เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
สิ่งละอัน วันละหน่อยgood morning
ตื่อดือดึ้ง "หวัดดี เธอชื่อไรอ่ะ?"
  • คืนก่อนๆ กับศิลปากรละครสถาปัตย์
    'Love @ first sign'

    ONLINE
    (ตื่อดือดึ้ง)
    ...เสียงข้อความจากโปรแกรม MSN เป็นเสียงที่เราเคยคุ้นเคย เป็นเสียงที่ไม่ได้กระทบหูมานาน และเมื่อได้ยินมันอีกครั้ง ความทรงจำวัยมัธยมแสนหวานก็หวนกลับมา

    (ตื่อดือดึ้ง)
    ...จะว่าไม่นานก็ไม่นาน จะว่านานก็นาน ในยุคที่การกลับบ้านไปออนเอ็มเฟื่องฟู
    โอกาสปฏิสัมพันธ์กับเพื่อน คนรู้จัก คนไม่รู้จัก และทที่เราอยากรู้จักก็เพิ่มขึ้น

    (ตื่อดือดึ้ง)
    "หวัดดี"
    "เธอชื่อไรอ่ะ?"

    ...ยุคแห่งการเสาะหาอีเมลของรุ่นพี่ รุ่นน้อง รุ่นเพื่อนที่แอบชอบจึงเริ่มขึ้น ซึ่งไม่ว่าจะยากลำบากแค่ไหน ก็หามาได้ตลอด ไม่รู้ทำได้ยังไง... (ตอนเรียนหนูพยายามขนาดนี้มั้ยลูก) และเมื่อได้อีเมลมาก็ถึงเวลาตีเนียนแอดไปหาเรื่องคุยด้วยวิธีการต่างๆ นานา แสร้งทำเป็นรู้จักเธอแต่ไม่บอกหรอกว่าเราเป็นใครบ้างล่ะ เป็นเพื่อนของเพื่อนของเพื่อนของเธอบ้างล่ะ แสร้งปลอมเป็นคนอื่นบ้างล่ะ สารภาพไปตรงๆ ก็มี นึกย้อนไปก็ตลกดีที่ช่วงหนึ่งมีเครื่องมือแบบนี้ และเราก็เคยเป็นคนแบบนี้มาแล้ว (ฮา)
        MSN จึงถือเป็นสิ่งอำนวยความสะดวกและเพิ่มโอกาสการ 'จีบ' ได้ดีทีเดียว โดยเฉพาะกับผู้หญิงน่ารักใสๆ ไม่กล้าแสดงความรู้สึก มันคือโอกาสดีที่จะได้สนทนาพาที เกี้ยวพาราสีคนที่แอบชอบ! แต่มันก็เป็นแค่ประตูบานหนึ่งที่ทำให้เราสามารถเข้าไปรู้จักคนคนหนึ่ง ในมุมหนึ่งที่เขาเปิดให้เราได้สำรวจ ยังมีประตูอีกหลายบานที่ยังไม่ถูกเปิด ซึ่งเมื่อเราได้รู้จักคนคนนั้นมากขึ้น เราอาจชอบเขามากกว่าเดิม เฉยๆ หรือไม่ชอบไปเลยก็ได้ สุดท้ายประตูบานต่อไปหรือความสัมพันธ์นอกโปรแกรม MSN จะเกิดขึ้นหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับความพอใจของทั้งสองฝ่าย

    (ตื่อดือดึ้ง)
    ...คิดถึงนะ (บางคนใน) MSN 


    ปล. ที่เล่าไปไม่ใช่ส่วนของละครทั้งหมดนะ แต่มันทำให้หวนคิดถึงวีรกรรมที่ทำไว้สมัยเล่นเอ็ม สรุปว่าละครสนุก บทดี มุขเยอะ นักแสดงเก่ง ปรบมือค่ะ!!!

    OFFLINE .

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in