อันนี้ต้องขอเกริ่นก่อนว่าไม่เคยอ่านกวีไทยที่ไหนมาก่อนนอกจากกวีที่ต้องอ่านตอนเรียนที่โรงเรียนเลย พออ่านแล้วรู้สึกว่าภาษาไทยมันยากมาก มันเลยยากที่จะเข้าใจความหมายและความลึกซึ้งของกวีไปด้วยก็เลยต้องทำให้อ่านวนไปวนมาหลายรอบเพื่อที่จะเข้าใจว่านักกวีต้องการจะสื่ออะไร แต่อ่านโดยรวมแล้วก็ไม่ชอบแหละเพราะ

1. นักกวีนี่จงใจอย่างเห็นได้ชัดเลยว่าแสดงความเกลียดชังผ่านการเมืองซึ่งเนื้อหาเอนเอียงไปข้างหนึ่งมากซึ่งก็ไม่ผิดแหละ

2. อ่านแล้วได้เห็นทัศนคติของนักกวี ส่วนมากเป็นแนวคิดล้าหลัง ยกตัวอย่างเช่น สรรเสริญระบอบ Monachy มากเกินไป แล้วก็ติเตียนวิจารณ์คนที่ไม่สรรเสริญหรือให้ความเคารพ นอกเหนือจากนั้นยังมีให้เห็นเรื่อง power dynamics ในครอบครัวและโรงเรียนอีกด้วย ว่าพวกผู้ใหญ่นั้นชอบบังคับ ควบคุม และกดขี่เด็กไม่ว่าจะทำมันด้วยการรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม

3. รู้สึกว่ากวีบางอันคือภาษาสวยเฉยๆแต่เนื้อหาเบามากหรือแทบไม่มีแก่นอะไรเลยสำหรับเรา