ผู้ชายที่มีอายุเกือบหกสิบปีที่มีเบื้องลึกเบื้องหลังมามากพอตัวทีเดียวกับเจ้าของกิจการค้าขายอย่างป๊าพีท เที่ยงของวันนั้นเราเลือกที่จะออกไปสัมภาษณ์ลุงใจดีคนนี้ก่อนใครเพื่อน เนื่องจากความคิดง่าย ๆ ว่าตอนที่พระอาทิตย์อยู่กลางหัวจนเงาหายไปแบบนี้น่าจะเหมาะกับลาบปลาดุกที่อร่อยอย่างที่ว่า ถ้ากินครั้งแรกแล้วต้องมีครั้งต่อมาแน่นอน
ผู้ชายที่สวมผ้ากันเปื้อนสีส้มดูเปรอะเปื้อนนิดหน่อยกำลังพลิกปลาดุกอย่างเคย เราเดินเข้าไปหาและถามถึงเรื่องขอสัมภาษณ์สั้น ๆ สักสิบนาทีได้ไหม เราถาม และแกก็อนุญาตขณะย่างปลาโดยยิ้มให้เราไปด้วย พวกเราเริ่มคำถามง่าย ๆ ว่าชีวิตแกมีที่มาที่ไปอย่างไร เราก็ไม่ได้คิดมาก่อนว่าจะได้คำตอบที่ชวนประหลาดใจแบบนี้ว่าแกเคยเป็นช่างภาพมาก่อนและทำมานานจนถึง 40 ปี ก่อนจะเกิดปัญหาที่ดวงตาและตัดสินใจหันมาทำค้าขายแบบนี้แทนอาชีพเดิม ฟังแกเล่าแล้วก็อดคิดถึงช่วงเวลาที่แกยังเป็นช่างภาพมืออาชีพไม่ได้ ตอนนั้นพวกเราอาจจะยังไม่เกิดด้วยซ้ำไป
ร้านยิ้มนวลจันทร์เป็นร้านที่แกเคยทำงานเป็นช่างภาพมาก่อน แกยิ้มกว้างเมื่อเล่าไปสับปลาให้ละเอียดบนเขียงไป เสียงดังจากดามมีดไม่ได้ทำให้ความสุขแกลดลง ดูท่าว่าจะหวงแหนช่วงชีวิตตอนนั้นมาก เพราะถ้าเป็นเราก็อดเสียดายไม่ได้เหมือนกัน
Q:ก่อนที่จะมาทำอาชีพป๊าพีททำอะไรมาบ้างคะ?ป๊าพีท:
“ตอนเด็ก ๆ ก็ทำงาน พอโตขึ้นอายุ 16 ก็มาเป็นเด็กฝึกงานร้านถ่ายรูป แล้วพออายุ 20 ก็ได้เป็นช่างภาพ เป็นช่างภาพอาชีพ”
Q:แล้วทำไมป๊าพีทถึงตัดสินใจมาทำอาชีพพ่อค้าขายของ ขายอาหาร?
ป๊าพีท: “ตอนหลังมาเป็นช่างแต่งฟิล์ม พอดีตามีปัญหา ตาเป็นต้อกระจกก็เลยไปผ่าตัดตามา ที่นี่สายตาไม่เสมอกัน ก็เลยหันมาขายของ”
Q:อยากให้เล่าปัญหาตอนที่สมัยดวงตามีปัญหาให้ฟังหน่อย ว่ามันเกิดจากอะไร หลังจากผ่าตัดแล้วเราดูแลยังไงบ้างคะ?
ป๊าพีท: “ก็เกิดจาก.. เห็นหมอเขาบอกว่าเราใช้สายตามากนะ ตรงงานถ่ายรูป ทำงานถ่ายรูป งานแต่งฟิล์ม ก็ 40 ปีในการทำงาน ก็เลยเกิดปัญหาต้อกระจก แล้วผ่าตัดมาสายตามันก็ไม่ปกติ ไม่เหมือนเดิม ก็เลยไม่อยากกลับไปทำงานใหม่ มาขายของ พอผ่าตัดแล้วก็ใช้ชีวิตปกติ หมอเขาเปลี่ยนเลนส์ตาให้”
Q:อาการตอนที่ป๊าพีทเป็นต้อกระจก พอจะอธิบายได้ไหมคะว่ามันเป็นยังไง?
ป๊าพีท: “เป็นภาพซ้อน อีกข้างมันดี อีกข้างมันไม่ดีเลยเกิดภาพซ้อนขึ้นมา เป็นภาพสองเงา ทำให้ใช้ชีวิตค่อนข้างลำบาก”
Q:เริ่มรู้ตัวตอนไหนคะว่าเป็นต้อกระจกแล้ว?
ป๊าพีท: “ก่อนที่จะผ่าตัดประมาณ 1 ปี ไปหาหมอตรวจ พอตรวจเสร็จก็ให้ผ่าตัด เป็นตาข้างซ้าย”
Q:พอดีพวกเราเห็นป๊าพีทชอบฟังเพลงตอนที่ทำอาหารไปด้วย
ป๊าพีท: “จริง ๆ ฟังข่าวนะ”
Q:อ่อ พวกเราก็นึกว่าฟังเพลง
ป๊าพีท: “ฟังเพลงจริง ๆ ก็มีบ้างครับ แต่ส่วนใหญ่จะเป็นข่าว เพลงก็ฟังบ้าง เป็นเพลงลูกทุ่ง เป็นแนวเพลงพวกนี้ แต่ที่ชอบที่สุดก็คือ เอ่อ.. ทูน ทองใจ, ไวพจน์ เพชรสุพรณ เป็นเพลงรุ่นเก่า”
Q:ถ้าสมมุติว่าเกิดวันหนึ่งเราสูญเสียการได้ยินขึ้นมา คิดออกไหมคะว่าเราจะทำยังไง?
ป๊าพีท: “ก็.. ก็ไม่ได้ติดการฟังเท่าไหร่นะ เลยไม่ได้คิดถึงตรงนี้”
Q:ป๊าพีทเคยมีปัญหาทางการได้ยินไหม?
ป๊าพีท: “ไม่เคยนะ”
Q:มีวิธีการดูแลไหมคะ เวลาฟังข่าวฟังเพลงนาน ๆ อะไรแบบนี้
ป๊าพีท: “ก็ปกติ ก็พยายามอย่าให้มันดังเกินควร”
Q:แล้วป๊าพีทคิดว่า การฟังเพลงทำให้เรามีความสุขกับการทำงานตรงนี้ไหม?
ป๊าพีท: “ก็มี ก็ได้นะ ถ้างานไม่เร่ง(หัวเราะ) เพราะงานเร่งก็ไม่ค่อยฟัง”
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in