เราเชื่อว่าหลายคนก็คงเคยพบเจอกับความรู้สึกแบบนี้ไม่ว่าจะเบาหรือหนักแค่ไหน ย่อมแตกต่างกันไปแต่ละบุคคล 

ความรู้สึกของเราตอนนั้น คือเราไม่ค่อยมีความสุขกับสิ่งที่ทำ ด้วยปัจจัยหลายๆ ตอนนั้นเราไม่พอใจกับสภาพแวดล้อมเรามากๆ เราอยู่หอใน แล้วปัญหาโลกแตกของเด็กหอก็คือการเจอเพื่อนที่เห็นแก่ตัว ทั้งในด้านการทำงานต่างๆ รวมถึงนิสัยใจคอด้วย มันบั่นทอนจิตใจเรามากๆเลย ทั้งที่บางครั้งปัญหามันก็เล็กนิดเดียว แต่พอกระทบจิตใจมันก็ใหญ่โตทันที เราเลยได้เขียนระบายใส่สมุดของเราไว้ เพื่อเตือนใจตนเองว่าเรารู้สึกกับมันอย่างไร และ ณ เวลานั้น เราสามารถผ่านความรู้สึกแบบนี้ไปได้อย่างไร

วิธีการก็คือ การฝึกตนเองให้ใจเย็นๆ มีสติ คิดถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นเสมอ แล้วก็อย่าใส่ใจกับเรื่องไม่เป็นเรื่องมาก คิดสะว่าใครทำคนนั้นก็ได้ แล้วมันก็ได้จริงๆนะ เพราะคิดดูยังไงเวลาทำงาน เราก็ต้องโดนเอาเปรียบต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้อยู่แล้ว พอถึงวันนั้นเราคงได้รับภูมิคุ้มกันในตอนทำงานระดับนึง