** โปรดอ่าน! **

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยเพราะคนเขียนไม่ได้มีความรู้เรื่องของเพลงแม้แต่นิดเดียว

KIM SUN JAE - Poor Boy

"ก้นบึ้งความรู้สึกของหนุ่มน้อย"

            การปรากฏตัวออกสื่อในรอบสองปีกับเด็กหนุ่มผู้มีความฝันที่อยากจะเป็นแร็ปเปอร์โดยการเข้าร่วมออดิชั่นรายการ School Rapper ซีซั่นแรกทั้งได้ใจคณะเมนเทอร์และเหล่าผู้ชมคนจนสามารถเข้ารอบไปถึง Final นับว่าดูจะเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีของหนุ่มน้อยจากเขตกังดงอย่าง คิม ซอนแจ ผู้มากับโฟลว์อันหวานนุ่มแต่เนื้อหากลับแฝงไปด้วยความกลัวหรือตื่นตระหนกของตัวเอง

             ระยะเวลาหลังจากจบซีซันแรกไปสองปีถึงแม้ว่าจะมีผลงานจาก SoundCloud บ้าง(แต่ไม่บ่อยชาตินึงปล่อยที)มาให้หายคิดถึงแต่ใครๆก็ต่างพากันคิดว่าน้องคงออกจากวงการอย่างเต็มตัว แต่เรื่องที่น่าตกใจกลับไม่ใช่แบบนั้น.. ในเดือนกุมภาพันธ์คิม ซอนแจได้ตกลงเซ็นสัญญากับค่ายแร็ปเปอร์-อินดี้อย่าง Amoeba Culture ที่อยู่ในการดูแลโดยดูโอ้ชื่อดัง Dynamic Duo ใครที่กำลังบ่นคิดถึงน้องก็คงสบายใจหายห่วงเป็นสัญญาณอันดีที่น้องจะได้ก้าวเข้าสู่วงการบันเทิงสายดนตรีอย่างเต็มตัว

            "Poor Boy" อีพีอัลบั้มเดบิวท์ชุดแรกภายใต้ต้นสังกัดดังกับแนว hip-hop/r&b ที่ยังไม่ละลายเซ็นสไตล์ความเป็นซอนแจเหมือนที่คุ้นเคยกันเป็นอย่างดีจากโรงเรียนแร็ปเปอร์

- Afraid  บีท hip-hop นุ่มๆที่แฝงไปด้วยความเข้มข้นด้วยเนื้อหาที่ว่าด้วยความตื่นตระหนักของการเป็นที่รู้จักจนต้องอุดอู้อยู่ในสตูดิโอเพื่อขังตัวเองเอาไว้ไม่ให้ไปเผชิญกับโลกภายนอกจนสุดท้ายก็ต้องตกอยู่ในสภาวะแห่งความกลัว ซอนแจค่อนข้างปล่อยโฟลว์ของตัวเองไปกับบีทดูมีความที่อยากจะระบายความในใจออกมาแต่ไม่ถึงขั้นกับระเบิดลงทีเดียว

- Backpack  พร้อมแบกเป้ออกจากโลกส่วนตัวเดินทางจากห้องที่อุดอู้แล้วออกมาท้าทายกับโลกแห่งใหม่ อันเชิญสองแร็ปเปอร์รุ่นใหญ่อย่าง Boi B และ Paloalto มาช่วยต่อเติมเนื้อหาให้ดูกว้างขวางมากยิ่งขึ้นแต่เกลียดเสียงไอของอิตาบ๋อยบี(?) กวนตีนแท้

- หยิบ  Radio  ขึ้นมาฟังแก้เหงาระหว่างออกเดินทางเข้าสู่โลกแห่งใหม่ด้วยสไตล์ r&b นุ่มๆ ได้ Devine-Channel ร่วมเป็นโปรดิวเซอร์ในไตเติ้ลแทร็คครั้งแรกของอัลบั้มชุดนี้ ช่วยเสริมสร้างบรรยากาศรอบๆให้ผ่อนคลายไม่รู้สึกว่าตัวเองนั้นเดียวดาย

