อยากมาอัพเดทชีวิตสักหน่อย ตอนนี้สภาพจิตใจก็ดีขึ้นมากๆ แล้ว

      หลังจากที่เขียนตอนที่ 4 ไปล่าสุด ก็อยู่บ้านได้ประมาณ 3 เดือน รู้สึกว่าเงินในบัญชีที่เก็บมาเริ่มร่อยหรอลงเรื่อย ๆ ค่าเทอมป.โท ก็ต้องจ่ายอีก5555 เลยตัดสินใจว่าต้องหางานทำ ในระหว่างช่วงที่เราว่างงาน เราก็เลยได้ไปสมัครอยู่ร้านกาแฟที่นึง ใกล้ๆบ้าน ก็เป็นงานหนึ่งที่เราอยากทำ แล้วมันก็สนุกดี แต่ติดตรงที่ได้เงินน้อยมาก ๆ เพราะเขาจ้างเป็นรายวัน วันละ 320 บ. เงินเดือนได้ประมาณ 5,000 - 8,000 บาท ไม่มีค่าอื่นๆ (แต่ก่อนอยาไปทานอะไรอร่อย ปิ้งย่างก็ไปได้ แต่พอเงินเดือนน้อย อย่างอยากกินบุฟเฟ่ต์ก็ต้องกำจัดว่า ทานได้เดือนละ 1-2 ครั้งไม่เกินนี้ อยากได้รองเท้าก็ต้องเก็บตังค์ ไม่เหมือนตอนทำงานก่อนหน้านี้ที่มีเงินเดือนก็ซื้อได้เลย)5555 ก็สนุกไปอีกแบบ 

      แต่เราคิดว่าเรียนจบป.ตรีมาแล้ว ได้เงินเท่านี้ไม่พอกิน รู้สึกว่าโดนเจ้าของเอาเปรียบพอสมควร พ่อกับแม่ก็ถามตลอดว่าจะไปสมัครงานเมื่อไหร่ เลยตัดสินใจพยายามหางานใหม่ไปเรื่อยๆ แล้วก็ไปวิ่งสอบ กะว่าจะเปลี่ยนสายงาน แต่ส่วนมากงานราชการส่วนใหญ่ เขาก็จะมีตัวอยู่แล้ว อันนี้ไม่รู้นะ คงแล้วแต่ที่ ก็พยายามสอบมาก ตอนนั้น ฟิตร่างกายทุกวัน เพราะเป็นอาชีพในฝันที่เราชอบมาตั้งแต่ตอนเด็กๆ แต่ยังไม่ได้นะ

     สุดท้ายเลยได้ไปสมัครงานอีกที่ เป็นสายที่ตัวเองเรียนจบมา มีคู่แข่งที่เลือกในเขตเรา  1 คน (ขออธิบายก่อนว่ามีคนสมัครประมาณ 8 คนได้ แต่ตอนสมัครเขาให้เลือกเลยว่าจะไปทำงานที่ไหน รพ. หรือจะอยู่ในอำเภอไหน) สอบข้อเขียน สอบสัมภาษณ์มาได้ เป็นจังหวัดที่ไม่ไกลบ้านมาก ตอนนั้นก็ว่าดีใจแล้ว ก็พยายามทำงานมาเรื่อย ๆ เหนื่อยบ้าง ท้อบ้าง มีความสุข แล้วก็ภูมิใจกับวิชาชีพมากขึ้น แต่ยังไม่เท่าวันนี้ ...

    หลังจากทำงาน ตอนสอบได้ก็คือดีใจมากๆ ไม่เคยใช้เส้นเลย แต่รู้สึกว่าจะสอบได้ไหมนะ กลัวจัง แบบนี้ตลอดเลย  แต่แล้ววันนึงก็ทำได้ มีคฟ. พ่อและม่ให้กำลังใจ พาไปสมัคร คอยถามข่าวเรื่อยๆ จนหลังๆ คิดว่าเราต้องโตแล้วนะ ลองขับรถไปสอบเอง ทำทุกอย่างด้วยตัวเอง แล้วก็ทำได้จริงๆ 

     พอเขาประกาศผล ก็ได้เป็นตัวจริง คือในใจก็ดีมาก เพราะว่าได้เงินเดือนเยอะมาก เยอะสุดเท่าที่เคยทำมา 5555 แล้วก็ได้ทำงานมาเรื่อยๆ แต่ในใจถ้าอยู่ในสายราชการ เป็นข้าราชการคือที่สุด บวกกับพ่อและแม่ก็อยากให้บรรจุด้วย ก็ต้องพยายามหาสอบอีก ช่วงนั้นมีอบจ.ที่เปิดรับ เป็นวิชาชีพที่ขาดแคลนพอดี แล้วเวลาผ่านไปในการทำงาน 1 ปี ก็ได้ประสบความสำเร็จใจสิ่งที่หวัง 

     บอกได้เลยว่าขอบคุณทุก ๆ อย่างมากตอนนั้น ตอนแรกก็ไม่ได้เลือกมาจังหวัดนี้ เหมือนจับพลัดจับผลูมา ก็เลยได้มาลงที่นี่ แต่พอหลังจากได้มาทำงาน ได้บรรจุก็เจอปัญหาอีก 55555 ชีวิตตตตตตตตต สนุกสนานมาก