากร้อนก็ร้อนอย่างกับอยู่หัวหิน วันไหนมันอยากหนาวก็นึกว่าอยู่เชียงใหม่ 
    ปรับตัวกันแทบไม่ทัน ดีนะหิมะไม่ตก ถ้ามันตกลงมานี่มีเฮ 

  • มาจะกล่าวให้ฟัง วันเริ่มงานวันแรกนี่ก็เข้าไปโรงแรมแบบงงๆ บอกfront desk ว่า i'm j1 พอบอกแบบนั้นก็มีฝรั่งอ้วนๆพาไปห้องเมเนเจอร์ ชั้น2 พอไปถึงก็เจอซุปเปอร์ไวเซอร์ผิวสีผู้หญิงตัวอ้วนกลม นามว่าเนดีน เนดีนเปิดแฟ้มหาชื่อคนที่จะเข้ามาทำงาน พอเจอปุ้ปก็ให้เปลี่ยนชุดทำงานวันแรกเลยจ้า รวดเร็วมากที่นี่จะมีซุปเปอร์ไวเซอร์ 2 คน คนแรกเนดีน คนที่สองชารี ชารีเป็นคนฟิลิปปินส์ วันแรกเนดีนให้ไปทำกะเพื่อนฟิลิปปินส์ที่เป็น j1 เหมือนกันสอนปูเตียง นางล้างห้องน้ำ เอาจริงๆก็ปูเตียงทุกวันอะ555 ทำงานมานี่ไม่ค่อยได้ทำงานคนเดียวเท่าไหร่ ทำงานโรงแรมก็ซ้ำๆเหมือนเดิมทุกวันไม่มีพีค ไม่มีแตกต่างอะไรมาก นอกจะทำจนถึง2 ทุ่ม overtime กระจุยกระจาย จำได้ว่า2 อาทิตย์แรกทำไป89 เกือบ90 ชั่วโมง แล้วคือเกิน80 ชั่วโมงมันก็จะได้เรทเงิน overtime ตอนเห็นเช็คนี่ยิ้มเลยค่า พออาทิตย์ต่อๆมาก็ได้ทำกับคนผิวสีประจำอยู่ชั้น2 ทำกับนางทุกวัน เอาข้าวมาให้ มาส่งที่บ้านช่วงวันที่ทำงาน2 นี่ล้ามากๆเพราะเลิกก็เกือบตี4 แล้ว เวลาไปทำงานตาก็จะปิด พอง่วงๆก็ได้ยินเสียงนาง wake up wake up ทุกๆวันเราทำงานเสร็จไวมากบ่าย 2 บ่าย3 ช้าสุดคือบ่าย4 พอเสร็จชารีก็จะให้ไปช่วยชั้นอื่นๆ ช่วยพวกฟิลิปปินส์ ตอนแรกๆเซ็งมากทำไมให้แต่เราไปช่วย คนอื่นไม่เห็นมาช่วยเราเลย แอบโกรธชารี พอหลังๆสนิทกัน กะป้าอีกคนชื่อโซเฟียคนอินโดนีเซีย อยู่อเมริกามานานอายุ67 เวลาไปช่วยแก แกชอบแบ่งทิปให้ ซื้อขนมให้ คิดถึงทุกคนจังแฮะ




  • 2nd job    

    ดูจากภาพน่าจะรู้ล่ะเนอะว่าที่ไหน แมคโดนัล ที่นี่โคตรสุดจริงโรงแรมนี่เด็กน้อยไปเลย ณ ตอนนั้นนี่เป็นคนไทยคนเดียวในร้าน ไปส่งใบสมัครตอนเช้า ได้งานได้ชุดตอนนั้นเลยจ้านี่งงไปอีก ความรู้สึกแรกตอนได้งานนี่ดีใจมากคิดไว้อย่างเดียวคือเงิน ทำ4 วัน ตั้งแต่ 6โมง - เที่ยงคืน อีกสองวันทำถึงตี3 วันแรกโคตรพังเจอคนจีนนิสัยแย่จนรูสึกอยากจะออกจากงาน ทำหน้าเหวี่ยง นางก็เป็น j1 นี่ล่ะแต่แมคเป็นงานแรกของนางทำเฉพาะตอนกลางคืน ทำได้2อาทิตย์แล้ว สั่งนู่นสั่งนี่จนสุดท้ายทนไม่ไหวก็เลยทำเป็นไม่ได้ยิน จำได้ว่าตอนนั้นโมโหมาก เพื่อนฟิลิปปินส์ก็บอกว่าอย่าไปสนใจนางเลย คนอื่นก็ไม่ชอบนางเค้าก็คิดเหมือนเธอแต่แค่ไม่พูด คนอะไรนิสัยแย่จริงใช้ให้เราไปเก็บล้าง ให้เช็ดถาด เอองงเป็นเมเนเจอร์เหรอวะ พอวันที่3 น้องคนไทยที่อยู่บ้านเดียวกับเราได้งานเข้าไปทำ โดนนางเล่นซะน้องแทบทนไม่ได้ พอวันต่อๆมา เห็นเราไม่คุยด้วยเลยก็มาถามว่า เราเกลียดนางเหรอ นางบอกวันแรกของเรานางป่วย โถแม่คุณเพื่อนคนจีนที่มากับนางยังไม่ชอบ เราเล่าให้คนจีนในร้านฟัง ทุกคนนี่เบ้ปาก ความสันดาน ความวีรกรรมนาง แต่หลังๆมาก็เริ่มดีเพราะในร้านไม่มีใครคุยกับนางเลย แต่ก็แอบสงสารบางทีนะ อิอิ

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
yenyenaha (@yenyenaha)
เป็นประสบการ์ณดีๆ^^
bty2195 (@bty2195)
@yenyenaha ใช่เลยค่ะ ครั้งนึงในชีวิต