- หยิบ  Sandwich  อาหารว่างรองท้องยามเช้าสไตล์ r&b synth 90's ช้าๆ แทร็คปิดอัลบั้ม ถึงแม้ว่าฉันจะกลัวแค่ไหนแต่ก็จะไม่ปิดบังความรู้สึกข้างใน เปิดเผยออกมาเพื่อก้าวสู่โลกที่สว่างมากขึ้น

            Poor Boy ที่แปลตรงๆ "เด็กชายผู้น่าสงสาร" จริงๆในความหมายของมันอาจจะไม่ใช่ในรูปแบบของความสงสารซะทีเดียว ภาพรวมทั้งสี่แทร็คในอีพีอัลบั้มชุดแรกที่ยังต้องเผชิญอยู่กับความกลัวหรือตระกหนักกับสิ่งที่อยู่ในใจตลอดเวลาซึ่งนี่ก็อาจจะเป็นที่มาจากเนื้อเพลง Window ในโกดึงที่ทำให้เกิดแรงบันดาลใจในการสร้างผลงานตัวนี้เพื่อที่จะลองก้าวออกจากสิ่งที่กักขังโหน่งเหนี่ยวภายใต้ก้นบึ้งความรู้สึกของนางให้เป็นอิสระก็ได้ เนื้อหาต่างๆก็ยังมาจากชีวิตจริงหรืออิงจากจินตนาการที่ตัวเองสร้างมาประติดประต่อให้เรื่องมันดำเนินไปได้เรื่อยๆ ซึ่งน้อยคนนะที่สามารถทำเพลงจากจินตนาการผสมกับความรู้สึกของตัวเองแล้วเข้าใจในบริบทกับที่จะสื่ออย่างชัดเจนแจ๋มแจ้งอย่างเที่ยงตรงถ้าไม่ใช่ตา Mad Clown a.k.a ไอโม่งชมพู เพียงแต่ของซอนแจกลับแตกต่างออกไป

            ด้วยสไตล์บีทและโฟลว์ที่ดูไม่กระโชกโฮกฮากแถมยังสบายๆไม่รู้สึกเป็นพิษต่อหูคนฟัง ทำให้เนื้อหามันดูไม่ได้เป็นการพูดตรงๆออกไปอาจจะมีบ้างในบางเนื้อหาเช่นในเพลง Afraid ที่พูดอย่างตรงไปตรงมาอย่างชัดเจนว่าตัวเองนั้นกลัวการเผชิญโลกภายนอกมากถึงกับขังตัวเองในสตูดิโอ ส่วนแทร็คอื่นยังไม่รู้สึกว่ามันชัดเจนเพราะยังมีการนำเสนอในเรื่องของความรักเข้ามาช่วยเลยค่อนข้างประติดประต่อยากพอสมควรกลายเป็นว่ายังไม่สามารถหลุดจากความรู้สึกกลัวของตัวเองได้แต่นี่ยังแค่เริ่มต้นในอนาคตไม่แน่เขาอาจจะพร้อมก้าวออกจากความรู้สึกนั้นแล้วสามารถบอกอารมณ์และความรู้สึกของตัวเองได้อย่างอิสระ
.
.
.
.

อย่าขังความกลัวที่อยู่ในใจไว้ตลอดเพราะทุกอย่างบนโลกมันไม่ได้แย่อย่างที่คิด

Best Tracks: Afraid, Radio

คะแนน: 3/5

ปล. การทำรีวิวทั้งหมดนี้ คนเขียนไม่ได้มีความรู้เรื่องแนวเพลงอะไรมากมายเลยสักนิดเดียวใช้ประสบการณ์จากการฟังเพลงล้วนๆ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน ผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยทุกคน ณ จุดนี้ด้วย

อยากให้รีวิวเพลงไหนหรืออัลบั้มไหนขอกันมาที่ @floramarillo_ ได้จ้า

11 May 2019, 04:06 น.