สงกรานต์ก็ยังเป็นมหกรรมฉ่ำชื่นทั้งใจและกายของพี่น้องชาวไทยมาเนิ่นนาน (ไอข้างบนนี่ไม่เกี่ยวอะไรหรอก,เออแล้วเขาก็ไม่ใช่คนเดียวกันนะเว้ย) 

   ถ้าเป็นแต่ก่อน วันสงกรานต์ถูกจัดอยู่ในกลุ่มเดียวกับวันลอยกระทงที่หนุ่มสาวจะมีโอกาสได้มาพบปะทำความรู้จักกัน หากรู้จักกันแล้วก็จะเป็นวันที่ได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน ได้พรมน้ำใส่กันเพื่อคลายร้อน ได้ปะแป้งหยอกล้อกันตามใบสั่งฮอร์โมนในร่างกาย 

   สมัยนี้ก็ยังคงคอนเซปเดิม เพียงแต่ว่าภาพของการเล่นสงกรานต์สมัยนี้ได้กลายร่างเป็นสงกรานต์แบบโตเต็มวัย จากพรมน้ำก็กลายเป็นสาดใส่กันรุนแรงดั่งคลื่นทะเลฝั่งอ่าวไทย 

   จากปะแป้งก็กลายเป็นพอก พอกหนากว่าดินที่หางหมูอีก พอกแม่งทั้งหน้าทั้งตัว ตั้งกระทะร้อนๆ น้ำมันเดือดๆ ก็จับลงทอดได้เลย อร่อยเหาะ

   จากที่ต้องมาเจอกันที่วัด ก็เปลี่ยนมาวัดดูวยูวมีนน พุชยัวร์ฟักกิ้งแฮนด์อัพกันที่อาร์ซีเอ สีลม ข้าวสารและอื่นๆ  

   จนผมก็นึกสงสัยว่าภาพหนุ่มสาวใส่ชุดไทย ปะแป้งที่แก้มสองข้าง พรมน้ำใส่กัน มีกองทรายปักธงอยู่ที่ยอดเป็นแบคกราวน์ ยังเป็นภาพจำวันสงกรานต์ของคนไทยและต่างชาติอยู่หรือเปล่า 

   ถ้าองค์ประกอบของวันสงกรานต์สมัยก่อนได้เปลี่ยนไปแล้ว แล้วภาพสงกรานต์ที่เราเห็นในสมัยนี้คืออะไรบ้าง

   อุปกรณ์—แต่ก่อนอาจจะใช้แค่เพียงขันเงินใส่น้ำผสมน้ำอบหอมๆ โปรยดอกมะลิเข้าไปสักสามสี่ดอก เดินเข้าไปหาสาวที่เราเล็งไว้ แล้วก็เอาไปฟาดกระหม่อมสักสามสี่ดอก ลากกลับบ้าน (ไม่ใช่โว้ยยยย) แค่เอาไปพรมน้ำใส่กันพอให้ชื่นใจ 

   

   หลังจากนั้นอาวุธในการเล่นสงกรานต์ก็ถูกตีบวก 10 อัพเกรดเป็นปืนฉีดน้ำหลากสี หลายรูปทรง มีตั้งแต่ปืนจิ๋วๆ เหมาะสำหรับคนที่ยังทำงานในวันสงกรานต์เช่นคุณตำรวจ ไว้ใช้ตอบโต้แบบน่ารักๆ กับประชาชีที่รุมสกรัมสาดน้ำปะแป้งเพราะแค้นที่แจกใบสั่ง หรือจับโพยหวยเมื่อต้นเดือน 

   

   ขนาดใหญ่ประมาณบาซูก้าก็มี เหมาะสำหรับคนที่อยากเป็นแรมโบ้แต่กลัวเสียงปืนจริงๆ ก็สามารถใช้แก้ขัดได้ 

   

   หรือทรงอื่นๆ เช่น ท่อแป๊ปที่ฉีดได้แป๊ปเดียวก็ต้องไปสูบขึ้นมาใหม่ ปัจจุบันโดนแบนไปแล้ว ถือว่าเป็นอาวุธขี้โกง แก้วน้ำที่สามารถฉีดน้ำได้ก็มีนะ แต่ทุกอย่างจะดูกระโหลกกะลาไปเลย ถ้ากระสุนน้ำของคุณไม่ได้ผ่านการแช่ในถังน้ำแข็ง 

