ครั้งหนึ่งฉันแหงนขึ้นไปบนท้องฟ้าพบกับดวงจันทร์ดวงใหญ่ที่แขวนอยู่บนท้องฟ้าส่องแสงลงมาถึงฉัน แน่นอนว่าฉันหลงรักมันเข้าแล้วจริงๆ ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน อาจจะเป็นเพราะดวงจันทร์ยิ้มให้ฉันทุกครั้งที่เราเจอกัน ดวงจันทร์ปลอบโยนฉันทุกครั้งเมื่อฉันเหนื่อยล้า ดวงจันทร์น่ารักกับฉันมากๆ มันไม่แปลกหรอกที่ฉันจะหลงรักมากมายขนาดนี้ ฉันคิดว่าฉันกับดวงจันทร์เรากำลังมีสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน เรื่องราวของฉันกับดวงจันทร์มันน่ารักเหลือเกิน จนลืมนึกไปเลยว่า
.
.
.
ดวงจันทร์ไม่ได้เป็นของฉันเพียงคนเดียว
.
.
.
ใช่...มีผู้คนกว่าเจ็ดพันล้านคนบนโลก ที่กำลังมองดวงจันทร์ดวงนี้อยู่ ทุกคนคงสัมผัสถึงแสงจันทร์เหมือนๆกับที่ฉันได้สัมผัส ดวงจันทร์ก็ยิ้มให้กับทุกๆคนบนโลก ฉันเป็นเพียงจุดเล็กๆที่ได้รับสัมผัสที่อ่อนหวานจากแสงของจันทร์ที่สาดส่องลงมา ฉันไม่ได้ครอบครองจันทร์ดวงนั้นเลย เราแค่รู้จักกัน เราแค่มีปฏิสัมพันธ์กันเหมือนๆกับที่ทุกคนบนโลกมีต่อกัน มันธรรมดามากๆ แต่ฉันคิดไปเองว่ามันพิเศษ ฉันคิดไปเองว่าดวงจันทร์ยิ้มให้
ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังหลงรักคุณอยู่ดี ถึงแม้จะเป็นเพียงไออุ่นเล็กๆที่มอบให้แต่ก็ทำให้ฉันอบอุ่นหัวใจ ขอบคุณท้องฟ้าคืนนั้นที่ทำให้ฉันแหงนมองขึ้นไปแล้วเจอคุณ ขอบคุณดวงจันทร์ที่มองลงมายิ้มให้กับฉัน คุณยังเป็นดวงจันทร์ที่น่ารักเหมือนเดิม และจะเป็นแบบนี้ตลอดไป :)
ฝากถึงดวงจันทร์ที่ไม่ได้เป็นของฉันเพียงคนเดียว....
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in