เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ค่ายสร้างเก้ว เอ๊ย..สร้างครูChanun
ห่างแต่กายใจยังฝังแน่น.. DAY5
  •        DAY 5 ตื่นเช้ามาพออาบน้ำเสร็จก็เก็บของทุกอย่างเข้ากระเป๋า เช้าวันสุดท้ายรู้สึกหวิวกว่าเมื่อวานอีก เหลือไม่กี่ชั่วโมงก็จะออกค่ายแล้ว ตอนเช้าเรามีกิจกรรมประมูลขันโตกของดีสี่ภาค ก็คือพวกของฝากที่น้องๆเอามาเนี่ยแหล่ะ พี่ก็เอาไปจัดใส่ในขันโตก ซึ่งแต่ละขันโตกก็จะมีความดีงามต่างกัน อันไหนของดีก็จะแพงหน่อย กลุ่มไหนเก้วเยอะโคตรจะได้เปรียบ ต่อลองได้ ทั้งหมดมันมี20ขันโตก กลุ่มรวยๆเขาก็ได้จะประมูลอันแรกๆได้ไปก่อน กลุ่มเราอยู่ในขั้นฐานะปานกลาง ไม่เน้นซื้อ เน้นปั่น อัพราคาให้กลุ่มอื่นเสียเก้วกันเล่นๆ จนถึงขันโตกเกือบจะท้ายๆพี่เลยให้ประมูลเฉพาะกลุ่มที่ยังไม่ได้ขันโตก เมื่อคู่แข่งน้อยเราก็ได้ของดีราคาถูก โดยผ่านการสแกนของพี่แค้ปมือกลองที่ช่วยเป็นสายดูให้ว่าขันโตกนี้น่ากินรึป่าว อันไหนพี่แคปคอนเฟิร์มว่าดี เราค่อยทุ่ม พอประมูลเสร็จก็กลับมาคิดนะ ไม่ว่ากลุ่มรวยจนก็ได้กันคนละขันโตกอยู่ดี และที่เหมือนกันคือ ไม่มีกลุ่มไหนกินหมดเลย5555 บางขันโตกมีน้ำพริกเป็นขวดเลย สาหร่ายไกแห้งงี้ พวงกุญแจเชียงคานงี้ กินยังไงหมด ประมูลเพื่อนความบันเทิงกันล้วนๆ 

          และแล้วตอนนี้ก็มาถึงพิธีปิดก่อนจะถึงพิธีก็ให้ตัวแทนแต่ละกลุ่มไปพูดความรู้สึกที่มีต่อค่าย เราเลยออกไปกับพี่อีกคน เราพูดไปได้นิดเดียวเอง น้ำตาคลอต้องรีบสรุปจบ ส่งไมค์ให้พี่อีกคนแทน (หูยย เตรียมมาตั้งเยอะพูดไม่หมดเสียดาย 5555) ตามธรรมเนียมวันสุดท้ายก็จะได้ดูวิดีโอกิจกรรมทั้งหมดที่เราไปทำตลอดค่าย มันจะเศร้าก็เศร้านะ แต่หน้าเพื่อนมันขำว่ะ ลั่นมากจริงๆ พอพิธีปิดค่ายจริงจังจบ ทุกคนก็ถ่ายรูปกัน พี่เทคก็มาเฉลย แต่พี่เทคเราไม่มาเฉลย นี่เลยงงอ้าวพี่เทคหายตัว ถามพี่คนอื่นก็บอกว่าพี่เทคเราติดเรียน อืม..ไม่เป็นไรๆแต่อยากขอบคุณพี่เหมือนกันนะ หลังจากความวุ่นวายในการถ่ายรูปจบลง ก็สันกันยาวๆเต้นกันยาวๆ เซท10 เซท40 ที่พี่เขาเรียกกันมาหมด เต้นกันคนละเรื่องกับวันแรกเลย55555 เต้นเสร็จเหมือนไปT25 มา ขนาดอยู่ในห้องแอร์นะเหงื่อนี่ไหลเป็นทาง เป็นการเต้นสันครั้งสุดท้ายในค่ายนี้ และเป็นการเต้นที่สนุกที่สุด 

