อนุญาติให้แคปและแชร์ได้ (ให้เครดิตกันด้วยนะคะ) แต่ไม่อนุญาติให้นำไปใช้เขียนใส่บทความตัวเองโดยไม่ได้ขออนุญาติจากทางเรา

พล็อทฉลาดเหมือนเคย แต่เรื่องนี้ตอนอ่านแล้วไม่ได้ทำให้รู้สึกแบบว้่าว หรือรู้สึกมันสัมผัสใจเราอะไรขนาดนั้น

ต้องยอมรับเลยว่าเวลาอ่านงานเขียนของคนนี้ทีไร รู้สึกว่าถ้าได้หยิบหนังสือขึ้นมาอ่านแล้วจะวางไม่ลงเลย ไม่รู้ทำไมเหมือนกันนะ

เราคิดว่าเรื่องนี้ต้องการจะแสดงถึง “ครอบครัว” และ “ความสัมพันธ์” มากๆ และเราก็คิดว่าถ้าใครก็ตามที่อ่านเรื่องนี้อยู่ คงรับรู้ได้เหมือนกันกับเรา

พวกเราคนอ่านสามารถรับรู้ได้เลยว่าครอบครัวของญี่ปุ่นนั้นเป็นแบบไหน หรือคนญี่ปุ่นเขาให้ค่ากับสิ่งไหน 

ถึงแม้ว่าคนแต่งเรื่องนี้จะเป็นผู้ชาย แต่เขาแสดงถึงความรู้สึกของตัวละครเอกที่เป็นผู้หญิงภายใต้ระบบปิตาธิปไตยของญี่ปุ่นออกมาได้อย่างดีมาก ทั้งในด้านสังคมและครอบครัว 

อีกอย่างหนึ่งในสิ่งที่เราชอบเกี่ยวกับการงานเขียนของคนนี้คือ เขามักจะเขียนอะไรหลายๆด้านเสมอ ไม่ใช่แค่ด้านใดด้านหนึ่งเท่านั้น เรารู้สึกว่าเราเคารพและชื่นชอบงานเขียนของคนนี้มากๆ อีกอย่างหนึ่งงานเขียนเขาทั้งธรรมชาติ และมันมีความเป็นจริงอยู่สูงมาก บอกง่ายๆว่าเป็นงานเขียนที่ทุกอย่างมีชีวิตจริงๆ จนบางครั้งเวลาเราอ่านเราลืมไปเลยว่ากำลังอ่านนิยายอยู่

ตอนจบของเรื่องนี้ทำเราช็อกมาก แล้วก็ทำให้เราได้รู้ว่าทำไมเรื่องนี้ถึงชื่อว่า “ความลับ”