โลกปัจจุบันของเรามันโหดร้ายอยู่อย่างหนึ่งครับ ตรงที่ว่าโลกปัจจุบันมันขับเคลื่อนด้วยเศรษฐกิจและเงิน คนเราเดี๋ยวนี้ต้องทำงานหาเงินเพื่อเอาเงินไปแลกกับสิ่งต่าง ๆ ทั้งที่จำเป็นและไม่จำเป็นในการดำรงชีวิต แต่การดำรงชีวิตเดี๋ยวนี้มันไม่ได้ง่ายขนาดที่ว่าเราเอาเงินไปแลกกับสิ่งเหล่านั้นแล้วจบ เพราะตอนนี้เรามีตัวเลือกมากขึ้นว่าเราจะซื้ออะไร เราจะบริโภคอะไร นำไปสู่การโฆษณาต่าง ๆ เพื่อให้ผู้ขายสิ่งเหล่านั้นมีผู้บริโภครู้จักมากขึ้น และทำให้ผู้บริโภคหันมาบริโภคสินค้าของเขามากขึ้น นี่คือโลกทุนนิยมครับ

วันนี้ผมไปที่ห้าง Balexert เพื่อไปพิมพ์โปสต์การ์ดให้เพื่อน ก่อนจะรู้ตัวว่าตัวเองตกรถราง จึงต้องทำใจเดินเล่นในห้างนิดหน่อยรอไป และผมก็พบกับ pop-up store เล็ก ๆ แห่งหนึ่งของแบรนด์ซูเปอร์มาร์เกตของสวิสชื่อ Migros ตั้งอยู่ในห้าง

ผมเดินเข้าไปดู และสังเกตเห็นว่ามีผู้ใหญ่จำนวนมากยืนถือมือถือถ่ายรูป มองเข้าไปเห็นเด็กเล็ก ๆ จำนวนมากเดินไป ๆ มา ๆ ในซูเปอร์มาร์เกตขนาดย่อม ข้างในมีขนม น้ำดื่ม และของอื่น ๆ อีกจัดเรียงกันเหมือนกำลังขายของ ผมเดินไปดูข้างหน้าร้าน และก็เจอกับเด็กอีกกลุ่มหนึ่งกำลังต่อคิว ตอนนี้ผมเลยถึงบางอ้อว่า อ๋อ ไอ้นี่มันก็เป็นเหมือนกิจกรรมสำหรับเด็กเหมือนบ้านบอล แต่เป็นเวอร์ชั่นโฆษณาสินค้าในซูเปอร์มาร์เกตนั่นเอง

ผมไม่ได้ยืนดูเด็ก ๆ เหล่านี้ "เล่น" ในซูเปอร์มาร์เกตขนาดย่อมนานพอจะเข้าใจว่าเขาเล่นอะไรกัน แต่เท่าที่ผมสังเกต เด็ก ๆ เหล่านี้เหมือนกำลังเล่นซื้อของจากซูเปอร์มาร์เกต เหมือนที่พ่อแม่ของพวกเขาเดินไปซื้ออาหารในซูเปอร์มาร์เกตเลย มองในแง่หนึ่งก็อาจมองได้ว่าน้อง ๆ เหล่านี้กำลังทำความคุ้นเคยกับการซื้อของในซูเปอร์มาร์เกต ซึ่งเป็นทักษะที่ผมเชื่อว่าผู้ใหญ่ที่จะอาศัยในเมืองต้องมี (เหรอ) แต่ถ้าจะมองในแง่ร้ายก็เหมือนกับการยัดเยียดโฆษณาไปในตัว เผลอ ๆ เด็ก ๆ เหล่านี้อาจบอกพ่อบอกแม่ว่า "พ่อจ๋า แม่จ๋า น้ำดื่มซื้อยี่ห้อนี้สิจ๊ะ" ทำให้พ่อแม่เดือดร้อนต้องตามใจลูกอีก

โลกทุนนิยมนี่มันร้ายจริง ๆ ครับ