   เครื่องแต่งกาย—ทุกคนที่เคยเรียนวิทย์ฯ น่าจะทราบกันดีว่า สีดำ เป็นสีที่ดูดกลืนแสง ทำให้คนใส่เสื้อดำรู้สึกร้อนกว่าคนใส่เสื้อสีขาว ด้วยความที่คนไทยเรียนมาเยอะ สงกรานต์แบบนี้ แดดแบบนี้ ใส่เสื้อสีขาวสิครับ ไม่ร้อน ยิ่งเป็นเสื้อกล้ามยิ่งชิลล์เลย บางๆ แนบเนื้อระบายอากาศดี กางเกงก็สั้นเข้าไว้ บางเหมือนเสื้อได้ยิ่งดี แต่ก็น่าสงสัยอยู่ว่า ไหนๆ ก็เน้นสีขาว+บางแล้ว ทำไมเสื้อในกางเกงในถึงใส่สีดำกัน ไม่ร้อนเหรอ หรือถ้าจะตอบโจทย์ชุดนี้ก็น่าจะห่มผ้าขาวบางกันไปเลยครับ เล่นเสร็จแล้วรอตัวแห้ง เข้าวัดนั่งสมาธิต่อได้เลยนะ 

   

   แต่ถึงจะร้อนขนาดไหน ก็อย่าถอดเสื้อเล่นน้ำกันนะครับ โดนปรับ 100 บาท จะอับอายชาวบ้านเขานะ

   เพลง—วันนี้เป็นสงกรานต์ หนุ่มสาวชาวบ้านเบิกบานจิตใจจริงเอย~ สามารถหาฟังได้ตามห้างสรรพสินค้าทั่วไปในช่วงสัปดาห์สงกรานต์ แต่อย่าหวังนะว่าจะได้ยินกลางสมรภูมิน้ำ เพราะเพลงที่จะปลุกเร้าความเป็นชาตินักสู้ได้นั้น จะต้องมีบีทที่เร็วมากพอที่จะทำให้เลือดสูบฉีด มีเบสดึ้บๆ คอยปรับจังหวะการเต้นของหัวใจ 

  

   ในผับก็ต้องเพลงแนว EDM แต่ถ้าเป็นสมรภูมิริมถนนก็ต้องเป็นเพลง remix ซึ่งศิลปินยอดฮิตในปีก่อนๆ ก็คงเป็นปอยฝ้าย มาลัยพรที่ชักชวนให้คนไทยถอนกันทั้งวันทั้งคืน ถอนจนไม่เหลือเงินต้นไว้ทบดอกเบี้ยแล้วโว้ยยย 

   

   แต่ถ้าในปีนี้ก็ต้องยกให้เพลงแจ๊ส (เฮ้ย! ฟังเพลง Jazz กันเลยเหรอ?) แจ๊ส ชวนชื่นนี่ล่ะครับ บ้านผมนี่ยับกันทั้งซอย (ลองเสิร์ชดูครับเพลงชื่อ ยับแม่ เพลงที่เขาดราม่ากันนั่นแหละ) 

   

   แต่ใช่ว่าจะมีแต่เพลงที่เราไม่คุ้นหูนะครับ เพราะดีเจไทยสามารถนำเพลงในชาร์ตวิทยุมารีมิกซ์ให้เป็นสามช่าได้ทุกเพลง ทีเด็ดปีนี้ที่ผมไปฟังมาคือเพลง ความจริง - Room 39 เวอร์ชั่นสามช่า... 

เนื้อเพลงเศร้า แต่จังหวะและทำนองชวนโยกบั้นเด้ามากครับ

    ...

    สงกรานต์สำหรับผมก็ยังคงเป็นเทศกาลรื่นเริงที่น่าสนุกเหมือนเดิม เพียงแต่คงไม่ใช่การออกไปเล่นน้ำปะแป้งสาวๆ เพราะสงกรานต์สำหรับผมและอีกหลายๆ คนกลายเป็นวันหยุดที่ได้ไปเที่ยวกับครอบครัว ไปกินข้าว นอนตีพุงพักผ่อนหย่อนใจ เติมพลังก่อนกลับไปสู้กับการเรียนการทำงานในอากาศร้อนชวนเหนื่อยเช่นนี้ 

    ถึงจะไม่ได้ไปเที่ยวไหน แต่แค่ขับรถในกรุงเทพฯ แล้วเจอถนนโล่งๆ ก็สุขใจแล้วครับ 

    หรือจะเดินเล่นดื่มด่ำความสงบยามเย็นแถวบ้านที่ไม่ได้ทำมานานก็ไม่เล...ว เห้ยๆๆๆ ลุงๆ ผมไม่เล่...

    

    "(ตู้มม ซึ่มมม ซึ่มม—เสียงสาดน้ำ) ซาหวัดดีปีหม่ายทายยยนร้าาา เอื้อก มาๆ ปะแป้งโหน่ยย~"

    

    ผมขอถอนคำพูดเมื่อครู่นี้ทั้งหมดนะครับ ยับแม่เอ้ย