ครั้งนึงเราเคยฝันว่ามีกลุ่มคนปล่อยปีศาจ (เราจำได้ไม่ค่อยชัดว่าจริงๆแล้วมันคืออะไรกันแน่ จำได้แค่ว่ามันมาในรูปแบบของควันสีดำที่เคลื่อนที่ได้...)เข้ามาในเมืองใหญ่ แล้วคนที่อยู่นอกบ้านจะถูกมันจับได้ตายทันที ทุกคนจึงรีบวิ่งหนีหลบเข้าตึกที่ใกล้ที่สุดที่หาได้ เราเข้าไปหลบกับคนกลุ่มนึงในร้านค้าเล็กๆ มีคุณแม่สาวที่อุ้มลูกชายประมาณ3ขวบอยู่ ปิดประตูหน้าต่างให้มิดชิดและปิดไฟให้มืด จนกระทั่งเจ้าปีศาจนี้ลอยผ่านมา ทุกคนหลบอยู่ในความเงียบ เรากลัว ปีศาจกำลังจะผ่านไป เราเริ่มสบายใจ แต่ปรากฏว่าเด็กคนนั้นกลับถามแม่เสียงดัง "แม่ๆ เราปิดหน้าต่างทำไม เปิดให้อากาศเข้าสิ" ก่อนจะเปิดหน้าต่าง เราตะโกนให้เขาหยุดแต่เขาไม่ฟัง ปีศาจเข้ามาแล้วเราก็ตื่น

นี่เป็นครั้งแรกทีเรานั่งคิดว่ามันหมายความว่ายังไง แล้วก็สรุปได้ว่าเรากลัวสิ่งที่เราควบคุมไม่ได้ เราควบคุมเด็กคนนั้นไม่ได้ เราไม่รู้เลยว่าอยู่ๆเขาจะเปิดหน้าต่างให้ปีศาจเข้ามา เราตะโกนให้เขาหยุดแต่เขาไม่ฟัง

ล่าสุดฝันว่าโรงเรียนเราจะจัดละครเวที (ไม่รู้ว่าทำไมถึงเลือกเรื่องมู่หลาน) เราเลยไปคุยกับครูเรื่องจะออดิชั่นบทหลัก ปรากฏว่าเขาบอกว่าขอโทษนะเราเลือกไว้หมดแล้วเธอเป็นได้แค่ตัวประกอบ(ในที่นี้หมายถึงเป็นคอรัสในฉากที่มีคนเยอะๆ) พอเราพยายามคุยอีกว่าเราทำได้นะเราร้องเพลงได้เราแสดงได้ขอโอกาสให้เราเถอะเค้าก็ตอบแบบปัดๆ เราอยู่ในละครโรงเรียนมาหลายเรื่องมาก เราเป็นตัวประกอบตลอด เราตื่นขึ้นมารู้จักแย่มาก จุก 

เพิ่งเคยสังเกตว่าเรากลัวที่ความสามารถเราจะถูกมองข้าม กลัวว่าคนอื่นจะไม่เห็นความสามารถ 

อยากให้คนสังเกตเห็นว่าเรามีตัวตน