ฉันได้อ่านหนังสือเล่มนี้เป็นครั้งที่สองและฉันก็ยังมีความสุขที่ได้หยิบมันขึ้นมาอ่านอีกครั้งเพราะฉันรู้สึกอบอุ่นหัวใจเมื่อได้อ่านมัน ชื่อเรื่องและเนื้อเรื่องมันอาจจะดูจืดชืดและไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นหรือน่าติดตามแต่ถ้าคุณได้ลองอ่านมันดูแล้วคุณจะไม่คิดอย่างนั้น

เรื่องนี้เต็มไปด้วยเรื่องราวของชีวิต วัฒนธรรม และความยากลำบากของการกินอยู่สำหรับทุกตัวละครไม่ว่าจะอยู่ในวัยไหนหรือมีเงื่อนไขอะไรในชีวิตก็ตาม นอกเหนือจากนั้นเรื่องนี้ยังมีอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้ตะลึงเมื่ออ่านไปเรื่อยๆ เมื่อคุณได้หยิบหนังสือมาอ่านแล้วคุณจะไม่อยากวางมันลง

เรื่องราวดำเนินไม่ต่างอะไรจากการเดินทางของต้นซากุระ มันเต็มไปด้วยความสวยงามแต่ก็เปราะปรางเช่นเดียวกัน

ตอนที่อ่านเรื่องนี้จบเป็นครั้งแรกก็เต็มไปด้วยความรู้สึกที่เอ่อล้นจนไม่สามารถจะเอื้อนเอ่ยบรรยายเป็นคำพูดใดๆออกมาได้ แต่เมื่อได้อ่านหนังสือเรื่องนี้เป็นรอบที่สองแล้ว ความรู้สึกก็ไม่ได้แตกต่างอะไรจากรอบแรกเลย