เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เด็กบ้าไปเซิร์นVichayanun Wachirapusitanand
Day 40: ส่งโปสต์การ์ด
  • วันหนึ่ง ขณะที่ผมกำลังนั่งไถดู Instagram Stories ผมก็ไปเห็นน้องผู้หญิงที่ภาคของผมคนหนึ่งรำพันว่า "ต่อไปนี้จะไม่ได้โปสต์การ์ดจากเชียงใหม่แล้วสินะ" ด้วยความเป็นพี่ชายที่แสนดี (เหรอวะ) ผมจึงคุยกับน้องเขาทันที

    "เดี๋ยวส่งโปสต์การ์ดจากสวิสให้"
    "อยากได้จริง ๆ นะ"
    ผมกดรูปหัวใจ
    "เก็บเงินปลายทางนะ 555"
    "ค่าส่งแพงขนาดนั้น 55"
    "เอาที่อยู่มา"
    น้องส่งที่อยู่มาให้
    "นี่งับบบ" น้องคนเดิมพยายามทำเสียงให้ดูน่ารัก เผื่อจะเรียกคะแนนสงสารจากผม "ส่งมานะ ๆ"

    ก่อนหน้านี้วันสองวัน ผมไปอัดรูป Jet d'Eau ที่ผมอุตส่าห์ถ่ายมา เพื่อจะเอามาใช้เป็นโปสต์การ์ด แต่เพื่อความชัวร์ ผมจึงเดินไปยัง La Poste หรือไปรษณีย์ของสวิตเซอร์แลนด์สาขาเซิร์น และถามว่า "โทษนะครับ ผมอยากส่งโปสต์การ์ดไปยังเมืองไทย ผมต้องทำไงบ้างครับ"
    "ซื้อแสตมป์ก่อนนะครับคุณ ราคา 2 CHF ครับ"
    "แค่นั้นเหรอครับ"
    "ใช่ครับ" ผมเลยยอมซื้อแสตมป์มาดวงหนึ่ง เขียนที่อยู่ของน้องไป และส่งให้เจ้าหน้าที่คนเดิม แค่นั้นเองครับ

    พอรู้ว่าวิธีการส่งโปสต์การ์ดไปยังเมืองไทยมันง่ายขนาดนี้แล้ว ผมจึงประกาศกับเพื่อน ๆ ว่ามีใครอยากได้โปสต์การ์ดมั้ย ทีนี้มันก็มีน้องสองคนอยากได้ และทักมาในแชทเฟซบุ๊กของผม

    เอาคนที่สองก่อนละกันนะครับ
    "หนูอยากได้ค่ะ"
    "ของ [คนที่สอง] จะพิเศษหน่อย"
    "กลัวจังเลยค่ะ"
    "พี่จะส่งโปสต์การ์ดจาก Montreux Jazz Festival ให้ แต่เปื้อนน้ำลายนิดหน่อย ยังจะเอามั้ย"
    "ได้หมดค่ะ ถ้าพี่ท๊อปอยากให้" เออ ดีมาก จริง ๆ คือผมจะส่งโปสต์การ์ดใบนั้นให้อาจารย์ที่จุฬาฯ แต่ตอนจะเขียนที่อยู่น้ำลายเจ้ากรรมดันหกเสียก่อน ผมเลยไม่รู้จะทำยังไงเลยยกโปสต์การ์ดใบนั้นให้น้องคนนี้ไปเลย

    น้องคนเมื่อกี้ไม่ค่อยเรื่องมากครับ แต่คนแรกนี่สิ ตอนแรกผมคิดว่าจะพิมพ์รูปจากสวิสให้ แต่ก็ยังมีรูปน้องคนนั้นที่ยังไม่ได้โพสต์ลงเฟซบุ๊กตั้งแต่ตอนไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน ผมจึงมีทางเลือกสองทางให้น้องเขา

    "อยากได้รูปจากไหน รูป [น้องคนแรก] ที่ [ต่างจังหวัด] หรือรูปที่สวิส"
    ไม่มีคำตอบ
    "ตอบช้า เอารูปหน้าน้องที่ต่างจังหวัดไปละกันนะ"
    "สวิสสิคะ คxxพี่"
    "55555"
    "ขำหรอคะ"
    "ตอบพี่แบบนี้งั้นเอารูปหน้าน้องไปละกัน"
    "ม่ายยยยยย"
    "ตกลงเอาอันไหน"
    ไม่มีคำตอบ
    "ตกลงเอาอันไหน"
    "ตามใจมึงอ่ะพี่"
    "ดี"

    ผมนั่งรถรางมาถึง Gare Cornavin ร้านอัดรูปอยู่ห่างออกไปไม่ถึงกิโล
    "จะถึงร้านละนะ ตกลงเอาตามใจพี่เลยใช่ป่ะ"
    แล้วอีน้องนั่นก็ลั่นวาจาสิทธิ์ว่า
    "ถ้ากูสวยก็เอา ถ้าไม่สวย ห้าม!!!! เอาอย่างอื่นแทน อิอิ"
    ผมจึงส่งมีม "ได้!!" หน้ากิ๊ก สุวัจนีไปให้

    "ถ้าพี่ส่งรูปจากสวิสไป เราก็ต้องยอมรับนะว่าเราไม่สวย"
    "...... อีสัสพี่"

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in