จุดเริ่มต้นในการลุกขึ้นมาเขียนตัวหนังสือเหล่านี้ในเวลาสี่ทุ่มกว่าๆ ที่ได้ปิดคอมไปแล้วนั้น มาจากการอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง และเพียงประโยคหนึ่งที่ว่า
"เหตุใดฉันจึงมาที่นี่" (หนังสือเล่มนั้นคือ
"The Why Cafe คาเฟ่สำหรับคนหลงทาง") ทำให้เราอดใจไม่ไหวจนต้องลุกจากเตียงมานั่งพิมพ์สิ่งที่อยากบันทึกลงไป เรายังไม่สามารถตกตะกอนและเรียบเรียงสิ่งที่หนังสือเล่มนี้ต้องการบอกได้ทั้งหมด (เพราะเพิ่งอ่านจบหมาดๆ เลย ผ้ายังไม่ทันแห้ง) แต่สิ่งที่ทำให้เราลุกขึ้นมานั่งพิมพ์อยู่ตอนนี้คือประโยคหนึ่งที่ว่า
- คุณไม่อาจกลัวการไม่มีโอกาสทำสิ่งหนึ่ง ถ้าคุณกำลังทำหรือทำมันไปแล้ว -
ซึ่งการเขียนเป็นสิ่งหนึ่งที่เราตั้งใจว่าจะทำมานานแล้ว แต่ยังไม่เคยลงมือทำจริงๆ สักที การอ่านหนังสือเล่นนี้เลยเป็นเหมือนชนวนจุดไฟให้เราลงมือเขียนได้แล้ว
หนังสือบอกว่า "คนที่กลัวตายคือคนที่ยังไม่เคยลงมือทำในสิ่งที่จะทำให้เขาบรรลุเป้าหมายชีวิตของตัวเอง" และเรากลัวว่าเราจะกลายเป็นคนที่กลัวตาย เราเลยมานั่งเขียนอยู่นี่ไง เพราะอย่างน้อยเราได้ลงมือทำในสิ่งที่เป็นหนึ่งในเป้าหมายชีวิตของเราแล้ว
เราไม่ได้อยากเขียนจนมีหนังสือเป็นของตัวเอง หรือว่าโด่งดังอะไร เราแค่อยากลงมือเขียนในสิ่งที่อยากเขียน และตั้งใจว่าจะเขียน ง่ายๆ คือ เราแค่มีความสุขที่ได้เขียนเท่านั้นแหละ เราเชื่อวันหนึ่งเมื่อเราได้ย้อนกลับมาอ่าน เราคงมีความสุขมากที่วันนี้เราฝืนความขี้เซาและความขี้เกียจของตัวเองมานั่งเขียนได้จนถึงบรรทัดนี้
20 เมษายน 2564
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in