จาก
XX XXXXX XXX
XXXXX XXXX XX
โลกคนตาย
ส่งถึง
XXX XXXXX XX
XXXX XXXXXX XXX
โลกคนเป็น
______________________________________________
ธาร,
ตอนนี้แกเป็นยังไงบ้าง ห้าปีที่ไม่มีพี่อยู่ด้วย บ้านสงบเงียบดีรึเปล่า อยู่คนเดียวเหงามากไหม ป่านนี้แกก็คงเรียนจบ หางานทำได้แล้วละสิ หวังว่าแกจะกินอิ่มนอนหลับดี เท่านี้พี่ก็สบายใจ
ธาร พี่สบายดี ไม่ต้องเป็นห่วงอะไร จริง ๆ ก็ไม่แน่ใจว่านี่เรียกสบายดีได้ไหม แต่ในโลกหลังความตายก็ไม่มีอะไรให้หนักใจสักเท่าไหร่ ไม่ต้องกังวลเรื่องค่าใช้จ่าย ไม่ต้องทำงานงก ๆ ดิ้นรนมากมายเหมือนตอนยังมีชีวิต อืม...คิด ๆ ดูแล้วก็มีเวลาว่างเหลือเฟือจนไม่รู้จะเอาไปทำอะไร
เมืองหลังความตายนี่เป็นที่พักผ่อนสำหรับวิญญาณที่ยังไม่เลือกไปเกิดใหม่ ผู้คนที่นี่ก็ใช้ชีวิตเหมือนตอนยังเป็น ๆ อยู่เลยละ แต่ก็มีสิ่งที่แตกต่างจากโลกฝั่งของแกอยู่เหมือนกัน
ที่เมืองนี่...ทุกอย่างดูไร้ชีวิต
ทั้งผู้คน ตัวเมือง สิ่งก่อสร้าง อาคาร สัตว์เลี้ยง ทุกอย่างเลยแหละ พี่อธิบายไม่ถูกนัก มันเป็นอารมณ์ทึมเทา แข็งกระด้าง และไม่มีชีวิตชีวาสักเท่าไหร่ ทุกอย่างดูน่าเบื่อหน่ายแล้วก็หม่นหมองไปหมด
กระทั่งตัวพี่เอง พี่ก็ยังไม่ชินสักทีเวลายกมือขึ้นแล้วเห็นเป็นเงามือโปร่งแสง แตะที่อกแล้วไม่รู้สึกถึงเสียงหัวใจหรือเลือดที่สูบฉีด ร่างกายก็ไม่สัมผัสถึงอุณหภูมิเหมือนตอนยังเป็น ๆ อยู่
มันรู้สึกโหวงในอก เหมือนพี่ทำบางสิ่งหล่นหายไป แล้วบางสิ่งที่ว่าก็ดันเป็นชีวิต ซึ่งเอาคืนมาไม่ได้เสียด้วย บางทีนี่อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้บางคนเลือกไปเกิดใหม่ก็ได้
เอาละ พี่พูดเรื่องของพี่มากพอแล้ว แกเองล่ะ พี่ละอยากรู้จริง ๆ ว่าชีวิตตอนนี้แกเป็นยังไงบ้าง ได้ทำงานในบริษัทที่แกเล็งไว้หรือเปล่า ความสัมพันธ์กับคนรอบข้างดีไหม มีความสุข หรือว่ากำลังมีเรื่องทุกข์ใจกัน พี่ปลอบแกไม่ได้ก็จริง แต่พี่เชื่อว่าแกเข้มแข็งพอจะผ่านมันไปได้
ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ถ้าหากมีวันไหนที่แกเกิดรู้สึกไม่มั่นใจหรือเปราะบาง ก็อย่าลังเลที่จะขอความช่วยเหลือเลยนะ แกชอบทำแบบนั้นเสมอ เก็บงำความไม่สบายใจเอาไว้ แล้วแสดงออกเหมือนว่าไม่มีอะไร แต่อย่าลืมว่าแกไม่ได้อยู่คนเดียว แกยังมีคนรอบข้างอีกเยอะแยะที่เต็มใจจะช่วยประคอง หรือหยุดยืนรอตอนแกต้องการพัก
ธาร รักตัวเองให้มาก รักมากที่สุดเท่าที่แกจะทำได้ เชื่อมั่นใจตัวเองเข้าไว้ แกเป็นคนเก่งมาก ๆ นะ ว่าตามตรง พี่ไม่ค่อยมีเรื่องให้ห่วงแกมากเท่าไหร่
เวลาแกมีปัญหา พี่ไม่อาจช่วยเหลือแก และไม่ได้อยู่วนเวียนแกในโลกคนเป็น คอยเฝ้ามองแกอย่างในละครหรือนิยาย แต่พี่ก็เชื่อว่าแกจะสามารถผ่านพ้นทุกอย่างไปได้ด้วยดี
ไปเถอะ น้องรัก ไปใช้ชีวิต ใช้ชีวิตให้เต็มที่จนแกจะไม่รู้สึกเสียดายเมื่อถึงเวลาต้องปล่อยมือจากมัน หัวเราะ ร้องไห้ สมหวัง ผิดหวัง เกรี้ยวกราด หวาดกลัว เชื่อมั่น เกลียด รัก และยิ้มให้กว้าง เติบโต ธาร จงเติบโตขึ้นอย่างงดงามที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ แกทำได้ แม้จะไม่มีพี่อยู่ข้าง ๆ ก็ตาม
พี่ไม่รู้ว่า "ที่ทำการไปรษณีย์" ในโลกคนตายนี่ทำงานยังไง และส่งจดหมายไปหาคนเป็นได้ไหม จดหมายฉบับนี้อาจไปไม่ถึงมือแก แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก
พี่ฝากความรักและความคิดถึงไปกับสายลม แกไม่ต้องมองเห็นก็ได้ ธาร ขอเพียงแค่รู้สึกถึงมัน
จนกว่าเราจะพบกัน น้องรัก
รักและคิดถึงเสมอ,
พี่ชายของแกเอง
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in