อนุญาติให้แคปและแชร์ได้ (ให้เครดิตกันด้วยนะคะ) แต่ไม่อนุญาติให้นำไปใช้เขียนใส่บทความตัวเองโดยไม่ได้ขออนุญาติจากทางเรา

อ่านแล้วเพลินๆ อ่านได้เรื่อยๆ เป็นเรื่องราวของสี่สาว ครอบครัว ความฝันและเป้าหมายชีวิตที่แตกต่างของแต่ละคนไป ตอนได้เริ่มอ่านต้นๆแล้วรู้สึกอบอุ่นใจไงไม่รู้ รู้สึกว่าเริ่มเข้าใจสเน่ห์ของนิยายคลาสสิกแล้ว (ปกติเป็นคนไม่อ่านแนวนี้)

ชอบบรรยากาศในเรื่องนี้มากๆ ถ้าจะให้เทียบกับสี เรารู้สึกว่าให้เป็นสีส้ม แสงสีส้มจากดวงอาทิตย์ในช่วงเวลาสี่โมงเย็น โทนอุ่นๆ สบายตา ไม่ร้อน ไม่แสบตา มันให้ครสแบบนั้น ชอบครอบครัว ชอบมิตรภาพดีๆของเรื่องนี้ รู้สึกว่ามันทำให้คนอ่านเอื้อมถึงได้ แม้settingในเรื่องจะผ่านมานานแล้ว

ชอบประเด็น feminism ในเรื่องนี้ด้วย รู้สึกว่าต่างจากเรื่องอื่นๆที่มีประเด็นนี้ ในเรื่องนี้สอดแทรกประเด็นนี้โดยไม่จู่โจมเพศชายเลยแต่เคารพกันและกันมากๆ มันสื่อว่า การจะเป็นผญเราจะเป็นอะไรก็ได้ที่อยากเป็น อยากจะเป็นแม่คน อยากจะเป็นนักเขียน อยากจะแต่งงาน หรือไม่อยากจะแต่งงาน

ผู้หญิงทุกคนสามารถเลือกที่จะเป็นได้ด้วยตัวเองทั้งนั้น ไม่จำเป็นต้องให้ใครมาตีกรอบว่า ผญควรจะทำอะไร หรือไม่ควรจะทำอะไร มันเป็นประเด็น feminism ที่ไม่ได้ยัดเยียดภาระให้ผญ ในทางแบบ เธอจะต้องสตรองนะ เธอจะต้องเก่งกว่าผชนะ อะไรแบบนี้ด้วย รู้สึกประทับใจ

เศร้าที่มีตลคตัวนึงตาย ทีแรกเรารู้สึกว่าตัวละครที่ราบเรียบมาก แต่พอตัวละครนั้นตายไปก็คถ แล้วก็เห็นความสำคัญของตลคนั้นขึ้นมา ไม่คิดว่าเรื่องนี้จะมีหักมุมแต่ก็มีเรื่องที่เซอไพร์ทเราอยู่สองเรื่อง

เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่ดีเลย อ่านเพลินๆ เนิบๆหน่อยตามประสาแนวคลาสสิก