    (รูปเบลอมาก - -")

          จนประมาณบ่ายโมง เราก็กลับมาเอากระเป๋าที่หอ ฟีลแบบออกจากบ้านเอเอฟมาก ทุกคนแบบแกบ๊ายบายนะ ไว้เจอกัน ไม่คิดว่าคนที่พึ่งรู้จักกันได้4วันกว่าๆจะรู้สึกผูกพันธ์กันขนาดนี้ ระหว่างมาเอากระเป๋าก็มีเบอร์ที่เราไม่คุ้นโทรมา เรารับปุ๊ปเสียงพี่ผู้หญิงที่ปลายสายก็บอกว่า "พี่เป็นพี่เทคน้องนะ พอดีพี่ติดเรียนเลยไม่ได้เขาไปหา แต่เดี๋ยวพี่เข้าไปหาที่หอนะ" พอเจอพี่เข้าเราเลยไปขอบคุณ ขนมพี่เขาประทังชีวิตเราได้มาก แล้วนี่พี่ยังให้ขนมมาอีกถุงใหญ่เลย กินอาทิตย์นึงถึงหมด 

          ออกค่ายปั๊ป สิ่งแรกที่ทำคือหาของกินหลังมอ พอดีเดินไปเจอพี่กลุ่มด้วยเลยไปกินก๋วยเตี๋ยวกัน แล้วพี่แนนพี่สโมยังเลี้ยงไอติมด้วย ขอบคุณนะค้าา 

          ไฟลท์กลับเราประมาณสองทุ่ม ว่าจะขึ้นรถแดงไปซักสี่ห้าโมงเย็น ระหว่างนั้นมีเวลาเหลือเลยได้นั่งคุยกับพี่กลุ่ม พี่มายด์ปีหนึ่งก็เคยเป็นเด็กค่ายสร้างครูเหมือนกัน พี่บอกว่าปีนี้ดีมาก มีกิจกรรมให้ทดลองสอนทุกคน ตอนปีพี่เขาไปสอนเป็นตัวแทนกลุ่ม บางคนเลยไม่มัโอกาสได้ทดลองสอน ส่วนพี่อีกคนนึง พี่คิวปีหนึ่งเหมือนกันแต่พี่เขาซิ่งมา ตอนแรกเรียนวิศวะแล้วพึ่งมารู้ตัวเองว่าอยากเป็นครู ดีนะพี่เขายังเสียเวลาแค่ปีเดียว ถ้าเรียนในสิ่งที่ไม่ชอบต่อคงเสียดายเวลาทั้งชีวิตแย่เลย พอเรากำลังจะกลับพี่มายด์กับพี่คิวก็เลยขี่มอเตอร์ไซค์ไปส่งเราที่สนามบิน หืมม..ไกลเหมือนกันนะ ขอบคุณพี่มากๆนะคะ 

           เวลาที่เรามาค่ายพูดตรงๆว่าสิ่งที่เราหวัง พวกเรื่องวิชาการคือประเด็นรองเลยแต่หลักๆ คือประสบการณ์การปรับตัวอยู่กับคนที่เราไม่เคยรู้จัก เจอคนหลายๆรูปแบบ ได้แก้ปัญหาต่างๆ กล้าแสดงออกมากขึ้น รู้จักคนเยอะขึ้น เราว่าคอนเน็คชั่นจากค่ายมันมีประโยชน์จริงๆนะ ถ้าอยู่มัธยมแล้วเรียนอย่างเดียวไม่เคยไปค่ายอื่นนอกจากค่ายลูกเสือเลย เราว่ามันน่าเสียดายมากๆ

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in