[Drabble] #fictober2017 Day1 : Coke (#ทูพัค) - bit house*

words count : 43 words

ในบรรดาเครื่องดื่มบนโลกที่เขาเคยได้ลิ้มลองพัคอิจูนชอบเจ้าน้ำอัดลมกระป๋องแดงนี่ที่สุด ด้วยความหวานของน้ำตาลและความซาบซ่าของมันช่วยบรรเทาความรู้สึกเหนื่อยล้าได้เป็นอย่างดี ยิ่งเวลาซ้อมมาได้ดื่มอะไรแบบนี้ยิ่งชื่นใจ พัคอูจินรักมันมากๆ ถึงแม้จะรู้ว่ามันไม่ค่อยดีต่อสุขภาพเท่าไหร่นัก แต่ก็ยังหาโอกาสหลบพี่จีซองออกมาหยอดตู้ใต้หอกินบ่อยๆ อย่างเช่นคืนนี้

“...” การขยับตัวของคนข้างๆ แรงขึ้นเล็กน้อย ดูเหมือนท่าที่เจ้าตัวนั่งเล่นเกมส์อยู่จะไม่สบายตัวเท่าไหร่นัก ประกอบกับเพลงที่แล้วคงหลุดมิสไปเยอะ เพราะพัคจีฮุนส่งเสียงรำคาญระคนหงุดหงิดตลอดการเล่น

“ก็บอกแล้วว่าไม่ต้องลงมา”

“ก็อยากลงมาเป็นเพื่อน” ปากก็พูดไป แต่ตาและมือของเพื่อนวัยสิบเก้ายังไม่ละออกจากหน้าจอทัชสกรีน พร้อมทำงานประสานกันเป็นระวิง

“ขอกินมั่งดิ!”

เด็กหนุ่มผิวแทนชะงัก เมื่อคนข้างๆ คว้ากระป๋องในมือไปหน้าตาเฉย แถมค่อยๆ กรอกเครื่องดื่มหวานซ่าผ่านริมฝีปาก เขามองลำคอขาวที่แหงนขึ้นเล็กน้อย ลูกกระเดือกที่ขยับเพราะการกลืน เสียงของเหลวที่ไหลผ่านเป็นจังหวะ พัคอูจินรู้สึกร้อนหน้าแปลกๆ แบบที่หาสาเหตุไม่ได้ โดยหารู้ไม่ว่าอีกฝ่ายเผลอดื่มมันจนหมดกระป๋อง

“อ้าว ...ของชอบนายหมดแล้วอ่ะ” อีกฝ่ายเขย่ากระป๋องที่เหลือแต่อากาศประกอบ พร้อมทำหน้าเสียดาย

“ไว้เดี๋ยวซื้อให้ใหม่นะ”

ทั้งที่ปกติพัคอูจินจะโกรธมาก ถ้าใครแอบมาขโมยเครื่องดื่มสุดที่รักของเจ้าตัว โกรธชนิดที่ว่าบ่นยับสามวันสามคืน แถมคราวนี้จีฮุนดันเผลอดื่มซะเกลี้ยง

“เอ่อ.. ไม่เป็นไรหรอก รีบขึ้นห้องกันเหอะ” ว่าแล้วก็กระตุกแขนเสื้ออีกฝ่ายให้ลุกตาม เด็กหนุ่มในชุดนอนสีชมพูจัดการโยนกระป๋องเครื่องดื่มเปล่าลงถังขยะ ก่อนจะเดินก้มหน้าก้มตาเล่นเกมส์ต่อไป โดยไม่ทันได้สนใจว่าคนที่เดินนำหน้าไป ใบหูสีแทนกลับระเรื่อเป็นสีแดงนิดๆ

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น